-
1 upuścić
глаг.• выпустить• падать• ронять• спадать• упустить• уронить* * *upu|ścić\upuścićszczę, \upuścićszczony сов. выпустить из рук, уронить;● \upuścić krwi пустить кровь
+ wypuścić z rąk* * *upuszczę, upuszczony сов.вы́пустить из рук, урони́тьSyn:
См. также в других словарях:
upuścić — dk VIa, upuszczę, upuścićcisz, upuść, upuścićcił, upuszczony upuszczać ndk I, upuścićam, upuścićasz, upuścićają, upuścićaj, upuścićał, upuścićany 1. «pozwolić na wysunięcie się czegoś z rąk, wypuścić z rąk, pozwolić wypaść» Upuścić coś na ziemię … Słownik języka polskiego
upuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upuszczaćam, upuszczaća, upuszczaćają, upuszczaćany {{/stl 8}}– upuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upuszczę, upuszczaćci, upuść, upuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień