-
1 urwać
глаг.• оборвать• урвать* * *urw|ać\urwaćę, \urwaćie, \urwaćij, \urwaćany сов. 1. оторвать, сорвать;2. (uszczuplić) разг. срезать, убавить; 3. (zamilknąć) остановиться; замолчать;● \urwać rozmowę оборвать разговор
* * *urwę, urwie, urwij, urwany сов.1) оторва́ть, сорва́ть2) ( uszczuplić) разг. сре́зать, уба́вить3) ( zamilknąć) останови́ться; замолча́ть• -
2 urwać
-
3 urwać
-
4 urwać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urwać
-
5 urwać
déboîter -
6 urwać
vt pf→ urywać -
7 urwać
[урвачь]v.dk -
8 urwać
1. обірвати;2. урвати;3. відірвати -
9 urwać (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urwać (się)
-
10 urwać rozmowę
оборва́ть разгово́р -
11 urwać się
сов.1) оторва́ться, сорва́ться2) ( umilknąć) оборва́ться3) разг. удра́ть, смы́ться, убежа́тьSyn: -
12 urwać\ się
сов. 1. оторваться, сорваться;2. (umilknąć) оборваться; 3. разг. удрать, смыться, убежать+3. wymknąć się, ulotnić się
-
13 urwać się
[урвачь шіê]v.dk -
14 urwać łeb
оборвать головка -
15 urwać się
1. обірватися;2. урватися;3. замовкнути;4. утекти (розм.);5. закінчитися -
16 okazja urwać
случай оборватьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okazja urwać
-
17 rano urwać
рано оборвать -
18 ur|wać
pf — ur|ywać impf (urwę, urwie — urywam) Ⅰ vt 1. (oderwać) to tear off- urwał guzik od koszuli he tore a button off his shirt- urwać jabłko z drzewa to pick an apple from the tree2. (przerwać) to stop, to break off- urwać rozmowę to cut a conversation short, to break off a conversation- urwać w pół zdania to stop (in) mid-sentence, to break off in the middle of a sentence- „zresztą…” – urwała i popatrzyła na niego uważnie ‘after all…’ she broke off and looked at him closely- grała wspaniale, aż w pewnym momencie urwała she was playing splendidly, but suddenly she broke off- ostatni wiersz jest urwany the last line is unfinished3. pot. (zmniejszyć) to cut- urwali mu sto złotych z zarobków he was short-changed by a hundred zlotys on his salaryⅡ urwać się — urywać się 1. [guzik, rynna, karnisz] to come off; [sznur, lina] to break- pies urwał się z łańcucha the dog broke lose from its chain2. (skończyć się) to stop, to end- rozmowa się urwała the conversation broke off- nasza korespondencja dawno się urwała we stopped corresponding a long time ago- przez chwilę nie rozmawiali, bo urwał im się wątek they were silent for a while because they’d lost the thread of their conversation- na tym urywa się ostatni zapis the diary breaks off at this point3. (kończyć się) [droga, las, ślady] to end- ślady urywały się na rzece the trail ended at the river4. pot. (wymknąć się) to bunk off GB pot., to skive (off) GB pot., to ditch US pot.- urwać się ze szkoły/z pracy to bunk off school/work- urwać się z choinki pot., pejor. to be from another planet pot., to live in cloud cuckoo land GB pot.- skąd tyś/on się urwał? what planet are you/is he from?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ur|wać
-
19 urywać
impf ⇒ urwać* * *(guzik, rękaw) to tear off; ( rozmowę) to cut short* * *ipf.- am -asz1. (= odrywać) tear off.2. lit. (= przerywać, nie kończyć) stop, break off, discontinue; ( rozmowę) cut short; urwać w pół słowa break off in mid-sentence.3. pot. (= zmniejszać, uszczuplać) reduce; take away; shorten; give l. put less.ipf.1. (o czymś przytwierdzonym l. przyszytym) (= odrywać się) come off; come unstuck; fall off; ten guzik zaraz się urwie this button will come off soon; z choinki się urwałeś? pot. are you out of your mind?; skąd on się urwał? pot. is he from Mars?; telefony się urywają I am l. we are swamped with phone calls.2. (= ulec przerwaniu) tear, break apart.3. przen. (= kończyć się nagle) end, come to an end; ( o drodze) end; (o rozmowie, łączności) break off; film mu się urwał pot. he got blind drunk.4. pot. (= wychodzić niepostrzeżenie) push off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urywać
-
20 uciąć
глаг.• взрезать• вырезать• изрезать• кроить• обрезать• обрезывать• отрезать• отсекать• пересекать• порезать• прекращать• прерывать• резать• рубить• сокращать• ужалить• укорачивать• урезать* * *uci|ąćutnę, utnie, utnij, \uciąćęty сов. 1. отсечь; отрезать; отрубить;2. пресечь; прервать; 3. укусить, ужалить;● jak (nożem) \uciąćął как ножом отрезал; głowę (rękę) dam sobie \uciąć голову (руку) дам на отсечение; \uciąć drzemkę разг. вздремнуть; \uciąć flirt (romans) разг. пофлиртовать, завести роман;
\uciąć koguta пустить петуха+1. odciąć 2. przeciąć, urwać 3. ukąsić
* * *utnę, utnie, utnij, ucięty сов.1) отсе́чь; отре́зать; отруби́ть2) пресе́чь; прерва́ть3) укуси́ть, ужа́лить•- nożem uciął
- głowę dam sobie uciąć
- rękę dam sobie uciąć
- uciąć drzemkę
- uciąć flirt
- uciąć romans
- uciąć kogutaSyn:
См. также в других словарях:
urwać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}urywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
urwać — 1. pot. Urwać kawałek, trochę czasu «zaoszczędzić trochę czasu przeznaczonego na coś» 2. pot. Urwać komuś głowę, posp. łeb «zwymyślać kogoś za coś»: – Znikać mi z oczu, ale to już! Do łóżek, natychmiast do łóżek! – pokrzykiwał. – Gdyby mama o tym … Słownik frazeologiczny
urwać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}urywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}urwać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk IIb, urwać sięwie się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś przestało się dobrze powodzić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać się z choinki — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykazać zupełny brak orientacji w czymś, powiedzieć coś bardzo głupiego, zachować się w sposób zaskakujący, dziwaczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Facet się chyba z choinki urwał, jeżeli myśli, że mu sprzedam działkę za takie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać się — pot. Skąd tyś (on) się urwał; z choinki się urwałeś? «o kimś, kto nie orientuje się w sytuacji, kto wystąpił z czymś nieoczekiwanym»: – Panowie, nie ma kto noża? – Skąd żeś się urwał, że pytasz o takie rzeczy? – zagadnął brysio z obstawy. J.… … Słownik frazeologiczny
urywać się – urwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać się, odłączać się od czegoś, odpadać od jakiejś całości, odrywać się, zrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rynna się urywa i nie ma jej kto naprawić. Urwał się guzik od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urywać — → urwać … Słownik języka polskiego
pourywać — dk I, pourywaćam, pourywaćasz, pourywaćają, pourywaćaj, pourywaćał, pourywaćany «urwać wiele czegoś, urwać po kolei, jedno po drugim; poobrywać» Pourywać guziki, sznurowadła. pourywać się 1. «ulec urwaniu w wielu miejscach; o wielu rzeczach:… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny