-
1 wygonić
глаг.• выгнать* * *wygoni|ć\wygonićony сов. выгнать, прогнать;● \wygonić na cztery wiatry (na zbity łeb) разг. прогнать взашей
+ wypędzić, wygnać* * *wygoniony сов.вы́гнать, прогна́ть- wygonić na zbity łebSyn: -
2 wygonić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygonić
-
3 wygonić
-
4 wygonić
-
5 wygonić
chasse -
6 wygonić
вигнати; прогнати -
7 wygonić na cztery wiatry
= wygonić na zbity łeb разг. прогна́ть взаше́й -
8 wygonić na zbity łeb
= wygonić na cztery wiatry -
9 przepędzić
глаг.• прогнать* * *przepędz|ić\przepędzićę, \przepędzićony сов. 1. перегнать;2. прогнать; выгнать; \przepędzić kogoś z domu выгнать кого-л. из дому;\przepędzić psa kijem отогнать собаку палкой;
3. книжн. провести (время);\przepędzić całe lato na wsi провести всё лето в деревне+1. przegnać, przegonić 2. wypędzić, wygnać, wygonić 3. spę-d/ić
* * *przepędzę, przepędzony сов.1) перегна́ть2) прогна́ть; вы́гнатьprzepędzić kogoś z domu — вы́гнать кого́-л. из до́му
przepędzić psa kijem — отогна́ть соба́ку па́лкой
3) книжн. провести́ (вре́мя)przepędzić całe lato na wsi — провести́ всё ле́то в дере́вне
Syn: -
10 wypędzić
глаг.• выбрасывать• выгнать• выгонять• выключить• изгнать• изгонять• исключать• исключить• прогнать• прогонять• удалять* * *wypędz|ić\wypędzićę, \wypędzićony сов. выгнать; прогнать;\wypędzić z domu прогнать (выгнать) из дому; \wypędzić krowy w pole выгнать коров в поле
+ wygonić, wygnać* * *wypędzę, wypędzony сов.вы́гнать; прогна́тьwypędzić z domu — прогна́ть (вы́гнать) и́з дому
wypędzić krowy w pole — вы́гнать коро́в в по́ле
Syn: -
11 wyganiać
impf ⇒ wygnać* * *to drive (out), to chase (away)* * *ipf.drive out; chase away; pogoda, że psa by nie wygnał what a terrible weather, the weather is just terrible.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyganiać
-
12 wygnać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygnać
-
13 wystawić
глаг.• выставить* * *1) (np. na niebezpieczeństwo) подвергнуть2) wystawić (np. pomnik) воздвигнуть, поставить (напр. памятник)3) wystawić (np. sztukę) поставить (напр. пьесу)4) wystawić (np. weksel) выдать (напр. вексель)5) wystawić (swoją kandydaturę) баллотироваться, претендовать6) wystawić (w przód) вынести (вперёд)7) pot. wystawić (oszukać) сл. кинуть, подставить8) wystawić (wyeksponować) выставить (экспонировать)9) wystawić (kandydata) выставить (кандидата)wyciągnąć выставить (вынуть)przedstawić разг. выставить (представить)wygonić, wyprosić разг. выставить (прогнать)* * *wystawi|ć\wystawićony сов. 1. выставить;\wystawić na korytarz выставить в коридор; \wystawić nogę выставить ногу; \wystawić stopnie выставить (поставить) отметки;
2. выдать, выписать;\wystawić zaświadczenie выдать справку; \wystawić kwit выписать квитанцию;
3. воздвигнуть, поставить;\wystawić dom выстроить дом;
4. театр, поставить (пьесу);5. па со подвергнуть чему;\wystawić
na próbę подвергнуть испытанию;● wystaw sobie представь (вообрази) себе* * *wystawiony сов.1) вы́ставитьwystawić na korytarz — вы́ставить в коридо́р
wystawić nogę — вы́ставить но́гу
wystawić stopnie — вы́ставить (поста́вить) отме́тки
2) вы́дать, вы́писатьwystawić zaświadczenie — вы́дать спра́вку
wystawić kwit — вы́писать квита́нцию
3) воздви́гнуть, поста́витьwystawić dom — вы́строить дом
4) театр. поста́вить ( пьесу)5) na co подве́ргнуть чемуwystawić na próbę — подве́ргнуть испыта́нию
• -
14 chase
[tʃeɪs] 1. vtPhrasal Verbs:- chase up2. npościg m* * *[ eis] 1. verb1) (to run after; to pursue: He chased after them but did not catch them; We chased them by car.) ścigać2) ((with away, off etc) to cause to run away: I often have to chase the boys away from my fruit trees.) odgonić2. noun1) (an act of chasing: We caught him after a 120 kph chase.) pogoń2) (hunting (of animals): the pleasures of the chase.) pościg, gonitwa• -
15 выгнать
глаг.• powypędzać• wydestylować• wygnać• wygonić• wypędzić -
16 wyg|onić
wyg|nać, wyg|onić pf — wyg|aniać impf vt 1. (zmusić do opuszczenia miejsca) to drive out, to expel- wygnać kogoś z kraju to drive a. hound sb out of the country- gdy zaszła w ciążę, rodzice wygnali dziewczyną z domu her parents threw a. kicked the girl out of their home when she became pregnant- wyganiać demony to drive out demons- pogoda taka, że psa by nie wygonił a. nie wygnał I wouldn’t turn a. send a dog out in this weather2. (zmusić do zmiany miejsca) to chase [sb/sth] away a. off, to chase away a. off [osy]- wygonić kogoś z kuchni/łazienki to chase sb out of the kitchen/bathroom- wygoń muchy z pokoju chase the flies out of the room- wygnać bydło na pastwisko to turn a. drive cattle out to pasture- bieda wygnała ich na ulice poverty drove them onto the streets■ wygnać coś z pamięci to banish sth from one’s memory a. mind- wygnać kogoś a. pamięć o kimś z serca a. z duszy to rid a. free one’s heart of sb, to banish all thoughts of sb from one’s mind a. memoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyg|onić
-
17 wyg|nać
wyg|nać, wyg|onić pf — wyg|aniać impf vt 1. (zmusić do opuszczenia miejsca) to drive out, to expel- wygnać kogoś z kraju to drive a. hound sb out of the country- gdy zaszła w ciążę, rodzice wygnali dziewczyną z domu her parents threw a. kicked the girl out of their home when she became pregnant- wyganiać demony to drive out demons- pogoda taka, że psa by nie wygonił a. nie wygnał I wouldn’t turn a. send a dog out in this weather2. (zmusić do zmiany miejsca) to chase [sb/sth] away a. off, to chase away a. off [osy]- wygonić kogoś z kuchni/łazienki to chase sb out of the kitchen/bathroom- wygoń muchy z pokoju chase the flies out of the room- wygnać bydło na pastwisko to turn a. drive cattle out to pasture- bieda wygnała ich na ulice poverty drove them onto the streets■ wygnać coś z pamięci to banish sth from one’s memory a. mind- wygnać kogoś a. pamięć o kimś z serca a. z duszy to rid a. free one’s heart of sb, to banish all thoughts of sb from one’s mind a. memoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyg|nać
-
18 zg|onić1
pf — zg|aniać1 impf vt pot., pejor. 1. (spędzić w jedno miejsce) to round up- zgonili nas na zebranie we were rounded up a. herded together for a meeting- zgonić krowy to drive a. chase the cows in2. (wygonić) to chase a. drive away [muchę]- zgonić psa z kanapy to shoo a dog off the sofaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zg|onić1
-
19 chasse
1. myślistwo2. pogoń3. polowanie4. polować5. pościg6. przegonić7. wygnanie8. wygonić9. wypędzić10. łowiectwo -
20 wyganiać wygani·ać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wygonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyganiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygonić — pot. Pogoda, deszcz, mróz itp., że psa by nie wygonił, nie wygnał «o złej, brzydkiej pogodzie, ulewnym deszczu, siarczystym mrozie»: Wicher taki, zimno, psa by nie wygnał na taką pogodę. W. Myśliwski, Widnokrąg … Słownik frazeologiczny
wygonić — → wygnać … Słownik języka polskiego
cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… … Słownik języka polskiego
wygnać — dk I, wygnaćgnam, wygnaćgnasz, wygnaćgnają, wygnaćgnaj, wygnaćgnał, wygnaćgnany wygonić dk VIa, wygnaćnię, wygnaćnisz, wygnaćgoń, wygnaćnił, wygnaćniony wyganiać ndk I, wygnaćam, wygnaćasz, wygnaćają, wygnaćaj, wygnaćał, wygnaćany «zmusić kogoś,… … Słownik języka polskiego
wyganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyganiaćam, wyganiaća, wyganiaćają, wyganiaćany {{/stl 8}}– wygonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyganiaćnię, wyganiaćni, wyganiaćgoń, wyganiaćniony, {{/stl 8}}wygnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygnać [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na cztery wiatry {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się kogoś w sposób zdecydowany, gwałtowny; wygonić kogoś brutalnie, odcinając możliwość powrotu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypędzić, przepędzić, wygonić kogoś z domu na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powyganiać — dk I, powyganiaćam, powyganiaćasz, powyganiaćają, powyganiaćaj, powyganiaćał, powyganiaćany «wygonić wiele osób, zwierząt; powypędzać» Powyganiał bydło na pastwisko. Jak będziecie hałasować, to was powyganiam … Słownik języka polskiego
pozganiać — dk I, pozganiaćam, pozganiaćasz, pozganiaćają, pozganiaćaj, pozganiaćał, pozganiaćany 1. «zegnać, wygonić skądś wiele zwierząt (potocznie: ludzi)» Pozganiać muchy ze stołu. Pozganiać dzieci z trawnika. 2. «zegnać, spędzić razem wiele zwierząt… … Słownik języka polskiego
przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj … Słownik języka polskiego
przepędzić — dk VIa, przepędzićdzę, przepędzićdzisz, przepędzićpędź, przepędzićdził, przepędzićdzony przepędzać ndk I, przepędzićam, przepędzićasz, przepędzićają, przepędzićaj, przepędzićał, przepędzićany 1. «pędząc skierować coś, kogoś na inne miejsce,… … Słownik języka polskiego