-
1 réputation
réputation [ʀepytasjɔ̃]feminine noun• avoir bonne/mauvaise réputation to have a good/bad reputation• se faire une réputation to make a reputation for o.s.• connaître qn/qch de réputation (seulement) to know sb/sth (only) by repute* * *ʀepytasjɔ̃1) ( honorabilité) reputation2) ( renom) reputationavoir bonne/mauvaise réputation — to have a good/bad reputation
sa réputation d'efficacité/de chanteur — his reputation for efficiency/as a singer
* * *ʀepytasjɔ̃ nfavoir la réputation d'être... — to have a reputation for being...
connaître qn/qch de réputation — to know sb/sth by repute
* * *réputation nf1 ( honorabilité) reputation; nuire à or ternir la réputation de qn to damage sb's reputation;2 ( renom) reputation; avoir bonne/mauvaise réputation to have a good/bad reputation; se faire une réputation to make a name for oneself; leur réputation n'est plus à faire their reputation is well-established; connaître qn/qch de réputation to know sb/sth by reputation; sa réputation d'efficacité/de chanteur his reputation for efficiency/as a singer; avoir la réputation d'être to have a reputation for being; œuvre de grande réputation highly regarded work.[repytasjɔ̃] nom fémininjouir d'une bonne réputation to have ou to enjoy a good reputationse faire une réputation to make a reputation ou name for oneselfun hôtel de bonne/mauvaise réputation a hotel of good/ill reputeelle a la réputation de noter sévèrement she has a reputation ou she's well-known for being a tough markermarque de réputation mondiale ou internationale world-famous brand, brand of international reputeconnaître quelqu'un de réputation to know somebody by repute ou reputationporter atteinte à la réputation de quelqu'un to damage ou to blacken somebody's good name -
2 réputation
réputation [reepuutaasjõ]〈v.〉1 reputatie ⇒ (goede, slechte) naam♦voorbeelden:attaquer, salir la réputation de qn. • iemand in opspraak brengenfaire tort à, porter atteinte à la réputation de qn. • iemand in diskrediet brengenconnaître de réputation • van naam, van horen zeggen kennenf -
3 réputation
[ʀepytasjɔ̃]Nom féminin reputação feminino* * *réputation ʀəpytasjɔ̃]nome femininoreputaçãofamaconnaître quelqu'un de réputationconhecer alguém pela sua fama -
4 réputation
-
5 réputation
réputationpověst fdobrá pověst fdobré jméno fjméno f -
6 réputation
f -
7 réputation
f репута́ция, и́мя*, сла́ва (renom);jouir d'une bonne réputation — по́льзоваться ipf. ∫ хоро́шей репута́цией (↑до́брой сла́вой); la réputation du caviar russe est bien établie ∑ — за ру́сской икро́й про́чно установи́лась до́брая сла́ва; de réputation — всеми́рно изве́стный; il a la réputation d'être menteur ∑ — у него́ репута́ция лжеца́, он слывёт лжецо́м; il a mauvaise réputation auprès de ses collègues — он по́льзуется дурно́й репута́цией <сла́вой> у свои́х колле́г; je le connais seulement de réputation — я его́ зна́ю то́лько с чужи́х слов; soutenir sa réputation — подде́рживать/поддержа́ть свою́ репута́цию; perdre sa réputation — теря́ть/по= ∫ своё до́брое и́мя <репута́цию>; détruire (salir) la réputation de qn. — губи́ть/по= <поро́чить/о=> ∫ чью-л. репута́цию <чьё-л. до́брое и́мя>; porter atteinte à la réputation de qn. — наноси́ть/нанести́ уро́н чьей-л. репута́цииce médecin a une bonne réputation — у э́того врача́ хоро́шая репута́ция;
-
8 réputation
nf.1. obro‘, e'tibor, or-nomus; nuire à la réputation de qqn. birovning obro‘siga tajavvuz qilmoq; perdre qqn. de réputation birovning obro‘sini tushirmoq; la réputation d'une femme ayol kishining or-nomusi2. shon, shuhrat, mashhurlik, dong, nom; il doit soutenir sa réputation u o‘z nomini saqlashi kerak; la réputation d'une entreprise korxonaning shuhrati; son dernier livre consacra sa réputation uning oxirgi kitobi uning shuhratini oshirdi; avoir bonne, mauvaise réputation yaxshilik, yomonlik bilan dong chiqargan bo‘lmoq3. réputation de nom chiqarish, dong taratish; on lui fait une réputation de tricheur uni fribgarlikda nom chiqargan deyishadi. -
9 réputation
ʀepytasjɔ̃f1) Leumund m2) ( renommée) Ruf m3)4)réputationréputation [ʀepytasjõ]1 (honneur) [guter] Ruf2 (renommée) Ruf masculin; Beispiel: réputation mondiale Weltruf; Beispiel: avoir bonne/mauvaise réputation einen guten/schlechten Ruf haben; Beispiel: la réputation de quelqu'un n'est plus à faire jds guter Ruf steht außer Zweifel; ironique jds Ruf ist bereits ruiniert; Beispiel: se faire une réputation sich datif einen Namen machen -
10 réputation
f1) репутация; известностьhomme en réputation — видный человекconnaître de réputation — знать понаслышкеavoir une mauvaise [bonne] réputation — пользоваться дурной [доброй] славой2) доброе имяperdre qn de réputation — погубить чью-либо репутацию, обесславить, опорочить кого-либо -
11 réputation
f. (lat. reputatio, littéralt. "compte, évaluation") 1. име, реноме, слава; réputation d'une entreprise реноме на предприятие; 2. известност, добро име, репутация; nuire а la réputation de qqn. навреждам на репутацията на някого. Ќ connaître en réputation зная, чувал съм за някого, за нещо от друг; être en réputation известен, познат съм. Ќ Ant. décri; obscurité. -
12 réputation
nf., PRÈSSA < presse> (Albanais.001) ; RÉPUTACHON (001, Montagny-Bozel, St-Pierre-Albigny). - E.: Délaver, Dénigrer, Ternir.Fra. Il n'a pas bonne réputation: al a pâ bona prèssa (001).Fra. Je ne le connais que de réputation: d'lo konyaisso kè d'réputachon (001).Fra. Je ne le connais pas beaucoup // je n'ai pas eu souvent à faire à lui: d'lo konyaisso dinse < je le connais comme ça sans plus>. -
13 réputation
n f◊avoir une bonne / mauvaise réputation — صاحب سمعة طيبة/ سيئة
* * *n f◊avoir une bonne / mauvaise réputation — صاحب سمعة طيبة/ سيئة
-
14 réputation
character, name, reputation -
15 réputation
n ffait d'être connu ün, tanınmışlık◊avoir une bonne / mauvaise réputation — kötü tanınıyor olmak
-
16 réputation
-
17 réputation
сущ.общ. известность, доброе имя, репутация -
18 réputation
اشتهارذآرسمعة حسنةشهرةصيتمكانة مرموقة -
19 réputation
Reputación -
20 réputation
1. opinia2. renoma3. reputacja4. sława
См. также в других словарях:
réputation — [ repytasjɔ̃ ] n. f. • 1370; lat. reputatio « compte, évaluation » 1 ♦ Le fait d être honorablement connu du point de vue moral. ⇒ gloire; honneur. Compromettre, ternir, perdre sa réputation. « Il est presque toujours en notre pouvoir de rétablir … Encyclopédie Universelle
Reputation — (lat. reputatio „Erwägung“, „Berechnung“) bezeichnet in der Grundbedeutung den Ruf (veraltend: den Leumund) eines Menschen, einer Gruppe oder einer Organisation. Eine hohe Reputation wird gleichgesetzt mit einem guten Ruf. Vereinfacht gesagt… … Deutsch Wikipedia
reputation — Reputation. s. f. v. Renom, estime, opinion publique. Bonne, haute, grande reputation. meschante, mauvaise reputation. il est en bonne, en mauvaise reputation. il est en reputation de voleur, de chicaneur. en quelle reputation est il? il est en… … Dictionnaire de l'Académie française
reputation — rep‧u‧ta‧tion [ˌrepjˈteɪʆn] noun [countable] the opinion people have of something or someone, based on what has happened in the past: • The firm has a very good reputation. • A lengthy legal battle would damage the reputation of both sides.… … Financial and business terms
reputation — rep·u·ta·tion n: overall quality or character as seen or judged by people in general within a community see also character evidence at evidence; reputation testimony at testimony Merriam Webster’s Dictionary of Law … Law dictionary
Reputation — Rep u*ta tion ( t? sh?n), n. [F. r[ e]putation, L. reputatio a reckoning, consideration. See {Repute}, v. t.] [1913 Webster] 1. The estimation in which one is held; character in public opinion; the character attributed to a person, thing, or… … The Collaborative International Dictionary of English
Reputation — Sf guter Ruf erw. obs. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. réputation, dieses aus l. reputātio ( ōnis) Betrachtung, Berechnung , zu l. reputāre anrechnen, erwägen, überdenken , zu l. putāre berechnen, reinigen und l. re , zu l. putus… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
reputation — [rep΄yo͞o tā′shən, rep΄yətā′shən] n. [ME reputacioun < L reputatio < reputatus, pp. of reputare: see REPUTE] 1. estimation in which a person or thing is commonly held, whether favorable or not; character in the view of the public, the… … English World dictionary
reputation — ► NOUN 1) the beliefs or opinions that are generally held about someone or something. 2) a widespread belief that someone or something has a particular characteristic: his reputation as a brainless lad … English terms dictionary
Reputation — (v. lat.), 1) Ruf, bes. 2) guter Ruf, guter Name; 3) Ansehung, Achtung, Ehre. Reputirlich, ehrbar, anständig, rechtlich … Pierer's Universal-Lexikon
Reputation — (lat.), guter Ruf, Ansehen … Meyers Großes Konversations-Lexikon