-
1 enable
[ɪ'neɪbl]vtto enable sb to do sth — umożliwiać (umożliwić perf) komuś (z)robienie czegoś
the shell has to be porous to enable oxygen to pass in — skorupa musi być porowata, żeby umożliwić przenikanie tlenu do wnętrza
* * *[i'neibl](to make able by giving means, power or authority (to do something): The money I inherited enabled me to go on a world cruise.) umożliwić -
2 облегчать
глаг.• koić• odciążyć• osłabiać• pozwalać• rozjaśnić• udogadniać• udogodnić• udostępniać• udostępnić• ukoić• ulżyć• umożliwiać• umożliwić• uspokajać• uspokoić• ułatwiać• ułatwić• uśmierzać• uśmierzyć• włączać• zaspokajać• zaspokoić• zezwalać• zezwolić• zmniejszyć• złagodzić• łagodzić* * *odciążać, ułatwiać -
3 позволять
глаг.• autoryzować• cierpieć• dopuszczać• dopuścić• dozwalać• dozwolić• pozwalać• pozwolić• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyzwalać• tolerować• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• uznawać• wpuszczać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać• znosić* * *dozwalać, pozwalać, przyzwalać -
4 разрешать
глаг.• autoryzować• dawać• dopuszczać• dopuścić• dozwolić• nadać• oddać• pozwalać• pozwolić• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyznać• puszczać• udzielać• udzielić• umożliwiać• umożliwić• upełnomocnić• upoważniać• upoważnić• uznawać• użyczać• wpuszczać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać* * *dozwalać, pozwalać, przyzwalać, rozwiązywać, zezwalać -
5 разрешить
глаг.• autoryzować• dawać• dopuszczać• dozwolić• nadawać• nadać• pozwalać• pozwolić• przyznawać• puszczać• udzielać• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• uznawać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać* * *dozwolić, pozwolić, rozstrzygnąć, rozwiązać, zezwolić -
6 вможливити
wmoźływytyдієсл. -
7 уможливити
umożływytyдієсл. -
8 permit
1. ['pəːmɪt] n( authorization) zezwolenie nt; ( entrance pass) przepustka f2. [pə'mɪt] vtpozwalać (pozwolić perf) na +accto permit sb to do sth — pozwalać (pozwolić perf) komuś coś (z)robić
fishing permit — ( for a year) karta wędkarska; ( for a week etc) zezwolenie wędkarskie
* * *1. [pə'mit] past tense, past participle - permitted; verb1) (to agree to (another person's action); to allow or let (someone do something): Permit me to answer your question; Smoking is not permitted.) zezwolić2) (to make possible: My aunt's legacy permitted me to go to America.) umożliwić, zezwolić2. ['pə:mit] noun(a written order allowing a person to do something: We have a permit to export our product.) zezwolenie, pozwolenie -
9 start off
vi* * *1) (to begin a journey: It's time we started off.) wyruszać, ruszać w drogę2) (to cause or allow something to begin, someone to start doing something etc: The money lent to him by his father started him off as a bookseller.) umożliwić start, naprowadzać -
10 дозволить
глаг.• autoryzować• dopuszczać• dozwolić• nadawać• nadać• pozwalać• pozwolić• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• włączać• zezwalać• zezwolić -
11 дозволять
глаг.• autoryzować• cierpieć• dopuszczać• dozwolić• pozwalać• pozwolić• przyznawać• tolerować• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• uznawać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać• znosić -
12 позволить
глаг.• dawać• dopuszczać• dozwolić• postanawiać• pozwalać• pozwolić• przyznawać• przyzwolić• puszczać• umożliwiać• umożliwić• uznawać• włączać• zezwalać• zezwolić -
13 permettre
1. dopuszczać2. dozwalać3. dozwolić4. pozwalać5. pozwolić6. tolerować7. umożliwiać8. umożliwić9. zezwalać10. zezwolić -
14 rànlôwôfi agbára fúnmú ni ÿe
1) pozwalać2) umożliwiać3) umożliwić4) upoważniać5) uzdolnićOtwarty słownik joruba-polski > rànlôwôfi agbára fúnmú ni ÿe
См. также в других словарях:
wprowadzić — dk VIa, wprowadzićdzę, wprowadzićdzisz, wprowadzićadź, wprowadzićdził, wprowadzićdzony wprowadzać ndk I, wprowadzićam, wprowadzićasz, wprowadzićają, wprowadzićaj, wprowadzićał, wprowadzićany 1. «prowadząc, przywieść kogoś, coś dokądś» Wprowadziła … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego
umożliwiać — ndk I, umożliwiaćam, umożliwiaćasz, umożliwiaćają, umożliwiaćaj, umożliwiaćał, umożliwiaćany umożliwić dk VIa, umożliwiaćwię, umożliwiaćwisz, umożliwiaćżliw, umożliwiaćwiony «czynić coś możliwym, stwarzać warunki sprzyjające czemuś; przyczyniać… … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… … Słownik frazeologiczny
widok — 1. Być, stać itp., postawić, położyć itp. coś na widoku «być, stać itp. na widocznym miejscu, postawić, położyć itp. coś na widocznym miejscu»: W czasie firmowych rozmów i negocjacji staraj się zawsze być na widoku, czyli obok swojego szefa. CKM… … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
wprowadzić — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny
wprowadzać — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny
doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… … Słownik języka polskiego