-
1 impatienter
impatienter [ɛ̃pasjɑ̃te]➭ TABLE 11. transitive verb2. reflexive verb* * *ɛ̃pasjɑ̃te
1.
verbe transitif to irritate
2.
s'impatienter verbe pronominal to get impatient* * *ɛ̃pasjɑ̃te vtto irritate, to annoy* * *impatienter verb table: aimerA vtr to irritate (avec with; en faisant by doing).B s'impatienter vpr to get impatient, to lose patience; s'impatienter devant qch to get impatient with sth; s'impatienter de qch to lose patience over sth; s'impatienter contre qn/qch to get impatient with sb/about sth.[ɛ̃pasjɑ̃te] verbe transitifson entêtement a fini par m'impatienter his stubbornness made me lose my patience in the end, I finally lost patience with his stubbornness————————s'impatienter verbe pronominal intransitif[dans une attente] to grow ou to become impatient[dans une discussion] to lose one's patience -
2 impatienter
[ɛ̃pasjɑ̃te]Verbe pronominal impacientar-se* * *[ɛ̃pasjɑ̃te]Verbe pronominal impacientar-se -
3 impatienter
[ɛ̃pasjɑ̃te]Verbe pronominal impacientar-se* * *I.impatienter ɛ̃pasjɑ̃te]verboimpacientar; enfadar; irritar; enervarII.impacientar-se -
4 impatienter
-
5 impatienter
impatienterpřipravit o trpělivostpřivést z míryznervóznět -
6 impatienter
ɛ̃pasjɑ̃tevs'impatienter — ungeduldig werden, die Geduld verlieren
impatienterimpatienter [ɛ̃pasjãte] <1>Beispiel: impatienter quelqu'un avec [oder par] quelque chose jdn mit etwas ungeduldig machen; Beispiel: vous commencez à m'impatienter ich bin mit meiner Geduld bald am EndeBeispiel: s'impatienter de quelque chose wegen etwas ungeduldig werden; Beispiel: s'impatienter contre quelqu'un/quelque chose sich über jemanden/etwas aufregen -
7 impatienter
vt. inpachantâ (Saxel.002), êpachintâ (Albanais.001), inpachintâ (Chambéry.025).A1) s'impatienter: s'inpachantâ vp. (002), s'êpachintâ (001), s'inpachintâ (025) ; rmonyé (Arvillard).A2) s'impatienter, être comme sur des charbons ardents: grilyî < griller> (001, FON.). -
8 impatienter
I vt. achchig‘ini chiqarmoq, qonini qaynatmoq, ranjitmoq, o‘ksitmoq, g‘ashiga tegmoqII s'impatienter vpr. betoqat bo‘lmoq, sabrsizligini bildirmoq, jahli chiqmoq; s'impatienter de ne pas recevoir de nouvelles sabrsizlik bilan xabar kutmoq. -
9 impatienter
-
10 impatienter
-
11 impatienter
v.tr. (de impatient) досаждам, безпокоя, отегчавам, нервирам; s' impatienter 1. безпокоя се, ставам нетърпелив; 2. отегчавам се, губя търпение. Ќ Ant. patienter. -
12 impatienter
vt. выводи́ть ◄-'дит►/ вы́вести ◄-'ду, -'ет, -'вел► из терпе́ния; досажда́ть/досади́ть (+ D); раздража́ть/раздражить■ vpr. - s'impatienter -
13 impatienter
-
14 impatienter
гл.общ. досаждать, раздражать, выводить из терпения -
15 impatienter
أفرغ الصبرأقلق -
16 impatienter
1. niecierpliwić2. zniecierpliwić -
17 impatienter, s’
-
18 s'impatienter
терять терпение; выражать своё нетерпение; сердитьсяs'impatienter de ne pas recevoir de nouvelles — с нетерпением ожидать известий -
19 s'impatienter
ɛ̃pasjɑ̃te vpr/vis'impatienter de — to lose patience with, to grow impatient with
s'impatienter contre — to lose patience with, to grow impatient with
-
20 s’impatienter
s’impatienterstávat se netrpělivýmztrácet trpělivost
- 1
- 2
См. также в других словарях:
impatienter — [ ɛ̃pasjɑ̃te ] v. tr. <conjug. : 1> • 1671; s impatienter 1584; de impatient 1 ♦ Rendre impatient, faire perdre patience à. ⇒ agacer, énerver, exaspérer. Impatienter son auditoire. ⇒ lasser. P. p. adj. « impatienté de n avoir pas de… … Encyclopédie Universelle
impatienter — Impatienter. v. a. Faire perdre patience. Il dit de si mauvaises raisons, que cela impatiente tous ceux qui l entendent il m impatiente avec sa lenteur. vous m impatientez par vos discours. rien n impatiente davantage que d attendre. cela m… … Dictionnaire de l'Académie française
impatienter — (in pa si an té) v. a. 1° Faire perdre patience. • Si un verre cassé vous impatiente, votre repos en dépendait, NICOLE Essais de mor. t. I, dans RICHELET. • Vous m impatientez avec vos terreurs ; eh que diantre ! un peu de confiance ; vous… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
impatienter — vt. inpachantâ (Saxel.002), êpachintâ (Albanais.001), inpachintâ (Chambéry.025). A1) s impatienter : s inpachantâ vp. (002), s êpachintâ (001), s inpachintâ (025) ; rmonyé (Arvillard). A2) s impatienter, être comme sur des charbons ardents :… … Dictionnaire Français-Savoyard
IMPATIENTER — v. a. Faire perdre patience. Il dit de si mauvaises raisons, que cela impatiente tous ceux qui l entendent. Il m impatiente avec sa lenteur. Vous m impatientez par vos discours. Rien n impatiente plus que d attendre. Cela m impatiente au dernier… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
IMPATIENTER — v. tr. Rendre impatient. Il parle d’une manière si peu intéressante qu’il impatiente tous ceux qui l’entendent. Il m’impatiente avec sa lenteur. Vous m’impatientez par vos discours. Rien n’impatiente plus que d’attendre. S’IMPATIENTER signifie… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
s'impatienter — ● s impatienter verbe pronominal Perdre patience et devenir nerveux : Dépêchez vous, il doit s impatienter. ● s impatienter (synonymes) verbe pronominal Perdre patience et devenir nerveux Synonymes : s énerver Contraires : patienter prendre… … Encyclopédie Universelle
patience — 1. patience [ pasjɑ̃s ] n. f. • pacience 1120; lat. patientia, de pati « souffrir » I ♦ 1 ♦ Vertu qui consiste à supporter les désagréments, les malheurs. ⇒ résignation, sang froid. Prendre patience. Souffrir avec patience. ⇒ endurer, 1.… … Encyclopédie Universelle
impacienta — IMPACIENTÁ, impacientez, vb. I. refl. (livr.) A şi pierde răbdarea, a deveni nerăbdător. ♦ A se îngrijora, a se nelinişti. [pr.: ci en ] – Din fr. impatienter. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 IMPACIENTÁ vb. v. alarma, frământa,… … Dicționar Român
échauffer — [ eʃofe ] v. tr. <conjug. : 1> • eschalfer fin XIe; lat. class. excalefacere, de ex intensif et calere « être chaud » 1 ♦ Rendre chaud par degrés (ce qui doit rester froid). Frottement qui échauffe les roues. Fig. Enflammer, exciter. « Tout … Encyclopédie Universelle
crisper — [ krispe ] v. tr. <conjug. : 1> • v. 1650; lat. crispare « friser, rider » → crêper 1 ♦ Contracter en ridant la surface. ⇒ crispation; convulser, rider. Le froid crispe la peau. Le feu crispe le parchemin. Du papier crispé. 2 ♦ Contracter… … Encyclopédie Universelle