-
41 immanis
im-mānis, e (in u. altlat. manus = bonus), Adi. m. Compar. u. Superl., ungeheuer, I) der Gestalt, Größe, Menge nach, ungeheuer groß, riesig, unermeßlich, außerordentlich, immani corporum magnitudine homines, Caes.: immanis magnitudinis hostis, Vell.: imm. corpus, Riesenleib, Verg.: immani corpore serpens, Lucr.: anguis, Liv.: poculum, Cic.: antrum, vulnus, Verg.: templa, Verg.: pecuniae (Geldsummen), Cic.: ingens immanisque praeda, Cic.: acta Herculis, Ov.: amicorum frequentia, Vell.: immaniore tonitru, Vopisc.: immanissimis proeliis, Eutr.: im Neutrum absol., immane quantum (griech. ἀμήχανον ὅσον), es ist ungeheuer wie sehr, ungemein, Tac. hist. 3, 62: u. dafür immane quanto angori fuit, immane quantum animi exarsere, Sall. fr.: vino et lucernis Medus acinaces immane quantum discrepat, Hor.: u. vollst., immane dictu est, quanti et quam multi mortales postea ad Pompeium discesserint, Ps. Sall. de rep. 1, 2, 7. – II) übtr., der Beschaffenheit, dem Wesen nach ungeschlacht, unmenschlich, furchtbar, graus, wild, schrecklich, entsetzlich, hostis ferus et immanis, Cic.: fera atque immanis belua, Cic.: immanis belua feraque, Suet.: taetra et immanis belua, Cic.: immanes (wild) aliae bestiae, aliae cicures (zahm), Cic.: immanium bestiarum delenitor (v. Orpheus), Apul.: esse immani (bestialischen) acerbā-————que naturā, Cic.: tauri sunt immanes moribus, Mela: mores feri immanisque natura, Cic.: tantum facinus, tam immane, Verg.: immanis in antro bacchatur vates, schrecklich rast, Verg.: flumen, wilder, Verg.: u. so saxa, Verg.: bestiae immaniores, Cic.: immaniores canes, Cic.: scelere ante alios immanior omnes, Verg.: immanissimus quisque, Cic.: immanissima facta, Suet. – m. 2. Supin., immanis visu, Val. Flacc. 1, 208: immanis paratu, ibid. 2, 510: immane dictu! (als Ausruf), Flor. 1, 10, 6. – m. Infin., constitit immanis cerni immanisque timeri, Stat. Theb. 6, 731. – subst., quamvis fabulosa et immania credebantur, noch so Undenkbares u. Entsetzliches, Tac. ann. 4, 11. -
42 rabidus
rabidus, a, um (rabies), wütend, toll, I) im engeren Sinne, von der Wut als Krankheit befallen, hirnwütig, toll, canis, Sen. u.a.: rabidum fieri, esse, v. Hunden u. Menschen, Plin. – II) im weiteren Sinne, von der Wut als leidenschaftl. Aufregung befallen, wütend, toll, tobend, wild, grimmig, reißend, A) im allg.: 1) eig., v. leb. Wesen, a) v. Tieren, elephantus, Plin.: canes, Lucr. u. Ov.: leones, Lucr. u. Hor.: fera, Iustin., ferae, Ov. u. Amm.: omnia (animalia), quae naturā fera et rabida sunt, Sen. – b) v. Menschen, non impulsus et rabidus, Sen. de ira 1, 12, 5: v. tobenden Sachwalter, Mart. Cap. 9. § 999. – 2) übtr., v. Lebl., bes. v. persönl. Zuständen, wütend, wild, tobend, ungestüm, aspectu rabido circumspectans huc et illuc, Cornif. rhet.: r. et iurgiosa facundia, Gell.: r. lingua, Prop.: furor animi, Catull.: mores, Ov.: affectus rabidus atque effrenus, Sen.: rabida et furens avaritia, Lact.: quarum (ferarum) concitatus est amor et paene rabidus, Sen. – fames, Verg.: sitis, Sen. poët – ventus, Ov. – B) insbes., von Begeisterten, rasend, alios age incitatos, alios age rabidos, Catull. 63, 93. – übtr., os, ora, Verg. Aen. 6, 80 u. 102. -
43 silvaticus
silvāticus, a, um (silva), I) zum Walde gehörig, falx, Cato u. Varro. – II) übtr., in der Wildnis wachsend od. lebend, wild wachsend, wild, pirus, Varro: mus, Plin.: sues, wilde Schweine, Schwarzwild, Varro fr.: porcus, Petron.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > silvaticus
-
44 silvester
silvester, tris, tre, u. gew. silvestris, e (silva), I) zum Walde gehörig, a) mit Wald bewachsen, waldig, Wald-, collis, Caes.: loca, Varro u. Cic.: ager, Colum.: via, Cic. – subst., silvestria, ium, n., mit Wald bewachsene, waldige Gegenden, an culta ex silvestribus facere potui? Liv. 38, 49, 7: herba silvestribus et montuosis nascens, Plin. 25, 70. – b) im Walde, aus dem Walde, belua, Wölfin, Cic.; dah. uber, der Wölfin, Prop.: homines, in Wäldern lebend, Hor.: u. so gens, Liv.: cibus, Wildbret, Capit. – cursus, in Wäldern, Cic.: umbra, Ov.: materia, Holz aus den Wäldern, Liv.: feritatem illam silvestrem primo servare, deinde mitescere (von wilden Tieren), Liv.: silvestrem agere vitam, Solin. – II) übtr.: A) wild wachsend, wild, rosa, Plin.: oliva, Ov.: corna, Hor.: pruni, Colum.: tauri, Plin.: silvestriora omnia tardiora, Plin.: est et alterum genus eius silvestrius, Plin. – B) übh. ländlich, Musa, Lucr.: carmen, Verg. – ⇒ Nom. silvester, Colum. 1. praef. § 25. Plin. 14, 110. Gromat. vet. 44, 14 u. 75, 7. Sen. Hippol. (Phaedr.) 461. – Dat. Sing. silvestro, Corp. inscr. Lat. 3, 3499 u. 3504. – Genet. Plur. synk. silvestrûm, Acc. tr. 256.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > silvester
-
45 venatio
vēnātio, ōnis, f. (venor), I) das Jagen, die Jagd, 1) eig.: aucupium atque venatio, Cic.: venationum (Jagdausflüge) voluptates, Iustin.: illud silentium, quod venationi datur, Plin. ep.: Suebi multum sunt in venationibus, Caes.: ad venationem proficisci, Fronto: venationem semper cum amicis participavit, Spartian. – 2) meton., das Wild, Wildbret, a) das lebende, saeptum venationis, das Gehege worin Wild gehalten wird, Varro r.r. 3, 12, 2: conspectu suo clausa venatio, Colum. 9. praef. 1: frequens ibi (in montibus) et varia venatio, Plin. ep. 5, 6, 8. – b) das erlegte, das Wildfleisch, Wilbbret (caro ferina), omnis avis, omnis venatio, Cels.: ven. capta, Liv.: unde illi eo tempore tam varia et multa venatio, Liv.: leporem cotidie habuit, venationem frequentem, Lampr. – II) die Tierhetze im Zirkus od. Amphitheater (vollst. ludiaria venatio, Treb. Poll. Gallien. 3, 7), ludorum venationumque apparatus, Cic.: curator munerum ac venationum, Suet.: reliquae sunt venationes binae per dies quinque, magnificae, sed quae etc., Cic.: venationes ludosque et cum collega et separatim edidit, Suet.: in circo maximo venationis amplissimae pugna populo dabatur, Gell. – meton., Tiere zur Hetze, Sen. de ben. 1, 12, 3. -
46 agrestis
agrestis e, adj. with comp. [ager], of the fields, belonging to the country: palmae, wild: poma, V.: frondes, H.: bestiae: pubes, V.: praeda, from the fields, L.—Subst.* * *Icountryman, peasant; rube, rustic, bumpkinIIagrestis, agreste ADJrustic, inhabiting countryside; rude, wild, savage; of/passing through fields -
47 aper
aper aprī, m [2 AP-], a wild boar ingens: spumans, V.—As a delicacy, H.—Prov. of folly: liquidis inmisi fontibus apros, V.* * *boar, wild boar (as animal, food, or used as a Legion standard/symbol); a fish -
48 avēna
avēna ae, f oats, V.: steriles avenae, wild oats, V.: si avenam videris, i. e. weeds.—An oatstraw, straw (in a shepherd's pipe): structis cantat avenis, O.—Hence, an oaten pipe, pastoral pipe: tenui Musam meditaris avenā, V.* * *reed, straw; shepherd's pipe, pan pipe; oats, wild oats, other allied grasses -
49 aviārium
aviārium ī, n [avis], a poultry-yard, C.— Plur: inculta, the wild haunts of birds, V.* * *aviary, enclosure for birds; haunt of wild birds (poet.) -
50 bacchor
bacchor ātus, ārī, dep. [Bacchus], to celebrate the festival of Bacchus, rave like Bacchae, revel: quanta in voluptate, exult: in vestrā caede: non sanius Edonis, H.: per urbem, roams in frenzy, V.: Fama per urbem, runs wild, V.—With acc: Grande carmen, Iu.; cf. Euhoe bacchantes, raising the cry of Bacchus, Ct.—Poet.: virginibus bacchata (iuga), i. e. frequented by the revels, V.: Bacchatam iugis Naxon legimus, i. e. with vine-clad hills, V.: bacchante vento, holding revelry, H.— Of extravagance in language: furere et bacchari.* * *bacchari, bacchatus sum V DEPcelebrate rites of Bacchus; revel/rave/riot; run wild; be frenzied/raving mad -
51 bēlua
bēlua (not bellua), ae, f a beast, wild beast, monster: fera: saeva, H.: Lernae, the Hydra, V.: in usu beluarum: quantum natura hominis pecudes reliquaque belua, lower animals. — Esp., the elephant, T.: beluarum manūs, Cu.: Gaetula, Iu. —Fig., a beast, brute: age nunc, belua, T.: in hac inmani beluā, in the case of: taetra.* * *beast, wild animal (incl. sea creature); monster, brute (great size/ferocity) -
52 bēstiārius
bēstiārius ī, m [bestia], one who fights with wild beasts (in the shows): ducenti.* * *I IIbestiaria, bestiarium ADJof/with/pertaining to beasts -
53 caprea
caprea ae, f [capra], a wild she-goat, roe, H., V., O.—Prov.: Iungentur capreae lupis, i. e. the impossible will occur, H.* * *roe deer; wild she-goat (L+S) -
54 capreolus
-
55 efferō
efferō āvī, ātus, āre [efferus], to make wild, make savage, barbarize, brutalize: terram immanitate beluarum efferari: speciem oris, L.: gentes inmanitate efferatae: efferari militiā animos, L.: Thebanos ad odium Romanorum, exasperate, L.* * *Iefferare, efferavi, efferatus Vmake wild/savage/barbaric; brutalize; exasperateIIefferre, extuli, elatus Vcarry out; bring out; carry out for burial; raise -
56 ferōx
ferōx ōcis, adj. with comp. and sup. [2 FER-], wild, bold, courageous, warlike, spirited, brave, gallant, fierce: Eone es ferox, quod, etc., T.: naturā, S.: gens, warlike: Latium, H.: miles, H.: animi, S.: bello, Ta.: ad bellandum, L.: virtus, V.: ferocissimi iuvenes, L.— Savage, headstrong, fierce, insolent, cruel: Numidae secundis rebus, S.: viribus, L.: mentis, O.: scelerum, Ta.: stolide, L.: serpens, V.: quibus aetas animusque ferox erat, S.: patribus ferox esse, haughty, L.: victoria eos ferociores reddit: Aetas, pitiless, H.* * *(gen.), ferocis ADJwild, bold; warlike; cruel; defiant, arrogant -
57 horridus
horridus adj. with comp. [HORS-], standing on end, rough, shaggy, bristly, prickly: barbula: caesaries, O.: Horridior rusco, V.: densis hastilibus horrida myrtus, V.— Rough, rude, crude, rugged, wild, savage: pecudis iecur: pastor, O.. Acestes in iaculis, V.: Silvanus, H.: Sedes Taenari, H.: Hiemps tremulo venit horrida passu, O.: Iuppiter austris, V.: stiria, V.: fluctus, H.— Unkempt, with dishevelled hair: Capillus passus, ipsa horrida, T.: mater, Iu.—Fig., in character or manners, rough, rude, blunt, stern, unpolished, uncouth: vitā, oratione: miles: Fidens iuventus horrida bracchiis, H.: gens, V.: horridus irā (Boreas), O.: horridiora verba: numerus Saturnius, H.— Causing tremor, exciting horror, terrible, frightful, horrid: horridiores aspectu, Cs.: acies, V.: virga (mortis), H.: iussa, V.* * *horrida, horridum ADJwild, frightful, rough, bristly, standing on end, unkempt; grim; horrible -
58 lābrūsca
-
59 oleaster
oleaster strī, m [olea], the wild olive-tree, oleaster: collis vestitus oleastro, S., C., V., O.* * * -
60 onager
См. также в других словарях:
Wild — Wild, a. [Compar. {Wilder}; superl. {Wildest}.] [OE. wilde, AS. wilde; akin to OFries. wilde, D. wild, OS. & OHG. wildi, G. wild, Sw. & Dan. vild, Icel. villr wild, bewildered, astray, Goth. wilpeis wild, and G. & OHG. wild game, deer; of… … The Collaborative International Dictionary of English
wild — [wīld] adj. [ME wilde < OE, akin to Ger wild, prob. < IE base * wel , shaggy hair, unkempt > WOOL, VOLE1] 1. living or growing in its original, natural state and not normally domesticated or cultivated [wild flowers, wild animals] 2. not … English World dictionary
Wild! — Álbum de Erasure Publicación 16 de octubre de 1989 en Inglaterra 24 de octubre en los Estados Unidos Género(s) Synthpop Duración 38:28 … Wikipedia Español
Wild On! — was a travel show that was produced from 1997 until 2003 by E!. The series transported its viewers to the scariest fun destinations in the world, from Miami to Milan. It had three primary hosts over the years: Jules Asner (1997 1999), Brooke… … Wikipedia
wild — wild; wild·bore; wild·cat·ter; wild·ish; wild·ling; wild·ness; wild·ean; wild·ing; wild·ly; wild·ish·ness; … English syllables
Wild ! — Wild ! Album par Erasure Sortie 16 octobre 1989 Enregistrement 1989 Durée 38:13 Genre Pop Pro … Wikipédia en Français
Wild — Sn std. (9. Jh.), mhd. wilt, ahd. wild, mndd. wilt Stammwort. Aus wg. * welþaz n. Wild , auch in ae. wild(e), wildor. Gleicher Herkunft wie wild, aber mit einfacherer Stammbildung. Verb: wildern. Wildbret, Wilderer. westgermanisch s. wild … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Wild — Wild, er, este, adj. & adv. ein Wort, welches überhaupt der durch Cultur und Kunst veredelten und erhöheten Beschaffenheit entgegen gesetzet ist. 1. Der physischen Cultur entgegen gesetzt und ihrer beraubt, wo es in den meisten Fällen dem zahm… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Wild TV — Création septembre 2004 Propriétaire Wild TV Inc. (Dieter Kohler) Langue anglais Pays … Wikipédia en Français
wild — s.n. Regiune de la periferia zăpezilor veşnice, străbătută de cercul polar nordic. (din engl. wild) Trimis de tavi, 14.05.2004. Sursa: MDN wild s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic WILD s.n. (geol.; … Dicționar Român
wild — Adj std. (8. Jh.), mhd. wilt, wilde, ahd. wildi , as. wildi Stammwort. Aus g. * welþija Adj. wild , auch in gt. wilþeis, anord. villr, ae. wilde, afr. wild(e). Außergermanisch entspricht kymr. gwyllt. Weitere Herkunft unklar. Vielleicht zu (ig.)… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache