-
1 urzędnik
clerk, office worker; ( wysoki rangą) official* * *mpclerk, office worker; urzędnik państwowy civil servant; urzędnik stanu cywilnego registrar.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urzędnik
-
2 urzędnik
urzędnik pocztowy Postbeamte(r) m;urzędnik stanu cywilnego Standesbeamte(r) m;urzędnik administracji państwowej Verwaltungsangestellte(r) m, Verwaltungsbeamte(r) m -
3 urzędnik
urzędnik, -iczka [uʒɛndɲik] <Pl -cy> m, fBeamte[r](-in) m(f)\urzędnik administracji państwowej staatlicher Verwaltungsbeamter m\urzędnik stanu cywilnego Standesbeamter m -
4 urzędnik
сущ.• клерк• офицер• полисмен• служащий• чиновник* * *чиновник, служащий, госслужащий, должностное лицо, клеркhist. podoficer (w wojskach kozackich) ист. урядник (в казачьих войсках)hist. posterunkowy (w policji Imperium Rosyjskiego) ист. урядник (в уездной полиции)* * *♂ служащий; чиновник;wysoki \urzędnik высокое должностное лицо
* * *мслу́жащий; чино́вникwysoki urzędnik — высо́кое должностно́е лицо́
-
5 urzędnik
-
6 urzędnik
1. agent2. employé3. fonctionnaire4. gazier5. magistrat6. officier7. postier8. rond-de-cuir9. édile -
7 urzędnik
1 cláraitheoir 2 cléireach 3 giúistís -
8 urzędnik
[ужêднік]mклерк, служитель, службовець, чиновник -
9 urzędnik
ч службовець, чиновник -
10 urzędnik
1 kawaní2 pinunò3 pulis -
11 urzędnik
gerbli; ofiser; resmi -
12 urzędnik
Office -
13 urzędnik
1) αξιωματικός2) υπάλληλος -
14 urzędnik
رسي ; عاليتبه ; متصدي ; منشيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > urzędnik
-
15 urzędnik urzędni·k
-
16 anonimowy urzędnik
анонимный служащийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > anonimowy urzędnik
-
17 cichy urzędnik
тихий служащийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > cichy urzędnik
-
18 godny urzędnik
достойный служащийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > godny urzędnik
-
19 leniwy urzędnik
ленивый служащийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > leniwy urzędnik
-
20 młody urzędnik
молодой служащийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > młody urzędnik
См. также в других словарях:
urzędnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. urzędnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś, kto pracuje w urzędzie, osoba piastująca jakieś stanowisko w administracji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzędnik sądowy, skarbowy, administracji państwowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urzędnik — m III, DB. a, N. urzędnikkiem; lm M. urzędnikicy, DB. ów «osoba pracująca w jakimś urzędzie, pełniąca funkcje z zakresu administracji; człowiek sprawujący jakiś urząd» Wyższy urzędnik państwowy. Urzędnik bankowy, pocztowy, sądowy. ∆ Urzędnik… … Słownik języka polskiego
radca — m odm. jak ż II, DCMs. radcacy; lm M. radcacy (radcacowie), DB. radcaców «urzędnik w administracji państwowej odpowiedzialny za pewien dział» Starszy radca. ∆ Radca prawny «prawnik zatrudniony w jakimś przedsiębiorstwie, jakiejś instytucji, który … Słownik języka polskiego
gubernator — m IV, DB. a, Ms. gubernatororze; lm M. gubernatororzy ( owie), DB. ów «wysoki urzędnik administracji państwowej w niektórych krajach; rządca prowincji» a) «w USA: urzędnik sprawujący najwyższą władzę wykonawczą stanu, wybierany przez ludność» b)… … Słownik języka polskiego
inspektor — m IV, DB. a, Ms. inspektororze; lm M. inspektororzy ( owie), DB. ów «urzędnik kontrolujący pracę instytucji, zakładów itp. przez dokonywanie inspekcji na powierzonym terenie» Zespół inspektorów. ∆ Inspektor szkolny «urzędnik państwowy stojący na… … Słownik języka polskiego
oficjał — m IV, DB. a, Ms. oficjałale; lm M. owie, DB. ów 1. hist. «urzędnik w zaborze austriackim» 2. hist. «sługa niższych urzędników municypalnych w starożytnym Rzymie; także: wyższy urzędnik cesarski piastujący ważny urząd» 3. rel. «w Kościele… … Słownik języka polskiego
podczaszy — m odm. jak przym.; lm M. podczaszyszowie, DB. podczaszyszych hist. «w Polsce w XIV w.: nadworny urzędnik książęcy lub królewski, początkowo zastępca cześnika próbujący napoje przed podaniem księciu (królowi); w czasach późniejszych: tytularny… … Słownik języka polskiego
podskarbi — m odm. jak przym.; lm M. owie, DB. podskarbiich hist. «w dawnej Polsce: wysoki urzędnik zarządzający skarbem» ∆ Podskarbi wielki (koronny) «urzędnik zarządzający skarbem państwa» ∆ Podskarbi nadworny «urzędnik zarządzający skarbem króla» … Słownik języka polskiego
skarbnik — m III, DB. a, N. skarbnikkiem; lm M. skarbnikicy, DB. ów 1. «osoba zbierająca i przechowująca pieniądze jakiejś organizacji, kółka, stowarzyszenia; w bankach: urzędnik przyjmujący, wydający i przechowujący pieniądze i papiery wartościowe; kasjer… … Słownik języka polskiego
szeryf — I m IV, DB. a, Ms. szeryffie; lm M. owie, DB. ów 1. «w Stanach Zjednoczonych: urzędnik o uprawnieniach administracyjno sądowych» Gwiazda szeryfa. Urząd szeryfa. 2. «w średniowiecznej Anglii: urzędnik królewski w hrabstwie, o rozległych… … Słownik języka polskiego
Кароль. Человек, ставший Папой Римским (фильм) — Кароль. Человек, ставший Папой Римским Karol, un uomo diventato Papa Жанр драма, биография Режиссёр Джакомо Баттиато Автор сценария Джакомо Баттиато Джанфранко Свидеркоски В главных ролях Петр Адамчик М … Википедия