-
1 wspólnie
нареч.• вместе• итого• одновременно• совместно• сообща* * *вместе, сообща;działać \wspólnie действовать сообща; \wspólnie zadecydować вместе решить
+ razem, wespół* * *вме́сте, сообща́działać wspólnie — де́йствовать сообща́
wspólnie zadecydować — вме́сте реши́ть
Syn: -
2 wspólnie
adv. [pracować, działać, prowadzić] together, jointly* * *advjointly, together* * *adv.together, collectively; (= współpracując) in collaboration.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wspólnie
-
3 wspólnie
gemeinsam, gemeinschaftlich\wspólnie z kimś gemeinsam [ lub im Verein] mit jdm, zusammen mit jdm -
4 wspólnie
-
5 wspólnie
1. collectivement2. concurremment3. conjointement4. ensemble5. indivisément -
6 wspólnie
adv -
7 wspólnie
[вспульнє]adv -
8 wspólnie
спільно, разом -
9 wspólnie
samasama -
10 wspólnie
conxunta -
11 wspólnie
συλλογικά -
12 wspólnie
דחי -
13 wspólnie ograniczony
• equi-boundedSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wspólnie ograniczony
-
14 strącać wspólnie
• coprecipitate -
15 indivisément
wspólnie -
16 gemeinschaftlich
wspólnieDeutsch-Polnisch medizinisches Wörterbuch > gemeinschaftlich
-
17 распить
( wspólnie) obciągnąć -
18 equi-bounded
wspólnie ograniczony -
19 συλλογικά
wspólnie przysł. -
20 dzielić
to divide; ( rozdawać) perf; roz- to share out; ( różnić) to differ; ( rozgraniczać) to differentiate; ( korzystać wspólnie) to sharedzielić coś na części/kawałki — to split sth into parts/pieces
dzielić coś między dzielić — +acc to divide sth between lub among
* * *ipf.1. (= dokonywać podziału) divide; dzielić włos na czworo split hairs.2. (= rozdzielać) distribute, share out; dzielić czas między pracę i dom divide one's time between work and home; dzielić skórę na niedźwiedziu count one's chickens before they are hatched.3. t. przen. (= rozgraniczać) separate, divide; (= różnić) differ; dzieli nas ocean we're thousands of miles apart; dzielą nas poglądy polityczne we have different political views.4. (= korzystać l. przeżywać wspólnie) share; dzielić z kimś mieszkanie share an apartment with sb.5. mat. divide; ile jest dziesięć dzielone przez dwa? how much is ten divided by two?ipf.1. (= być dzielonym) be divided; Włochy dzielą się na bogatą północ i biedne południe Italy is divided into rich North and poor South.2. (= dawać część czegoś) share; dzielić się z kimś jedzeniem share food with sb; dzielić się opłatkiem share the wafer.3. (= komunikować sobie coś wzajemnie) share; dzielić się swoimi spostrzeżeniami share one's observations.4. mat. be divided; czy dziesięć dzieli się przez dwa? is ten divisible by two?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzielić
См. также в других словарях:
wspólnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} razem z inną osobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspólnie prowadzą zakład krawiecki. Podjęli tę decyzję wspólnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wspólnie — «wraz z kimś drugim, razem, łącznie z innymi» Wspólnie pracować. Działać wspólnie z kimś. Wspólnie prowadzić gospodarstwo, gospodarować … Słownik języka polskiego
gremialnie — «wspólnie, razem, gromadnie» Gremialnie wyjść z sali … Słownik języka polskiego
podzielić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dzielić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podzielić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, podzielićlę, podzielićli, podzielićony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
kolektywny — kolektywnyni «oparty na zbiorowej pracy, zbiorowym działaniu; wykonywany wspólnie; pracujący wspólnie; zespołowy, zbiorowy, wspólny» Kolektywna praca, nauka, gospodarka. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w … Słownik języka polskiego
wspólnik — m III, DB. a, N. wspólnikkiem; lm M. wspólnikicy, DB. ów 1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu (często w działalności przestępczej); współuczestnik» Wspólnik przygód, zabaw. Wspólnik przestępstwa, kradzieży, napadu.… … Słownik języka polskiego
współpraca — ż II, DCMs. współpracacy, blm «praca wykonywana wspólnie z kimś, z innymi; wspólna praca, działalność prowadzona wspólnie» Pokojowa współpraca państw. Ścisła współpraca rodziców ze szkołą w wychowaniu dzieci. Zaprosić kogoś do współpracy w… … Słownik języka polskiego
współredaktor — m IV, DB. a, Ms. współredaktororze; lm M. współredaktororzy, DB. ów «ten, kto redaguje coś wspólnie z kimś, kto stoi na czele redakcji wspólnie z innym redaktorem» Współredaktor pisma, gazety … Słownik języka polskiego
załoga — ż III, CMs. załogaodze; lm D. załogałóg 1. «zespół ludzi obsługujących jakiś środek lokomocji (np. statek, samolot, pociąg)» Załoga pociągu, samolotu, statku, łodzi rybackiej. 2. «ogół pracowników jednostki produkcyjnej, handlowej, instytucji… … Słownik języka polskiego