-
1 wyłamać
глаг.• вломиться• выламывать• выломать• ломать• ломить• обрывать• разрушать• расторгать• сломать• сломить* * *wyła|mać\wyłamaćmię, \wyłamaćm, \wyłamaćmany сов. выломать; взломать;\wyłamać okno выломать окно; \wyłamać podłogę взломать пол; ● \wyłamać ręce вывернуть руки
* * *wyłamie, wyłam, wyłamany сов.вы́ломать; взлома́тьwyłamać okno — вы́ломать окно́
wyłamać podłogę — взлома́ть пол
-
2 wyłamać się
сов.wyłamać się się z dyscypliny — нару́шить дисципли́ну
wyłamać się się spod wpływu — освободи́ться от влия́ния
wyłamać się się spod jarzma niewoli — сбро́сить ярмо́ ра́бства
3) ( ulec wyłamaniu) вы́ломаться -
3 wyłamać\ się
wyłama|ć sięсов. 1. 2 czego выйти из чего; нарушить что;\wyłamać\ się się z dyscypliny нарушить дисциплину;
2. spod czego сбросить что; освободиться от чего;\wyłamać\ się się spod wpływu освободиться от влияния; \wyłamać\ się się spod jarzma niewoli сбросить ярмо рабства;
3. (ulec wylamaniu) выломаться -
4 wyłamać ręce
вы́вернуть ру́ки -
5 posłuszeństwo
сущ.• повиновение• послушание* * *posłuszeństw|o☼ повиновение, послушание;odmówić \posłuszeństwoa, wyłamać się z \posłuszeństwoa отказаться повиноваться, выйти из повиновения; zmusić do \posłuszeństwoа заставить повиноваться; ● nogi odmawiają \posłuszeństwoа ноги отказываются служить; siły odmawiają mu \posłuszeństwoa его покидают силы, он выбивается из сил
+ posłuch, karność, subordynacja* * *cповинове́ние, послуша́ниеodmówić posłuszeństwa, wyłamać się z posłuszeństwa — отказа́ться повинова́ться, вы́йти из повинове́ния
- siły odmawiają mu posłuszeństwazmusić do posłuszeństwa — заста́вить повинова́ться
Syn: -
6 wyłamywać
глаг.• выламывать* * *wyłamywa|ć\wyłamywaćny несов. выламывать; взламывать; ср. wyłamać* * *wyłamywany несов.выла́мывать; взла́мывать; ср. wyłamać -
7 wyważyć
глаг.• взвесить* * *wyważ|yć\wyważyćony сов. 1. поднять (ломом etc.); выломать, выбить;\wyważyć drzwi снять с петель (взломать) дверь;
2. взвесить+1. wysadzić, wyłamać 2. zważyć
* * *wyważony сов.1) подня́ть (ломом и т. п.); вы́ломать, вы́битьwyważyć drzwi — снять с пе́тель (взлома́ть) дверь
2) взве́ситьSyn: -
8 ausbrechen
-
9 wyłamywać się
несов.3) ( ulegać wyłamaniu) выла́мываться; ср. wyłamać się -
10 wyłamywać\ się
несов. 1. z czego выходить из чего; нарушать что;2. spod czego сбрасывать что; освобождаться от чего; 3. (ulegać wyłamaniu) выламываться; ср. wyłamać się
См. также в других словарях:
wyłamać — dk IX, wyłamaćmię, wyłamaćmiesz, wyłamaćłam, wyłamaćał, wyłamaćany wyłamywać ndk VIIIa, wyłamaćmuję, wyłamaćmujesz, wyłamaćmuj, wyłamaćywał, wyłamaćywany «łamiąc usunąć coś skądś; złamać, przewrócić coś stojącego, umocowanego» Wyłamać kraty,… … Słownik języka polskiego
wyłamywać się – wyłamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łamiąc się, wypadać skądś, wykruszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyłamały się szczeble w drabinie. Wyłamał się obcas w bucie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powyłamywać — dk VIIIa, powyłamywaćmuję, powyłamywaćmujesz, powyłamywaćmuj, powyłamywaćywał, powyłamywaćywany «wyłamać wiele czegoś, jedno po drugim, wyłamać coś w wielu miejscach» Powyłamywać drzwi, zamki. Powyłamywać deski w płocie. powyłamywać się «o wielu… … Słownik języka polskiego
wyszczerbić — dk VIa, wyszczerbićbię, wyszczerbićbisz, wyszczerbićszczerb, wyszczerbićbił, wyszczerbićbiony rzad. wyszczerbiać ndk I, wyszczerbićam, wyszczerbićasz, wyszczerbićają, wyszczerbićaj, wyszczerbićał, wyszczerbićany «zrobić w czymś szczerbę albo… … Słownik języka polskiego
wyłamywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyłamywaćmuję, wyłamywaćmuje, wyłamywaćany {{/stl 8}}– wyłamać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wyłamywaćmię, wyłamywaćmie, wyłamywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} łamiąc, usuwać coś skądś, wyjmować z czegoś, wyrywać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
opieka — ż III, CMs. opiece, blm 1. «troszczenie się, dbanie o kogoś, doglądanie, pilnowanie kogoś, czegoś; strzeżenie, dozór» Baczna, czuła, troskliwa opieka. Opieka macierzyńska, ojcowska. Opieka lekarska, prawna, społeczna. Powierzyć, polecić (się)… … Słownik języka polskiego
poodbijać — dk I, poodbijaćam, poodbijaćasz, poodbijaćają, poodbijaćaj, poodbijaćał, poodbijaćany 1. «kolejno odbić, otworzyć, wyłamać wiele czegoś» Poodbijać skrzynie. 2. «odbić, odtłuc wiele czegoś lub w wielu miejscach» Poodbijać tynk ze ścian. 3. «odbić … Słownik języka polskiego
powywalać — dk I, powywalaćam, powywalaćasz, powywalaćają, powywalaćaj, powywalaćał, powywalaćany 1. pot. «wyrzucić, usunąć skądś wielu (wiele czegoś), kolejno» Powywalał wszystkich za drzwi. Powywalać z szuflady niepotrzebne rzeczy. 2. pot. «wyłamać,… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego