-
1 usposobienie
- nia; nt* * *n.1. (= natura, charakter) disposition, nature, temper; mieć pogodne usposobienie have a cheerful l. sunny disposition; mieć porywcze usposobienie have a quick temper; mieć łagodne usposobienie be good-natured; mieć przykre usposobienie be ill-tempered; z usposobienia by nature, by disposition.2. (= nastrój) mood; być w radosnym/złym/ponurym usposobieniu be in a joyous/bad/gloomy mood.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > usposobienie
-
2 usposobienie
usposobienie n (-a) Wesen n, Gemüt n, Naturell n;pogodne usposobienie heiteres Gemüt n;mieć miłe usposobienie ein einnehmendes Wesen haben -
3 usposobienie
usposobienie [uspɔsɔbjɛɲɛ] nt -
4 usposobienie
сущ.• настроение• натура• нрав• подверженность• предписание• предрасположение• предрасположенность• природа• расположение• распоряжение• род• склонность• сорт• темперамент• тенденция• характер* * *☼ 1. настроение; расположение;2. (charakter) характер ♂, нрав ♂+1. nastrój 2. natura
* * *с1) настрое́ние; расположе́ние2) ( charakter) хара́ктер m, нрав mSyn: -
5 usposobienie
1. assiette2. complexion3. disposition4. humeur5. nature6. naturel7. piquer8. prédisposition9. tempérament -
6 usposobienie
nGemütsart f, Temperament n -
7 usposobienie
1 aoibh 2 meon 3 mianach 4 méin 5 nádúr -
8 usposobienie
natyrë -
9 usposobienie
huy -
10 usposobienie
nuotaikatemperamentas -
11 usposobienie
c1. вдача, характер; схильність;2. настрій -
12 usposobienie
küñel torışı transk. toroşo, käyef ar.; xolıq transk. xoloq ar. -
13 usposobienie
1 lagay2 paraan3 sumpong4 timplahím5 timplá -
14 usposobienie
keyp; şäht; tap; tebigat -
15 usposobienie
διάθεση -
16 usposobienie
חור בצמ -
17 chimeryczny
прил.• замечательный• причудливый• сказочный• удивительный• фантастический• фантастичный• химерический* * *chimeryczn|y\chimerycznyi 1. химерический; фантастический;2. капризный;\chimerycznyе usposobienie капризный характер
* * *1) химери́ческий; фантасти́ческий2) капри́зныйchimeryczne usposobienie — капри́зный хара́ктер
-
18 kolczasty
прил.• остроконечный• тернистый• терновый• трудный* * *kolczast|yколючий;drut \kolczasty колючая проволока; \kolczastyе usposobienie перен. ершистый характер
* * *колю́чийdrut kolczasty — колю́чая про́волока
kolczaste usposobienie — перен. ерши́стый хара́ктер
-
19 nastrój
сущ.• атмосфера• настроение• настрой• нрав• темперамент• тональность• характер• юмор* * *1) (atmosfera) обстановка2) nastrój (stan psychiczny) настрой, настроениеstrojenie настрой (настраивание)muz. strój муз. настрой (строй)* * *nastr|ój♂, Р. \nastrójoju, мн. Р. \nastrójojów настроение ň;być w złym \nastrójoju быть в плохом настроении (не в духе)
+ usposobienie;atmosfera* * *м, Р nastroju, мн Р nastrojówнастрое́ние nbyć w złym nastroju — быть в плохо́м настрое́нии (не в ду́хе)
Syn: -
20 ruchliwy
прил.• активный• беспокойный• бодрый• бойкий• верткий• вертлявый• действенный• живой• неразбавленный• неспокойный• неугомонный• неусидчивый• оживленный• поворотливый• подвижной• подвижный• проворный• резвый• сообразительный• суетливый* * *ruchliw|y\ruchliwyi, \ruchliwyszy 1. подвижный; живой;\ruchliwye dziecko подвижный (неусидчивый) ребёнок; \ruchliwye usposobienie живой характер; \ruchliwye życie подвижный образ жизни;
2. оживлённый;\ruchliwy port оживлённый порт
* * *ruchliwi, ruchliwszy1) подви́жный; живо́йruchliwe dziecko — подви́жный (неуси́дчивый) ребёнок
ruchliwe usposobienie — живо́й хара́ктер
ruchliwe życie — подви́жный о́браз жи́зни
2) оживлённый
См. также в других словарях:
usposobienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. usposobić {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}usposobienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. usposobienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół cech charakteru… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
usposobienie — n I 1. rzecz. od usposobić. 2. lm D. usposobieniebień «zespół stałych cech charakteru, właściwy komuś sposób zachowywania się; temperament, natura» Pogodne, miłe, wesołe, ponure, gwałtowne, kłótliwe usposobienie. Być z usposobienia flegmatykiem,… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
spokojny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, spokojnyni, spokojnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do ludzi lub zwierząt: mający łagodne usposobienie, zachowujący spokój, nieodczuwający lub nieokazujący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gołębi — 1. Człowiek gołębiego serca, o gołębim sercu «człowiek niezwykle dobry, łagodny, tkliwy»: Opowiada o Niemcach, którzy dłuższy czas spędzili w Południowej Afryce. Niemcy ci twierdzą, że Murzyni tamtejsi są ludźmi gołębiego serca, ale absolutnie… … Słownik frazeologiczny
natura — 1. Coś jest, coś staje się czyjąś drugą naturą «ktoś przyzwyczaił się, przyzwyczaja się do jakiegoś postępowania, do odruchowego zachowywania się w jakiś sposób»: Nie najeżaj się, kiedy coś idzie nie po twojej myśli, nie pozwól, by rozdrażnienie… … Słownik frazeologiczny
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
angielski — angielskiscy «dotyczący Anglii, Anglików» Język angielski. Angielska literatura, sztuka. ∆ Angielski bufet «stół zastawiony zimnymi przekąskami i daniami, z którego goście korzystają na stojąco; zimny bufet» ∆ Angielska gorzka «wódka wytrawna… … Słownik języka polskiego
anheliczny — książk. «taki jak Anhelli (w poemacie Słowackiego), mający cechy Anhellego» Anheliczne usposobienie … Słownik języka polskiego
anielski — anielskiscy «odnoszący się do anioła istoty niematerialnej» Chóry anielskie. Anielskie skrzydła. ∆ Pozdrowienie anielskie «modlitwa rozpoczynająca się od słów „Zdrowaś Maria » ∆ Włosy anielskie «ozdoba choinkowa w postaci lśniących nici, ciętych… … Słownik języka polskiego