-
41 segi
m. slice, strip, shred (skera e-t í sega).* * *or sigi, a, m. a slice, bit, clot; hjarta mitt var runnit sundr í siga, my heart was molten into drops, ‘torn into shreds,’ Sól. 43; hann skar af tungu ormsins einn sega, Tristr.; hann skar hann sundr í siga, Bret. 170; hann (the dog) greip í kálfann ok þar ór siga, Fas. ii. 426; þórir kvaðsk úviljaðr at skera slærrum segjum, to cut larger slices, Sturl. i. 61; töngu segi, the tongs’ bit, poët. = the iron in the forge, Þd. 15; blóð-segi, a clot of blood; fjör-segi, the heart; tál-segi, a bait; kló-segi, kverk-segi, q. v. -
42 sigi
-
43 skiki
-
44 skorningr
m. a strip of cloth, Vm. 127, Pm. 7. -
45 skógar-teigr
m. a strip of wood, Vm, 11, 138. -
46 SNAUÐR
a. stripped, poor, bereft; s. atfé, penniless; snauðarkonur, beggar-women; snauðir menn, poor men, beggars; snauð orð, plain words.* * *snauð, snautt, adj. [North. E. snod; cp. Germ. schnöde; akin to snoðinn = smooth, of hair; referring to a lost strong verb, meaning to strip]:—stripped, bereft, poor; híbýli snauð ok svívirðilig, MS. 4. 27; konur snauðar, beggar-women, Nj. 142; fáir eru vinir hins snauða, a saying; ungr ok gamall, snauðr ok sæll, El.; þér eruð menn snauðir, Fms. viii. 20; þeir fóru snauðir í land, Valla L. 227; margr sá er áðr var fullsæll gékk snauðr í brott, Fms. viii. 361; s. at fé, penniless Ísl. ii. 124; hinir auðgu hugðusk leysa mundu en hinir snauðu höfðu ekki fé til, Orkn. 20: sá maðr var ávallt síðan s., ok aldri festisk fé við hann, Fms, v. 194; snauðir menn, poor men, Nj. 53, Bs. i. 355. -
47 spjörr
(pl. spjarrar), f. swathing-band, leg-band.* * *f., only in pl. spjarrar, mod. spjarir:—swathing-bands, used instead of hose or stockings; Auðr kona þín er í brókum ok vafit spjörrum mjök í skúa niðr, A. thy wife dresses in breeks (like a man), winding swathes round her legs almost down to the shoes, Ld. 136; hvítar brækr ok vafit at neðan spjörrum, því var hann vaf-spjarra Grímr kallaðr, swathing the legs (instead of stockings), for which he was called ‘swaddle-leg’ Gullþ. 14.2. mod. a rag, tatter; þat sem áðr er slitið ok at spjörum orðit, Fas. iii. 7: the phrase, spyrja e-n ór spjörunum, to examine one without his hose on, i. e. to strip and examine him closely, Snót: in mod. usage also sing., hann á ekki eina spjör, not a scrap of clothing on his back. -
48 svipta
* * *I)(-pta, -ptr), v.1) to throw, fling (hón svipti honum á herðar sér); s. borðum, to remove the tables; s. e-u ofan, to sweep off, knock down (þeir sviptu ofan öllum goðunum af stöllunum); bjarndýrit svipti honum undir sik, the bear got him under;2) to reef (veðr óx í hönd ok bað Bjarni þá s.); s. seglunum, to reef the sails; s. til eins rifs, to take in all reefs but one;3) to strip, deprive, s. e-n e-u (hann sviptir hana faldinum); also, s. e-n af e-u (s. e-n af sínum hlut);4) refl., sviptast, to tug, wrestle (tókust þeir konungr í hendr ok sviptust fast).f. loss (hann kvað sér sviptu at þeira skilnaði).* * *u, f. a loss; hann kvað sér sviptu at þeirra skilnaði, Fs. 20. -
49 tún-völlr
m. a strip of the in-field, Kormak, Grág. ii. 257, Jb. 423. Sturl. i. 83, Eb. 250; hann lét færa farminn heim á túnvöll sinn ok görði þeim tjald, Fb. i. 422. -
50 vaf-spjörr
f. a strip or band of cloth wound round the leg instead of stockings, Gullþ. -
51 VIÐR
I)(gen. -ar; pl. -ir, acc. -u), m.1) tree (hann sá einn íkorna í viðum uppi);2) forest, wood; sól gengr til viðar, the sun sets;3) felled trees, timber (nú vil ek at þú takir mjöl ok við);4) mast.prep. = við I.= vinnr, from vinna.* * *m., gen. viða, dat. viði, pl. viðir, viðu (mod. viði): [Dan. ved; Swed. väd; A. S. wudu; Engl. wood]:—a tree; undir skugga eins viðar, MS. 4. 21; hrútr fastr á meðal viða, 655 vii. 2 (Gen. xxii. 13); grös ok viðu, Rb. 78: trees, collect., tekr viðr at blómgask, Fas. ii. 95; viðr vex, Grág. ii. 299; viði vaxinn, Íb. 4; igðurnar sátu í viðnum, Edda 74.2. a wood, forest; villask á viðum úti, Clem. 59, N. G. L. i. 46; renna sem vargr til viðar, Sól.; er sól rann á viðu, Hkr. iii. 227 (or renna til viðar); sól gengr til viðar, Al. 51; sól rýðr á viðu á morgin, Trist. 3; til varna viðar, ‘to the wood-shelter,’ i. e. till sunset, Gm. 39; grjótið, urðr ok viðu, Edda; ganga til híðs fyrir ofan viðu ( above the woodland) ok hleypa út birni, N. G. L. i. 46.3. felled trees, wood; brúar ok lagðir yfir viðir, Eg. 529; rjáfrit, viðirnir ok þekjan, Grett. 85 new Ed.; stór-viðir, máttar-viðir: timber, svá mikinn við at þat má eigi eitt skip bera, Fs. 27; gjalda í vaxi eða viði, Grág. (Kb.) ii. 210; mjöl ok við, Nj. 4; viðar kaup, purchase of timber, Rd. 253; við ok næfrar, Fms. ix. 44; undir viði annars … neyta viðarins, … vöxtr viðar, Grág. (Kb.) ii. 111.II. compds; viðar-bulungr, -byrðr, -fang, -farmr, -flutningr, -hlass, a pile, armful … of wood, Stj. 132, 592, Rd. 306, Fbr. 209, Landn. 177, Grág. ii. 357, Eg. 565, K. Á. 176, Fms. viii. 174; viðar-verð, Grág. i. 195; viðar-mark, a mark on trees, ii. 353; viðar-rif, the right of picking fagots, Sturl. i. 195; viðar-föng, wood-stores, Bs. i. 81; viðar-högg or -högst, wood-cutting, right of wood-cutting (Dan. skov-hugst), Fms. ii. 84, Eg. 743, Grág. ii. 295; viðar-höggstir, id., Gþl. 77, D. N. ii. 202; viðar-val, picked wood, Fs. 27, Ld. 212; viðar-taka, wood-pilfering, Grág. ii. 356, D. N.; viðar-tálga, wood-cutting, Stj. 561; viðar-verk, wood-work, Sturl. i. 194; viðar-köstr, a pile of wood, Fb. i. 420; viðar-flaki, a hurdle of wood, Þjal.; viðar-lauf, wood-leaves, Al. 166; viðar-holt, a wooded holt, copsewood, piece of brushwood; at kirkjan ætti þrjú viðarholt, Dipl. ii. 20; viðar-heiti, names of trees, Edda; viðar-rætr, the roots of a tree; undir viðar-rótum, undir viðarrætr, Skm. 35, Fms. i. 113, x. 218, 219, Landn. 243; viðar-teigr, a strip of wood, Vm. 150; viðar-vöxtr, a young plantation, brushwood, Grág. ii. 300; viðar-runnr, a grove, Stj. 258; viðar-teinungr, a wand, Edda 37; viðar-taug or -tág, a withy twig, Hkr. ii. 11; viðar-öx, -ex, a wood-axe, Fms. ii. 100, Nj. 168, Rd. 306, Ld. 280. -
52 ÆTLA
* * *(að), v.1) to think, mean, suppose (munu þeir ætla, at vér hafim riðit austr);hann ætlaði henni líf en sér dauða, he expected life for her, but death for himself;2) to intend, purpose (ek ætla ok styrkja Gunnar at nökkuru);þeir ætluðu ekki lengra í kveld, they did not intend to go any farther to-night;þat verðr hverr at vinna, er ætlat er, every one must do the work that is set before him;ætla e-m e-t, to set apart for one, allot to one (hann ætlaði þrælum sínum dagsverk);to intend a thing for one (hann keypti þar pell ágætt, er hann ætlaði Ólafi konungi);to expect from one, suspect one of (þér mundi þat engi maðr ætla);ætla sér hóf, to keep within bounds;ætla sér (with infin.), to intend, purpose (ef hann ætlar sér at keppa við oss);suðr ætla ek mér at ganga, I intend to go south (to Rome);ætla fyrir (with infin.), to intend (eru þat hin mestu firn, at þér ætlið fyrir at leggja á allt fólk ánauðarok);ætla e-t fyrir, to foredoom, foreordain (þat mun verða um forlög okkur sem áðr er ætlat fyrir);ætla fyrir sér, to think beforehand, expect (mart verðr annan veg en maðrinn ætlar fyrir sér);ætla til e-s staðar, to intend to go to a place (þeir sigldu nú ok ætla, til Miklagarðs);ætla til e-s, to reckon upon, expect (eigi þarftu til þess at ætla, at ek ganga við frændsemi við yðr);hann tók sér bústað ok ætlaði þar landeign til, he destined a piece of land for that purpose;3) refl., ætlast, to intend, purpose, = ætla sér (hann ætlast at fara til Jómsborgar);ætlast e-t fyrir, to intend to do a thing (vér skulum halda til njósn, hvat Ólafr ætlast fyrir).* * *að, often spelt etla. but ætla, Ld. 32 (vellum); in mod. usage it is often sounded atla: [a derivative akin to Goth. ahjan = to mind, think, and aha = a mind, as also to Germ. achten, O. H. G. ahton; the Northern languages use none of these words, but only the derivative ætla; an old Germ. ahtilon would answer to Icel. ætla; Scot. ettle.]B. To think, mean, suppose; jarl ætlaði þat, at þær myndi blóta, Blas. 45; munu þeir ætla at vér hafim riðit austr, Nj. 206; forvitni er mér á, hvat þú ætlar mér í skapi búa, Lv. 16; hann ætlaði henni líf en sér dauða, he ettled (expected) life for her, but death for himself, Sturl. iii. 190 C; ekki er til þess at ætla, segir hann, at ek mona skipask við orð ein saman, Fms. xi. 38; ekki þarftú til þess at ætla at ek ganga við frændsemi þinni, 61; verði þér nú at ætla hvárt-tveggja, think of both things, Sks. 285; ef ek á svá mikit vald á þér sem ek ætla, Nj. 10.2. to intend, purpose; hann kveðsk hafa ætlað ferð sína til Róms, Fms. vii. 155; ek ætla nú ferð mína í Cesaream, 655 xvii. 1; en þat sæti eptir hans dag ætlaði sér hverr sona hans, Fms. i. 7; verðr þat hverr at vinna er ætlað er, … sem ætlað er fyrir, what is allotted him, Nj. 10, 259; ef Guð hefir svá fyrir ætlað, Fms. ix. 507; ætluðu menn Óspaki þat verk, suspected him to have done it, Band. 14; ætlar hann at görask konungr norðr þar, Eg. 71; menn ætluðu til liðs við Þórólf, 98; skautsk at ok ætlaði at höggva fót undan Kára, Nj. 262; ætla til upp-göngu, Fms. vii. 254; hann ætlaði út vindauga, Dropl. 17; ætla e-t fyrir, to purpose, intend a thing, Fms. xi. 256 (fyrir-ætlan); hann lézk þat fyrir sér ætla at ílla mundi hlýða, he was of opinion that …, vii. 141; ek ætla ok at styrkja Gunnar at nokkuru, Nj. 41: hence with mere notion of futurity, eg ætla að fara, I think to go, I shall go: in queries, hvað ætli hann ætli sér, what do you think he is thinking of doing? hvað ætli hann ætli sér (sounded hvatl-ann-atli sér? hvatl’-ann-atl’-a’-fara?); á fyrir-ætlaðri tíð, Eluc. 26.3. to think, guess; en þó má hverr ætla hvílíka mannraun hann hafði, Bs. i. 139: to calculate, hann tók sér bústað, ok ætlaði þar landeign til, he destined a strip of land for that use, Eg. 735; bera í burt heyit, en ætla vel til alls fjár, they carry the trusses of hay away, but leave enough for the live slock on the farm, Ísl. ii. 140; þeir skolu ætla til heys en eigi til haga, svá sem þeir ætla réttast, Grág. ii. 340; ætla sér hóf, to keep within bounds, Fms. x. 349.II. reflex. to intend of oneself, purpose; hann ætlask at fara til Jómsborgar, Fms. xi. 88; þá ætlaðisk flokkrinn at brenna bæinn at hringom, x. 388; spurði Brynjólfr hvat hann setlaðisk fyrir, Eg. 156.☞ In the verse of Sighvat (Fms. vi. 43) ‘ætla’ is, we believe, a corruption for ‘Atla,’ pr. name of a Norse Lagman in Gula, mentioned in Fms. x. 401 (Ágrip ch. 29), and in N. G. L. i. 104; but it is now hardly possible to restore the whole verse, which had already been corrupted in tradition, so that when the compiler of Magnús Saga quoted it, he did not make out the full sense of it. The true context has been pointed out by Maurer in Abhandl. der k. Bayer. Acad. der W. 1872. -
53 ör-reyta
t, to strip utterly; aldrei má ö. dún úr hreiðrum, Fél. iv. 220. -
54 affletta
(-tta, -ttr), v. to strip (affletta e-n e-u). -
55 aftigna
(að), v. to strip of dignity or honour. -
56 akrrein
-
57 baklengja
-
58 brotgeiri
-
59 doki
m. strip, shred (rísta blæjur í sundr í doka). -
60 engiteigr
См. также в других словарях:
strip# — strip vb Strip, divest, denude, bare, dismantle can mean to deprive a person or thing of what clothes, furnishes, or invests him or it. Strip stresses a pulling or tearing off rather than a laying bare, though the latter implication is frequent;… … New Dictionary of Synonyms
Strip — Strip, v. t. [imp. & p. p. {Stripped}; p. pr. & vb. n. {Stripping}.] [OE. stripen, strepen, AS. str?pan in bestr?pan to plunder; akin to D. stroopen, MHG. stroufen, G. streifen.] 1. To deprive; to bereave; to make destitute; to plunder;… … The Collaborative International Dictionary of English
Strip — Студийный альбом Адам Ант Дата выпуска ноябрь 1983 Записан … Википедия
strip — strip1 [strip] vt. stripped, stripping [ME strepen < OE stripan, akin to streifen, to strip off < IE * streub < base * ster , to streak, stroke > STRIKE] 1. to remove (the clothing or covering) of or from (a person); make naked;… … English World dictionary
Strip me? — Saltar a navegación, búsqueda strip me? Álbum de Anna Tsuchiya Publicación 2 de agosto, 2006 Grabación 2005, 2006 … Wikipedia Español
strip — ‘narrow piece’ [15] and strip ‘remove covering’ [13] are distinct words. The former was perhaps borrowed from Middle Low German strippe ‘strap’, and may be related to English stripe [17], an acquisition from Middle Dutch strīfe. A stripling [13]… … The Hutchinson dictionary of word origins
strip — ‘narrow piece’ [15] and strip ‘remove covering’ [13] are distinct words. The former was perhaps borrowed from Middle Low German strippe ‘strap’, and may be related to English stripe [17], an acquisition from Middle Dutch strīfe. A stripling [13]… … Word origins
Strip — Strip, n. 1. A narrow piece, or one comparatively long; as, a strip of cloth; a strip of land. [1913 Webster] 2. (Mining) A trough for washing ore. [1913 Webster] 3. (Gunnery) The issuing of a projectile from a rifled gun without acquiring the… … The Collaborative International Dictionary of English
Strip Me? — Álbum de Anna Tsuchiya Publicación 2 de agosto, 2006 Grabación 2005, 2006 Género(s) J Rock, Punk … Wikipedia Español
Strip Me? — Album par Anna Tsuchiya Sortie 2 août 2006 24 octobre 2006 … Wikipédia en Français
Strip — Strip, v. i. 1. To take off, or become divested of, clothes or covering; to undress. [1913 Webster] 2. (Mach.) To fail in the thread; to lose the thread, as a bolt, screw, or nut. See {Strip}, v. t., 8. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
