-
1 rubor
rubor -
2 rubor
rubor -
3 rubor
rubor -
4 rubor
-
5 rubor
rubor -
6 rubor
rubor -
7 rubor
rubor -
8 rubor
rubor, ōris, m. (rubeo), die Röte, das Rot, I) als Färbestoff: a) rote Schminke, fucati medicamenta (Schönheitsmittel) candoris et ruboris, Cic. or. 79. – b) Purpur, Tyrii rubores, Verg. georg. 3, 307: molles rubores, Sen. Herc. Oet. 664 (668). – II) als Beschaffenheit: 1) als dauernde: a) übh.: cocci, Plin. u. Solin.: purpurascens (caeli), Ambros.: puniceus de mole cruor manabat, et intra temporis exiguum rubor evanescere coepit, Ov. – b) die Röte, das Rot der Haut, bes. des Gesichts, der rote Teint, est illi facies liberalis, multo sanguine, multo rubore, Plin. ep.: ille fusus et candore mixtus rubor (der Venus), Cic.: mixtus candore rubor, Ov.: nullus in ore rubor, Ps. Verg. Cir. 180. – 2) als vorübergehende Beschaffenheit: a) die Röte, das Rot der Haut übh., pectora traxerunt tenuem percussa ruborem, Ov.: flammae latentis indicium rubor est (bei Pestkranken), Ov.: alqm in ruborem dare, braun u. blau schlagen, Plaut. capt. 962. – b) die Röte der Augen, des Gesichts beim Zorn, saepe suum fervens oculis dabat ira ruborem, Ov.: multus ore toto rubor, Sen. – c) die Röte der Scham, das Erröten, die Schamröte, verecundus, Ov.: subitus invita notavit ora rubor, Ov.: Masinissae rubor suffusus, Liv.: ruborem alci inicere, Cornif. rhet.: rubores alci elicere, Cornif. rhet.: ruborem afferre, einen schamrot machen, Tac.: sine ullo rubore mentiri, Apul.: duas res ei rubori fuisse, Liv.: Latmius Endymion non est tibi, Luna, rubori, du brauchst nicht zu erröten über usw., Ov.: m. folg. Genet. Gerund., magnus caelestibus iniectus est rubor ulterius adversus eam saeviendi gentem, quae etc., Val. Max. 1, 1, 15: unde mihi rubori est (weshalb ich sogar erröten muß) m. folg. quod (daß), Tac. ann. 14, 55: alci non rubori est (jmd. braucht nicht zu erröten) m. folg. Infin., Ov. am. 3, 14, 21. – dah. meton., α) die Schamhaftigkeit, Verschämtheit, Cic. de or. 2, 242. – β) der Grund zur Scham, die Beschämung, Schande, Cic. de rep. 4, 6. Liv. 4, 35, 11. Val. Max. 3, 4, 5 u.a. Curt. 9, 7 (29), 25; verb. rubor ac dedecus, Tac. hist. 1, 30: magno cum rubore civitatis, zur großen Sch. des St., Val. Max. 9, 1, 8: u. rubor est alci (es ist beschämend für jmd.) mit folg. Infin., Ov. art. am. 3, 167. Val. Max. 4, 4, 5: nec rubor inter comites aspici, Tac. Germ. 13.
-
9 rubor
rubor, ōris, m. (rubeo), die Röte, das Rot, I) als Färbestoff: a) rote Schminke, fucati medicamenta (Schönheitsmittel) candoris et ruboris, Cic. or. 79. – b) Purpur, Tyrii rubores, Verg. georg. 3, 307: molles rubores, Sen. Herc. Oet. 664 (668). – II) als Beschaffenheit: 1) als dauernde: a) übh.: cocci, Plin. u. Solin.: purpurascens (caeli), Ambros.: puniceus de mole cruor manabat, et intra temporis exiguum rubor evanescere coepit, Ov. – b) die Röte, das Rot der Haut, bes. des Gesichts, der rote Teint, est illi facies liberalis, multo sanguine, multo rubore, Plin. ep.: ille fusus et candore mixtus rubor (der Venus), Cic.: mixtus candore rubor, Ov.: nullus in ore rubor, Ps. Verg. Cir. 180. – 2) als vorübergehende Beschaffenheit: a) die Röte, das Rot der Haut übh., pectora traxerunt tenuem percussa ruborem, Ov.: flammae latentis indicium rubor est (bei Pestkranken), Ov.: alqm in ruborem dare, braun u. blau schlagen, Plaut. capt. 962. – b) die Röte der Augen, des Gesichts beim Zorn, saepe suum fervens oculis dabat ira ruborem, Ov.: multus ore toto rubor, Sen. – c) die Röte der Scham, das Erröten, die Schamröte, verecundus, Ov.: subitus invita notavit ora rubor, Ov.: Masinissae rubor suffusus, Liv.: ruborem alci inicere, Cornif. rhet.: rubores alci elicere, Cornif. rhet.: ruborem afferre, einen schamrot machen, Tac.: sine ullo rubore mentiri,————Apul.: duas res ei rubori fuisse, Liv.: Latmius Endymion non est tibi, Luna, rubori, du brauchst nicht zu erröten über usw., Ov.: m. folg. Genet. Gerund., magnus caelestibus iniectus est rubor ulterius adversus eam saeviendi gentem, quae etc., Val. Max. 1, 1, 15: unde mihi rubori est (weshalb ich sogar erröten muß) m. folg. quod (daß), Tac. ann. 14, 55: alci non rubori est (jmd. braucht nicht zu erröten) m. folg. Infin., Ov. am. 3, 14, 21. – dah. meton., α) die Schamhaftigkeit, Verschämtheit, Cic. de or. 2, 242. – β) der Grund zur Scham, die Beschämung, Schande, Cic. de rep. 4, 6. Liv. 4, 35, 11. Val. Max. 3, 4, 5 u.a. Curt. 9, 7 (29), 25; verb. rubor ac dedecus, Tac. hist. 1, 30: magno cum rubore civitatis, zur großen Sch. des St., Val. Max. 9, 1, 8: u. rubor est alci (es ist beschämend für jmd.) mit folg. Infin., Ov. art. am. 3, 167. Val. Max. 4, 4, 5: nec rubor inter comites aspici, Tac. Germ. 13. -
10 rubor
rubŏr, ōris, m. [st2]1 [-] rougeur, couleur rouge. [st2]2 [-] rouge (qui monte au visage), rougeur. [st2]3 [-] honte, pudeur, modestie, chasteté. [st2]4 [-] honte, déshonneur. [st2]5 [-] Cic. enluminure (du style). - medicamenta ruboris, Cic. Or. 23, 79: fard. - mihi rubori est quod + ind. Tac.: j'ai honte de voir que... - nec rubor est emisse, Ov. A. A. 3, 167: et je n'ai pas honte d'avoir acheté. - nil tua facta ruboris habent, Ov. H. 20, 204: tes actions n'ont rien dont tu doives rougir.* * *rubŏr, ōris, m. [st2]1 [-] rougeur, couleur rouge. [st2]2 [-] rouge (qui monte au visage), rougeur. [st2]3 [-] honte, pudeur, modestie, chasteté. [st2]4 [-] honte, déshonneur. [st2]5 [-] Cic. enluminure (du style). - medicamenta ruboris, Cic. Or. 23, 79: fard. - mihi rubori est quod + ind. Tac.: j'ai honte de voir que... - nec rubor est emisse, Ov. A. A. 3, 167: et je n'ai pas honte d'avoir acheté. - nil tua facta ruboris habent, Ov. H. 20, 204: tes actions n'ont rien dont tu doives rougir.* * *Rubor, ruboris, masc. gen. Plin. Rougeur, Couleur vermeille.\Dilutus rubor. Plin. Rougeur blaffarde et palle, ou blanchastre, Qui n'est guere chargé.\Igneus rubor. Lucan. Rougeur vive et ardante.\Virgineus rubor. Virgil. Rougeur de honte.\Eiectus rubor attrita de fronte. Iuuenal. Quand aucun est effronté, et a beu toutes ses hontes. -
11 rubor
rubor ōris, m [RVB-], redness: candore mixtus rubor: fucati medicamenta candoris et ruboris, cosmetics: cui plurimus ignem Subiecit rubor, V.: saevus ille voltus et rubor, Ta.: oculis dabat ira ruborem, O.: Tyrios incocta rubores, i. e. purple, V.— A redness of the skin, flush, blush: pudorem rubor consequitur: Masinissae rubor suffusus, L.: notavit Ora rubor, O.—Fig., shamefastness, bashfulness, modesty: praestet ruborem suum verborum turpitudine vitandā: ruborem incutere, L.— A cause of shame, shame, disgrace: censoris iudicium damnato ruborem adfert: duas res ei rubori fuisse, unam, quod, etc., L.: Nec rubor est emisse palam, O.: nec rubor inter comites aspici, Ta.* * *redness, blush; modesty, capacty to blush; shame, disgrace, what causes blush -
12 rubor
I.In gen.:II.candore mixtus rubor,
Cic. N. D. 1, 27, 75:medicamenta ruboris,
id. Or. 23, 79; cf. Ov. M. 3, 491; id. Am. 3, 3, 5 sq.:cui plurimus ignem Subjecit rubor,
Verg. A. 12, 66 sq.:quidam ruboris acerrimi,
Sen. Q. N. 1, 14, 2; Plin. 11, 38, 91, § 224:in ore impudentia multo rubore effusa,
Plin. Pan. 48, 4; Tac. Agr. 45:cocci,
Plin. 10, 22, 29, § 56.— Plur.:Tyrios incocta rubores,
i. e. purple, Verg. G. 3, 307:molles rubores,
Sen. Herc. Oet. 664.—In partic., a blush.A.Lit.:B.pudorem rubor consequitur,
Cic. Tusc. 4, 8, 19:Masinissae haec audienti non rubor solum suffusus, sed lacrimae etiam obortae,
Liv. 30, 15:verecundus,
Ov. M. 1, 484; cf. id. ib. 2, 450; 4, 329;6, 47.—In a comic equivoque: in ruborem te totum dabo,
I will make you red all over, Plaut. Capt. 5, 2, 9 (cf. id. Truc. 2, 2, 37 sq.).—Meton. (causa pro effectu), shamefacedness, bashfulness, modesty (syn. pudor;2.not freq. till after the Aug. per.): (orator) praestet ingenuitatem et ruborem suum verborum turpitudine et rerum obscenitate vitandā,
Cic. de Or. 2, 59, 242; cf.:ruborem incutere,
Liv. 45, 37 fin.:ruborem afferre,
Tac. A. 13, 15:vox, quae vel rabulae cuivis ruborem inicere potest,
to put to the blush, Auct. Her. 4, 10, 14:vultu modesto ruborisque pleno (shortly after: verecundia oris),
Suet. Dom. 18:proprius,
Tac. H. 4, 7:antiquitatis,
Plin. 36, 1, 2, § 4.—Esp., after the Aug. per., by a further meton. (like pudor), the cause of shame; shame, disgrace:censoris judicium nihil fere damnato nisi ruborem affert,
Cic. Rep. 4, 6, 6:nec tunicam tibi sit posuisse, rubori,
Ov. Am. 3, 14, 21; cf.:duas res ei rubori fuisse, unam, quod, etc.,
Liv. 45, 13; 4, 35, 11; so,rubori est (alicui),
Tac. A. 14, 55 fin.; 11, 17;for which also: nec rubor est emisse palam,
Ov. A. A. 3, 167; Tac. G. 13:minorem quippe ruborem fore in juris iniquitate, quam si, etc.,
Liv. 4, 35 fin.; cf.:nil tua facta ruboris habent,
Ov. H. 20, 204:rubor ac dedecus penes omnes,
Tac. H. 1, 30:saepe minus est constantiae in rubore quam in culpā,
Curt. 9, 7, 25. -
13 rubor
-
14 rubor
rubor rubor, oris m краснота -
15 rubor
Rubor m, Rötung f, entzündliche Hautrötung f -
16 rubor
rubor, oris, m., shame, L. 14:9.* -
17 rubor
m.1 embarrassment (vergüenza).causar rubor to embarrass2 blush (sonrojo).3 blusher. ( Latin American Spanish)4 bashfulness, blush, blushing, embarrassment.5 rubor, blusher, rouge.6 bright red, high colour, high color.* * *1 blush, flush* * *noun m.flush, blush* * *SM1) [en cara] blush, flush2) (=timidez) bashfulness3) (=color) bright red* * *a) (liter) ( sonrojo) flushb) (Méx, RPl) ( cosmética) rouge, blusher* * *= blushing, flush.Ex. Kitano burst out laughing to cover her obvious blushing embarrassment, and she was soon encircled with laughter.Ex. At this disclosure, a flush flowed from Leforte's cheeks to her neck.* * *a) (liter) ( sonrojo) flushb) (Méx, RPl) ( cosmética) rouge, blusher* * *= blushing, flush.Ex: Kitano burst out laughing to cover her obvious blushing embarrassment, and she was soon encircled with laughter.
Ex: At this disclosure, a flush flowed from Leforte's cheeks to her neck.* * *el rubor de sus mejillas delataba su timidez the flush of her cheeks betrayed her shyness2 (Méx, RPl) (cosmética) rouge, blusher* * *
rubor sustantivo masculino
rubor sustantivo masculino blush, flush
' rubor' also found in these entries:
English:
blush
- flush
- glow
- blusher
* * *rubor nm1. [vergüenza] embarrassment;causar rubor a alguien to embarrass sb2. [sonrojo] blush3. Am [colorete] blusher* * *m flush* * *rubor nm1) : flush, blush2) : rouge, blusher -
18 rubor
rru'bɔrm1) ( color rojo del rostro por vergüenza) Röte f, Schamesröte f2) (fig: vergüenza) Schamgefühl nsustantivo masculino1. [vergüenza] Schamgefühl dasruborrubor [rru'βor]num2num (vergüenza) Schamhaftigkeit femenino; lo confieso con el rubor de mi cara ich gestehe es zu meiner eigenen Schande; el rubor le quema la cara sein/ihr Gesicht ist schamrot -
19 rubor
ru.bor[r̄ub´or] sm rougeur.* * *[xu`bo(x)]Substantivo masculino(plural: -es)rougeur féminin* * *nome masculino1 rougeur f. -
20 rubor
m1) я́рко-кра́сный, а́лый цвет2) кра́ска, румя́нец ( стыда)3) стыдcausar rubor a uno — см ruborizar
См. также в других словарях:
Rubor — Saltar a navegación, búsqueda Una joven mirando al suelo mientras se ruboriza. El rubor es el enrojecimiento de la piel de la cara; la palabra es a menudo utilizada cuando el enrojecimiento se corresponde a una respuesta emocional, ante ciertas… … Wikipedia Español
rubor — m. sintomat. Enrojecimiento, generalmente de la zona de la cara y/o el cuello. Medical Dictionary. 2011. rubor 1. sonroja … Diccionario médico
rubor — sustantivo masculino 1. Uso/registro: elevado. (no contable) Color rojo que aparece en el rostro de una persona cuando siente vergüenza: El rubor de sus mejillas era muestra de su timidez. 2. Uso/registro: elevado. (no contable) Sentimiento de… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
rubor — (Del lat. rubor, ōris). 1. m. Color encarnado o rojo muy encendido. 2. Color que la vergüenza saca al rostro, y que pone encendido. 3. Empacho y vergüenza … Diccionario de la lengua española
rubor — |ô| s. m. 1. A cor vermelha com todas as suas variantes. 2. Vermelhidão no rosto devida à fadiga, modéstia ou vergonha. 3. [Figurado] Pudor, modéstia, pejo, castidade … Dicionário da Língua Portuguesa
rubor — (Del lat. rubor.) ► sustantivo masculino 1 Color rojo que aparece en las mejillas, producido por un sentimiento de vergüenza: ■ el rubor de su rostro demostraba que se sentía avergonzado. SINÓNIMO sonrojo 2 Sentimiento ocasionado por un hecho… … Enciclopedia Universal
rubor — {{#}}{{LM R34649}}{{〓}} {{SynR35510}} {{[}}rubor{{]}} ‹ru·bor› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Color rojo muy encendido. {{<}}2{{>}} Sentimiento de vergüenza que produce un enrojecimiento del rostro. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín rubor.… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Rubor — Ru|bor 〈m.; s; unz.〉 entzündliche Hautrötung [<lat. rubor „Röte“] * * * Rubor [zu lateinisch ruber »rot«] der, s/... bores, Rötung der Haut, Kardinalsymptom der Entzündung. * * * Ru|bor, der; s, ...bores [zu lat. ruber = rot] (Med.):… … Universal-Lexikon
Rubor — Eine Entzündung (lateinisch medizinisch Inflammatio, eingedeutscht Inflammation) ist eine charakteristische Antwort von biologischem Gewebe auf einen äußeren oder innerlich ausgelösten Reiz mit der Funktion, den Schädigungsreiz zu beseitigen,… … Deutsch Wikipedia
rubor — s m 1 Color rojo o rosa subido en las mejillas, generalmente en señal de vergüenza; sonrojo: El rubor le encendía las mejillas 2 Colorante rojo que usan algunas mujeres en las mejillas … Español en México
Rubor — Ru|bor 〈m.; Gen.: s; Pl.: unz.; Med.〉 entzündliche Hautrötung [Etym.: <lat. rubor »Röte«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch