-
1 stąpnięcie
-
2 Tritt
Tritt m (Tritt[e]s; Tritte) (Aufsetzen des Fußes) stąpnięcie; ( Schritt, a Geräusch) krok; (Fußtritt) kopniak, fam. kop;aus dem Tritt kommen <z>mylić krok;pop. einen Tritt in der Arsch kriegen dosta(wa)ć kopa w dupę
См. также в других словарях:
stąpnięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. stąpać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stąpnięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. stąpnięcieęć {{/stl 8}}{{stl 7}} odgłos, jaki wydaje postawiona na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stąpnięcie — n I 1. rzecz. od stąpnąć (p. stąpać) 2. lm D. stąpnięcieęć «odgłos postawienia nogi; w lm: kroki» Mocne, twarde stąpnięcie. Ciche, równomierne stąpnięcia … Słownik języka polskiego
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego
wykręcić — dk VIa, wykręcićcę, wykręcićcisz, wykręcićkręć, wykręcićcił, wykręcićcony wykręcać ndk I, wykręcićam, wykręcićasz, wykręcićają, wykręcićaj, wykręcićał, wykręcićany 1. «kręcąc odłączyć coś od czegoś, wyjąć, wyciągnąć coś skądś ruchem obrotowym»… … Słownik języka polskiego
krok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na podniesieniu nogi do góry, przesunięciu jej do przodu i postawieniu; długość przebytej w ten… … Langenscheidt Polski wyjaśnień