(rozwaga)

См. также в других словарях:

• rozwaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rozwagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cecha czyjegoś usposobienia polegająca na zastanawianiu się, namyślaniu się przed podjęciem działania; namysł; przezorność;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozwaga — ż III, CMs. rozwagawadze, blm 1. «skłonność do namysłu, refleksji przed działaniem, zastanowienie, rozsądek; cecha właściwa działaniu, zachowaniu się osoby mającej taką skłonność» Cechująca kogoś rozwaga. Brak komuś rozwagi. Działanie, słowa,… …   Słownik języka polskiego

• ostrożny — ostrożnyni, ostrożnyniejszy 1. «działający z rozwagą; baczny, uważny, przezorny» W rozmowach z nieznajomymi była bardzo ostrożna. Ostrożne dziecko. Ostrożny zawodnik, trener. 2. «będący wyrazem czyjejś rozwagi, powzięty, zrobiony z rozwagą,… …   Słownik języka polskiego

• chłopski — 1. Chłopski rozum «umiejętność rozwiązywania problemów dzięki sprytowi, intuicji, doświadczeniu»: Czego by Pan życzył mieszkańcom wsi (...)? – Roztropności, tego przysłowiowego chłopskiego rozumu, żeby wieś nauczyła się korzystać z demokracji i z …   Słownik frazeologiczny

• oślep — Na oślep a) «nie widząc nic lub nie patrząc dokładnie»: (...) skoczył na równe nogi i począł biec na oślep (...). L. Buczkowski, Potok. b) «bez dostatecznej wiedzy o czymś, bez znajomości czegoś, bez rozwagi»: (...) męża nie należy łapać na oślep …   Słownik frazeologiczny

• dojrzały — dojrzałyali, dojrzałyalszy 1. «o organizmach żywych: będący w pełni rozwoju; taki, który osiągnął najlepszą jakość w czasie swego rozwoju» Dojrzała kobieta. Dojrzali chłopcy. Dojrzałe zboże. Zrywać najdojrzalsze jabłka. Wybierać bardziej dojrzałe …   Słownik języka polskiego

• nieroztropny — nieroztropnyni, nieroztropnyniejszy 1. «nie odznaczający się zdolnością trafnej orientacji, rozsądkiem, rozwagą; nierozgarnięty, mało bystry» Nieroztropny uczeń, student. 2. «świadczący o braku bystrości, rozwagi, rozsądku» Nieroztropny czyn,… …   Słownik języka polskiego

• ostrożność — ż V, DCMs. ostrożnośćści, blm «ostrożne działanie, postępowanie, zachowanie, bycie ostrożnym; przezorność, rozwaga» Ostrożność nie zawadzi. Daleko idąca, daleko posunięta ostrożność. Zachować wszelkie środki ostrożności …   Słownik języka polskiego

• przeważyć — dk VIb, przeważyćżę, przeważyćżysz, przeważyćważ, przeważyćżył, przeważyćżony przeważać ndk I, przeważyćam, przeważyćasz, przeważyćają, przeważyćaj, przeważyćał, przeważyćany 1. «kolejno zważyć coś; sprawdzić ciężar czegoś, ważąc ponownie»… …   Słownik języka polskiego

• rozmysł — m IV, D. u, Ms. rozmysłyśle, blm przestarz. «rozważenie, rozważanie czegoś, namyślenie się, namyślanie się, zastanowienie, zastanawianie się nad czymś; namysł, rozwaga» dziś tylko we fraz. Robić, powiedzieć coś z (całym) rozmysłem «robić,… …   Słownik języka polskiego

• rozmyślny — «zrobiony z rozwagą, z rozmysłem, nieprzypadkowy; baczny, rozważny, umyślny» Rozmyślny czyn. Rozmyślne zabójstwo. Rozmyślne działanie …   Słownik języka polskiego