-
1 reconocer (zc)
• doznat• poznat• prohledat• prohlédnout• provést průzkum (terénu aj.)• prozkoumat• přiznat• rekognoskovat (terén)• uznat• vyšetřit• vzít na vědomí -
2 reconocer (zc) (a u.c. a u.p.)
• být vděčen (za co komu) -
3 reconocer al enfermo capaz para el trabajo
• uznat nemocného schopným práceDiccionario español-checo > reconocer al enfermo capaz para el trabajo
-
4 reconocer como de utilidad pública u.c.
• uznat jako veřejně prospěšné coDiccionario español-checo > reconocer como de utilidad pública u.c.
-
5 reconocer el terreno
• i přen. zkoumat půdu• i přen. zkoumat terén -
6 reconocer la paternidad
• přiznat otcovství -
7 reconocer por causa
• brát jako příčinu -
8 reconocer por dueño
• uznat jako svého pána -
9 reconocer por la voz
• poznat po hlase -
10 reconocer por verdadero
• uznat za pravdivé -
11 no reconocer pausas
• neznat odpočinku
См. также в других словарях:
reconocer — verbo transitivo 1. Identificar (una persona) [a otra persona o una cosa] por unos rasgos o características ya conocidos: La reconocí a pesar del tiempo transcurrido. He reconocido tu voz. 2. Examinar (una persona … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
reconocer — (Del lat. recognoscĕre). 1. tr. Examinar con cuidado algo o a alguien para enterarse de su identidad, naturaleza y circunstancias. 2. En las aduanas y administraciones de otros impuestos, registrar un baúl, un lío, etc., para enterarse bien de su … Diccionario de la lengua española
reconocer — Se conjuga como: agradecer Infinitivo: Gerundio: Participio: reconocer reconociendo reconocido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. reconozco reconoces reconoce … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
reconocer — 1. ‘Identificar’, ‘someter a examen o reconocimiento’, ‘admitir como cierto o legítimo’ y ‘agradecer’. Verbo irregular: se conjuga como agradecer (→ apéndice 1, n.º 18). 2. En todas las acepciones indicadas, es transitivo. Es incorrecto anteponer … Diccionario panhispánico de dudas
reconocer — v tr (Se conjuga como agradecer, 1a) I. 1 Identificar o distinguir algo o a alguien que se conocía de antemano: reconocer una cara, Me lo encontré en la feria, pero no me reconoció , reconocer a un amigo entre la multitud Reconocí tu coche en el… … Español en México
reconocer — ► verbo transitivo 1 Examinar a una persona o una cosa con detenimiento para comprobar su estado o sus características: ■ la policía reconoció el coche en la aduana; en seguida le reconocerá el doctor. SE CONJUGA COMO carecer SINÓNIMO estudiar 2… … Enciclopedia Universal
reconocer — transitivo 1) distinguir, recordar. ≠ desconocer. Ejemplos: es incapaz de reconocer ese sonido; con el corte de pelo, casi ni te reconozco. 2) escudriñar, examinar, inspeccionar, mirar el pro y el contra, pasar por tamiz, indagar … Diccionario de sinónimos y antónimos
reconocer — {{#}}{{LM R33149}}{{〓}} {{ConjR33149}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynR33964}} {{[}}reconocer{{]}} ‹re·co·no·cer› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Distinguir o identificar entre otros por rasgos o características propios: • Reconocería tu voz en cualquier… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
reconocer — (v) (Básico) examinar detalladamente algo o a alguien Ejemplos: Lo siento, señorita, pero tenemos que reconocer su maleta. Los policías han reconocido el lugar del crimen. Sinónimos: observar, chequear (v) (Básico) distinguir algo o a alguien ya… … Español Extremo Basic and Intermediate
reconocer(se) — Sinónimos: ■ examinar, inspeccionar, investigar, observar, explorar, contemplar, tantear, considerar, mirar, ver, vigilar ■ admitir, acatar, aceptar … Diccionario de sinónimos y antónimos
medir o reconocer el terreno — coloquial Tantear las dificultades de un asunto … Enciclopedia Universal