-
1 spowodować upadek
вызвать падениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować upadek
См. также в других словарях:
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… … Słownik języka polskiego
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
pozwalać — I → pozwolić II dk I, pozwalaćam, pozwalaćasz, pozwalaćają, pozwalaćaj, pozwalaćał, pozwalaćany 1. «zwalić, zgromadzić w jednym miejscu wiele czegoś, jedno po drugim» Pozwalać narzędzia na kupę. 2. «zwalić, zrzucić, zepchnąć lub spowodować upadek … Słownik języka polskiego
przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić … Słownik języka polskiego
wywrócić — dk VIa, wywrócićcę, wywrócićcisz, wywrócićwróć, wywrócićcił, wywrócićcony wywracać ndk I, wywrócićam, wywrócićasz, wywrócićają, wywrócićaj, wywrócićał, wywrócićany 1. «spowodować upadek; przewrócić» Wywrócić kogoś na ziemię. Wichura wywraca domy … Słownik języka polskiego
powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… … Słownik języka polskiego
powodować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, powodowaćduję, powodowaćduje, powodowaćany {{/stl 8}}– spowodować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} być, stawać się powodem, przyczyną czegoś; swoim działaniem doprowadzić do czegoś, uzyskać coś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego