(tryskać)

См. также в других словарях:

• tryskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tryskaćam, tryskaća, tryskaćają {{/stl 8}}– trysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, tryskaćnę, tryśnie, tryśnij, tryskaćnął, tryskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tryskać — ndk I, tryskaćam, tryskaćasz, tryskaćają, tryskaćaj, tryskaćał trysnąć dk Va, tryskaćnę, tryśniesz, tryśnij, tryskaćnął, tryskaćnęła, tryskaćnąwszy «o płynach lub substancjach mało spoistych: wypływać, wydobywać się skądś z siłą, gwałtownie,… …   Słownik języka polskiego

• АППАРАТ ПЕСКОСТРУЙНЫЙ — аппарат для очистки или декоративной обработки поверхностей изделий или конструкций струёй песка, подаваемого под давлением сжатого воздуха (Болгарский язык; Български) пясъкоструен апарат (Чешский язык; Čeština) pískovač; tryskać (Немецкий язык; …   Строительный словарь

• ГИДРОМОНИТОР — аппарат для создания водяных струй с большой кинетической энергией и для управления их движением с целью разрушения и смыва горных пород и искусственных массивов (Болгарский язык; Български) хидромонитор (Чешский язык; Čeština) hydromonitor;… …   Строительный словарь

• bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

• bluzgać — ndk I, bluzgaćam, bluzgaćasz, bluzgaćają, bluzgaćaj, bluzgaćał bluznąć dk Va, bluzgaćnę, bluźniesz, bluźnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli, bluzgnąć dk Va, bluzgaćnę, bluzgaćniesz, bluzgaćnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli «o płynie …   Słownik języka polskiego

• chlustać — ndk I, chlustaćam, chlustaćasz, chlustaćają, chlustaćaj, chlustaćał, chlustaćany a. IX, chluszczę, chluszczesz, chluszcz chlusnąć dk Va, chlustaćnę, chluśniesz, chluśnij, chlustaćnął, chlustaćnęła, chlustaćnęli, chluśnięty, chlustaćnąwszy 1.… …   Słownik języka polskiego

• realizm — m IV, D. u, Ms. realizmzmie zwykle blm 1. «postawa życiowa polegająca na trzeźwej, bezstronnej ocenie rzeczywistości, oparta na doświadczeniu i rozumowaniu, pozwalająca na wybór takich środków działania, które prowadzą skutecznie do zamierzonego… …   Słownik języka polskiego

• strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… …   Słownik języka polskiego

• strzykać — ndk I, strzykaćam, strzykaćasz, strzykaćają, strzykaćaj, strzykaćał strzyknąć dk Va, strzykaćnę, strzykaćniesz, strzykaćnij, strzykaćnął, strzykaćnęła, strzykaćnęli, strzykaćnąwszy 1. «wyciekać, wypływać małym, lecz silnym strumieniem; tryskać;… …   Słownik języka polskiego

• walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… …   Słownik języka polskiego