-
1 schismatic
tr[skɪz'mætɪk]1 cismático,-aadj.• cismático, -a adj.n.• cismático s.m.[sɪz'mætɪk, skɪz'mætɪk]1.ADJ cismático2.N cismático(-a) m / f -
2 schismatic
schismatic [skɪzˊmætɪk]рел.1. a раско́льнический2. n раско́льник, схизма́тик -
3 schismatic
-
4 schismatic
-
5 schismatic
-
6 schismatic
-
7 schismatic
-
8 schismatic
[sɪzˈmætɪk]schismatic раскольник, схизматик schismatic раскольнический -
9 schismatic
sɪzˈmætɪk
1. прил. раскольнический, еретический
2. сущ. схизматик, раскольник, еретик Syn: heretic раскольник (религия) еретик, схизматик раскольнический (религия) еретический schismatic раскольник, схизматик ~ раскольническийБольшой англо-русский и русско-английский словарь > schismatic
-
10 schismatic
Adj1. विच्छिन्न/विच्छेदकारीThe schismatic religious movements are being noticed by the people. -
11 schismatic
{siz'mætik}
1. a схизматически, разколнически
2. n схизматик, разколник* * *{siz'matik} 1. а схизматически, разколнически; 2. n схизма* * *схизматичен;* * *1. a схизматически, разколнически 2. n схизматик, разколник* * *schismatic[siz´mætik, ´ski-] I. adj схизматически, схизматичен, разколнически; FONT face=Times_Deutsch◊ adv schismatically; II. n схизматик, разколник. -
12 schismatic
adj. schismatiek, scheuring makend--------n. scheurmaker, voorstander van scheuren[ sizmætik, skiz-] -
13 schismatic
schis·mat·ic[ˈskɪzmætɪk, AM -mæt̬-]I. adj schismatisch* * *[sIz'mtɪk]1. adjschismatisch2. nSchismatiker( in) m(f)* * *A adj (adv schismatically) schismatisch, abtrünnig* * *adj.schismatisch adj. -
14 schismatic
1. [s(k)ızʹmætık] n1) раскольник2) рел. еретик, схизматик2. [s(k)ızʹmætık] a1) раскольнический2) рел. еретический -
15 schismatic
[s(k)ɪz'mætɪk]1) Общая лексика: раскольник, раскольнический, схизматик2) Религия: еретик, еретический, (Of, relating to, or guilty of schism) раскольнический, (One who creates or takes part in schism) раскольник3) Христианство: схизматический -
16 schismatic
[sɪz`mætɪk]раскольнический, еретическийсхизматик, раскольник, еретикАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > schismatic
-
17 schismatic
[schis·mat·ic || skɪz'mætɪk /sɪz-]◙ n. פלגן, דוגל בפילוג◙ adj. פלגני, של פילוג; גורם פילוג* * *◙ גוליפב לגוד,ןגלפ◄◙ גוליפ םרוג ;גוליפ לש,ינגלפ◄ -
18 schismatic
Isubst. \/skɪzˈmætɪk \/, spesielt kirkelig: \/sɪzˈmætɪk\/skismatikerIIadj. \/ˌskɪzˈmætɪk \/, spesielt kirkelig: \/sɪzˈmætɪk\/skismatisk, splittelses- -
19 schismatic
menyebabkan perpecahan* * *berbuat memecah belah* * *menyebabkan perpecahan -
20 schismatic
См. также в других словарях:
schismatic — SCHISMÁTIC, Ă, schismatici, ce, adj. (Adesea substantivat) Care s a separat de comunitatea unei biserici, care nu mai recunoaşte autoritatea unei biserici. – Din fr. schismatique, lat. schismaticus. Trimis de thiess, 07.08.2003. Sursa: DEX 98 … … Dicționar Român
Schismatic — Schis*mat ic (s[i^]z*m[a^]t [i^]k; so nearly all ortho[ e]pists), a. [L. schismaticus, Gr. ?: cf. F. schismatique.] Of or pertaining to schism; implying schism; partaking of the nature of schism; tending to schism; as, schismatic opinions or… … The Collaborative International Dictionary of English
Schismatic — Schis*mat ic (?; 277), n. One who creates or takes part in schism; one who separates from an established church or religious communion on account of a difference of opinion. They were popularly classed together as canting schismatics. Macaulay.… … The Collaborative International Dictionary of English
schismatic — index contentious, divisive, heretic, hostile, polemic, recusant Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
schismatic — late 14c. (n.); mid 15c. (adj.), from O.Fr. schismatique, from Church L. schismaticus, from Gk. skhismatikos, from schisma (see SCHISM (Cf. schism)). Related: Schismatical … Etymology dictionary
schismatic — n *heretic, sectarian, dissenter, nonconformist … New Dictionary of Synonyms
schismatic — ► ADJECTIVE ▪ characterized by or favouring schism. ► NOUN chiefly historical ▪ (especially in the Christian Church) a person who promotes schism … English terms dictionary
schismatic — [siz mat′ik, skizmat′ik] adj. [ME scismatike < MFr scismatique < LL(Ec) schismaticus < Gr schismatikos] 1. of, characteristic of, or having the nature of, schism 2. tending to, causing, or guilty of schism: Also schismatical n. a person… … English World dictionary
Schismatic — Depending on the context, schismatic may mean:* a member of a schism, or, as an adjective, of or pertaining to a schism * pertaining to the schisma in music * Schismatic temperament … Wikipedia
schismatic — adj. & n. (also schismatical) adj. inclining to, concerning, or guilty of, schism. n. 1 a holder of schismatic opinions. 2 a member of a schismatic faction or a seceded branch of a Church. Derivatives: schismatically adv. Etymology: ME f. OF… … Useful english dictionary
schismatic — schismatically, adv. schismaticalness, n. /siz mat ik, skiz /, adj. 1. Also, schismatical. of, pertaining to, or of the nature of schism; guilty of schism. n. 2. a person who promotes schism or is an adherent of a schismatic body. [1350 1400; … Universalium