-
1 tutor
1. n1) домашній учитель; репетитор; приватний учительfamily tutor — учитель, який живе в сім'ї свого учня; гувернер
2) шк. наставник; вихователь3) особа, яка опікує учня у закордонній подорожі (тж foreign tutor, travelling tutor)4) керівник групи студентів (в англійських університетах)5) амер. молодший викладач вищого навчального закладу6) юр. опікун, піклувальник2. v1) давати приватні уроки2) навчати3) керувати; повчати, наставляти4) амер., розм. брати уроки5) поводитися суворо (з кимсь)6) балувати; потуратиto tutor oneself — стримуватися, приборкувати себе
* * *I n1) домашній вчитель; репетитор; приватний вчительfamily tutor — вчитель, що живе в сім'ї свого учня; гувернер
to hire a tutor for ones children — найняти репетитора для дітей; наставник; вихователь
2) особа, що опікає учня в закордонній подорожі (travelling tutor, foreign tutor)3) керівник групи студентів ( у англійських університетах); науковий керівник, консультант; кураторprivate tutor — приватний репетитор студентів (у англійських університетах, коледжах)
4) cл. молодший викладач вищого учбового закладу5) юp. опікун, опікунIItutor nominate — опікун, призначений заповітом померлого
2) навчатиshe was tutored at home during her illness — під час хвороби їй найняли домашніх вчителів /вчитель давав їй уроки на дому; cл. навчатися, брати приватні уроки
5) дiaл. балувати; потурати to tutor oneself стримуватися, приборкувати себе -
2 tutor
I n1) домашній вчитель; репетитор; приватний вчительfamily tutor — вчитель, що живе в сім'ї свого учня; гувернер
to hire a tutor for ones children — найняти репетитора для дітей; наставник; вихователь
2) особа, що опікає учня в закордонній подорожі (travelling tutor, foreign tutor)3) керівник групи студентів ( у англійських університетах); науковий керівник, консультант; кураторprivate tutor — приватний репетитор студентів (у англійських університетах, коледжах)
4) cл. молодший викладач вищого учбового закладу5) юp. опікун, опікунIItutor nominate — опікун, призначений заповітом померлого
2) навчатиshe was tutored at home during her illness — під час хвороби їй найняли домашніх вчителів /вчитель давав їй уроки на дому; cл. навчатися, брати приватні уроки
5) дiaл. балувати; потурати to tutor oneself стримуватися, приборкувати себе -
3 tutor
-
4 tutor
['tjuːtə] 1. n1) дома́шній учи́тель; репети́тор; шк. наста́вник; вихова́тель2) керівни́к гру́пи студе́нтів ( в англійських університетах)3) амер. моло́дший виклада́ч ви́щого навча́льного за́кладу4) юр. опіку́н2. v1) навча́ти2) керува́ти; напу́чувати; повча́ти3) дава́ти прива́тні уро́ки4) амер. розм. бра́ти уро́ки5) ла́яти, свари́ти••to tutor oneself — стри́муватися, прибо́ркувати себе́
-
5 tutor nominate
-
6 tutor-at-law
-
7 tutor-at-law
-
8 tutor-at-law
-
9 resident
1. n1) постійний мешканець2) резидент; дипломатичний представник3) особа, яка проживає за місцем служби (навчання)4) неперелітний птах2. adj1) який постійно проживає (десь)2) який служить (живе) при установіresident master — викладач, який живе при навчальному закладі
resident physician — лікар, який живе при лікарні
3) властивий (комусь, чомусь — in)4) неперелітний (про птаха)* * *I n2) резидент; icт. міністр-резидент3) особа, яка проживає за місцем служби; ординатор, прикомандирований до клініки для спеціалізації4) зooл. мешканець5) резидентII a1) який постійно живе, мешкає, проживає; службовець, який живе при установіresident tutor — гувернер, домашній вчитель
2) (in) властивий3) зooл. який не мігрує, неперелітний ( про птаха)4) резидентний -
10 resident
I n2) резидент; icт. міністр-резидент3) особа, яка проживає за місцем служби; ординатор, прикомандирований до клініки для спеціалізації4) зooл. мешканець5) резидентII a1) який постійно живе, мешкає, проживає; службовець, який живе при установіresident tutor — гувернер, домашній вчитель
2) (in) властивий3) зooл. який не мігрує, неперелітний ( про птаха)4) резидентний
См. также в других словарях:
Tutor — Sm Betreuer, Mentor per. Wortschatz fach. (16. Jh.) Entlehnung. Zunächst entlehnt aus l. tutor Vormund , zu l. tuērī (tuitus sum) Sorge tragen, ins Auge fassen ; dann neu entlehnt (< 18. Jh.) mit der Bedeutung Studienleiter aus ne. tutor aus… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
tutor — [to͞ot′ər, tyo͞ot′ər] n. [ME < MFr tuteur < L tutor < tutus for tuitus, pp. of tueri, to look after, guard] 1. a) a teacher who gives individual instruction to a student; private teacher b) a person who gives remedial or supplemental… … English World dictionary
tutor — tutor, ra (Del lat. tutor, ōris). 1. m. y f. Persona que ejerce la tutela. 2. Persona encargada de orientar a los alumnos de un curso o asignatura. 3. Defensor, protector o director en cualquier línea. 4. Persona que ejerce las funciones… … Diccionario de la lengua española
Tutor — Tu tor, v. t. [imp. & p. p. {Tutored}; p. pr. & vb. n. {Tutoring}.] 1. To have the guardianship or care of; to teach; to instruct. [1913 Webster] Their sons are well tutored by you. Shak. [1913 Webster] 2. To play the tutor toward; to treat with… … The Collaborative International Dictionary of English
Tutor — Tu tor, n. [OE. tutour, L. tutor, fr. tueri to watch, defend: cf. F. tuteur. Cf. {Tuition}.] One who guards, protects, watches over, or has the care of, some person or thing. Specifically: [1913 Webster] (a) A treasurer; a keeper. Tutour of your… … The Collaborative International Dictionary of English
tutor — tu·tor / tü tər, tyü tər/ n in the civil law of Louisiana: a guardian of a minor or sometimes of a person with mental retardation compare committee, conservator, curator tu·tor·ship n … Law dictionary
tutor — / tju:tə/, it. / tutor/ s. ingl. (propr. istitutore ), usato in ital. al masch. e al femm. (educ.) [chi fornisce consulenza a studenti, spec. universitari e postuniversitari] ▶◀ tutore … Enciclopedia Italiana
tutor — |ô| s. m. 1. Pessoa a quem é ou está confiada uma tutela. 2. [Figurado] Protetor; conselheiro. 3. [Agricultura] Haste ou vara cravada no solo e à qual se segura uma planta para que não se vergue. = EMPA 4. Uveira. • adj. 5. Que detém a tutela.… … Dicionário da Língua Portuguesa
tutor — tȗtor m DEFINICIJA 1. onaj kojem je službeno povjerena briga o maloljetnim, nemoćnim i sl. osobama; skrbnik 2. pren. onaj koji upravlja čijim postupcima ili ih određuje ETIMOLOGIJA lat. tutor … Hrvatski jezični portal
tutor — [n] person who teaches another privately coach, educator, governor, grind, guardian, guide, instructor, lecturer, mentor, preceptor, private teacher, prof*, teach*, teacher; concept 350 Ant. pupil, student tutor [v] teach someone privately clue,… … New thesaurus
tutor — ► NOUN 1) a private teacher, typically one who teaches a single pupil or a very small group. 2) chiefly Brit. a university or college teacher responsible for assigned students. 3) Brit. a book of instruction in a particular subject. ► VERB ▪ act… … English terms dictionary