-
1 układać
układać (-am) < ułożyć> (-ę) rzeczy ordnen, zurechtlegen; chorego, rannego hinlegen; włosy legen; tekst verfassen; plan aufstellen; tabelę, jadłospis, pytania zusammenstellen; melodię komponieren;układać według alfabetu alphabetisch anordnen;układać do snu k-o jemanden schlafen legen;układać z klocków aus Bausteinen oder Bauklötzchen (zusammen)bauen;układać w stos aufschichten, aufstapeln;układać w fałdy in Falten legen;układać wiersze dichten;układać się do snu sich schlafen legen;jeszcze wszystko się ułoży! alles wird gut!;dobrze im się układa es läuft alles gut bei ihnen;sukienka ładnie się układa das Kleid fällt gut;włosy układają się jej w loki ihr Haar lockt sich, ihr Haar fällt in Locken
См. также в других словарях:
sfałdować — dk IV, sfałdowaćduję, sfałdowaćdujesz, sfałdowaćduj, sfałdowaćował, sfałdowaćowany 1. «ułożyć, zebrać w fałdy, zrobić na czymś fałdę, fałdy» Sfałdować spódnicę. Sfałdowane firanki, zasłony. 2. «pokryć fałdami, zmarszczkami (czoło, twarz, szyję)»… … Słownik języka polskiego
układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… … Słownik języka polskiego
udrapować — dk IV, udrapowaćpuję, udrapowaćpujesz, udrapowaćpuj, udrapowaćował, udrapowaćowany 1. «ułożyć coś w malownicze fałdy» Udrapować na kimś materiał, suknię. Udrapować zasłony w oknie. Udrapowany płaszcz. 2. rzad. «pokryć, wybić coś tkaniną zebraną w … Słownik języka polskiego
zebrać — dk IX, zbiorę, zbierzesz, zbierz, zebraćał, zebraćany zbierać ndk I, zebraćam, zebraćasz, zebraćają, zebraćaj, zebraćał, zebraćany 1. «biorąc, wydostając skądś po kolei, zgromadzić coś w jednym miejscu; skupić w swoim posiadaniu» Pszczoły… … Słownik języka polskiego
pofałdować — dk IV, pofałdowaćduję, pofałdowaćdujesz, pofałdowaćduj, pofałdowaćował, pofałdowaćowany «spowodować powstanie fałd, nierówności na czymś, w czymś» Fale pofałdowały lodowiec. Teren pofałdowany wzgórkami. Twarz pofałdowana zmarszczkami. ∆… … Słownik języka polskiego
sfalować — dk IV, sfalowaćluję, sfalowaćlujesz, sfalowaćluj, sfalowaćował, sfalowaćowany 1. «utworzyć, spowodować fale» Wiatr sfalował wody zatoki. 2. częściej w imiesł. biernym «ułożyć w fale, w fałdy, nadać kształt falisty; pofałdować» Sfalować włosy.… … Słownik języka polskiego