-
1 przyuczyć
глаг.• приучить* * *przyucz|yć\przyuczyćony сов. do czego 1. приучить к чему, \przyuczyć do porządku приучить к порядку;2. обучить чему, подготовить к чему; \przyuczyć do zawodu обучить профессии+1. przyzwyczaić, wdrożyć 2. nauczyć
* * *przyuczony сов. do czego1) приучи́ть к чемуprzyuczyć do porządku — приучи́ть к поря́дку
2) обучи́ть чему, подгото́вить к чемуprzyuczyć do zawodu — обучи́ть профе́ссии
Syn: -
2 przyuczyć
przyuczać psa einen Hund abrichten (do G zu D);przyuczać do porządku k-o jemandem Ordnung beibringen -
3 przyuczyć
styler -
4 przyuczyć
привчити -
5 przyuczyć się
-
6 przyuczyć\ się
сов. do czego 1. приучиться к чему;2. обучиться чему, подготовиться к чему+1. przyzwyczaić się, wdrożyć się 2. nauczyć się
-
7 przyuczyć się
привчитися -
8 przyuczać
impf ⇒ przyuczyć* * *ipf.przyuczyć pf. train ( kogoś do czegoś sb in sth); (zwierzę l. człowieka do wykonywania pewnych rzeczy, do obowiązków) break in; przyuczyć kogoś do zawodu murarza train sb for the trade of a bricklayer.ipf.przyuczyć się pf. be trained, undergo training, learn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyuczać
-
9 przyucz|yć
pf — przyucz|ać impf Ⅰ vt to teach- przyuczyć dziecko do porządku to teach a child to be tidy- przyuczyć kogoś do zawodu to train sb for a job- przyuczyć kogoś, jak coś robić to show sb how to do sthⅡ przyuczyć się — przyuczać się to learn- przyuczać się do zawodu to learn a jobThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyucz|yć
-
10 wdrożyć
глаг.• дислоцировать• приучить• развернуть• развертывать• разворачивать• размещать* * *wdr|ożyć\wdrożyćóż, \wdrożyćozony сов. 1. do czego приучить, привить навык к чему;2. начать (дело etc.);\wdrożyć
śledztwo юр. начать следствие (расследование);возбудить дело;3. (do produkcji itp.) внедрить; ввести+1. przyzwyczaić, przyuczyć, wpoić, wszczepić 2. wszcząć 3. wprowadzić
* * *wdróż, wdrożony сов.1) do czego приучи́ть, приви́ть на́вык к чему2) нача́ть (дело и т. n.)wdrożyć śledztwo — юр. нача́ть сле́дствие (рассле́дование); возбуди́ть де́ло
3) (do produkcji itp.) внедри́ть; ввести́Syn: -
11 przyzwyczaić
глаг.• привыкать• приучать• приучить* * *przyzwyczaję, przyzwyczaj, przyzwyczajony сов. do czegoосво́ить с чем; приучи́ть к чемуSyn: -
12 przyzwyczai6
przyzwycza|i6\przyzwyczai6ję, \przyzwyczai6j, \przyzwyczai6jony сов. do czego освоить с чем; приучить к чему+przyuczyć, wdrożyć, oswoić
-
13 u|łożyć
pf — u|kładać impf Ⅰ vt 1. (uporządkować) to arrange- układać rzeczy w walizce to arrange things in a suitcase- układać coś rzędami to arrange sth in rows- układać jedno na drugim to stack up, to pile up- ułożyć alfabetycznie to alphabetize2. (utworzyć całość) to complete- ułożyć układankę to complete a. finish a puzzle- układać bukiet w wazonie to arrange flowers in a vase- ułożyć stos z cegieł to make a pile a. stack of bricks- ułożyć siano w kopy to stack hay- układać podłogę z desek to lay the floor with boards- w nowym domu ułożą im glazurę w każdej łazience they are having tiles put down in every bathroom in their new house3. przen. (uformować) to arrange- ułożyć firankę/tkaninę w fałdy to arrange a curtain/cloth in folds- układać sobie włosy to do one’s hair4. (położyć) to lay, to put- rannych ułożyli na noszach the injured were laid on stretchers5. (stworzyć) to make up, to write- ułożyć wierszyk/mowę to make up a rhyme/a speech- układać scenariusze do filmów to write film scripts- ułożyć melodię do słów poety to compose a melody to a poem- w grze w scrabble’a należy z liter ułożyć wyrazy in Scrabble you form words from letters6. (uzgodnić) układać plany na przyszłość to make plans for the future- cała rzecz była z góry ułożona it was all prearranged- ułożyli między sobą sposób postępowania they agreed the procedure among themselves- rząd układa budżet, a potem go realizuje the government draws up a budget and then implements it- układać jadłospis na przyjęcie to plan a menu for the party7. (przyuczyć) to break in, to school [konia]; to train [psa]; (do gry na instrumencie) to accustom [ręce, palce] Ⅱ ułożyć się — układać się 1. (kłaść się) to lie down- układać się do snu to lie down to sleep- ułożyć się wygodnie na leżaku to make oneself comfortable in a deckchair2. (kształtować się) suknia układa się w miękkie fałdy the dress falls into soft folds- włosy układają mu się w loki his hair curls- ten płaszcz doskonale się na tobie układa this coat fits you perfectly3. przen. (przebiegać) nasze stosunki z sąsiadami układały się dobrze we got on well with the neighbours- sprawy nie ułożyły się pomyślnie things did not turn out well- od tamtej pory moje życie zaczęło układać się inaczej since then my life has taken a different course4. (ustalać) to negotiate- układać się z nieprzyjacielem w sprawie zawarcia rozejmu to negotiate an armistice with the enemy- układać się z kontrahentem o cenę to negotiate a price with a contractor■ pozwól, że sama ułożę sobie życie let me live my own life- no, młody człowieku, już czas ułożyć sobie życie well, young man, it’s high time to settle downThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > u|łożyć
-
14 wdr|ożyć
pf — wdr|ażać impf Ⅰ vt 1. (przyuczyć, przyzwyczaić) to accustom (do (robienia) czegoś to (doing) sth)- wdrożyła dzieci do porządku she got the children into the habit of being tidy- wdrożył uczniów do systematycznej nauki he trained the students to study systematically2. (uczyć, wpajać) to drill, to drum (komuś into sb)- wdrożyć dzieciom zasady ortografii to drum the principles of spelling into the children3. (rozpoczynać) to institute [postępowanie sądowe, śledztwo] 4. (wprowadzić) to implement [metodę, projekt]; to introduce [system, technologię]; to enforce [normy, standardy] Ⅱ wdrożyć się — wdrażać się książk. (przywyknąć) to get used (do czegoś to sth)- powoli wdrożył się do nowych obowiązków slowly he got used to his new dutiesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wdr|ożyć
-
15 przyuczać
przyuczać psa einen Hund abrichten (do G zu D);przyuczać do porządku k-o jemandem Ordnung beibringen -
16 przyuczać
I. vt\przyuczać kogoś do czegoś jdn in etw +akk einarbeitenII. vr\przyuczać się do czegoś sich +dat etw anlernen -
17 anlernen
an|lernen -
18 einarbeiten
См. также в других словарях:
przyuczyć — dk VIb, przyuczyćczę, przyuczyćczysz, przyuczyćucz, przyuczyćczył, przyuczyćczony przyuczać ndk I, przyuczyćam, przyuczyćasz, przyuczyćają, przyuczyćaj, przyuczyćał, przyuczyćany «ucząc wprawić, wdrożyć do czegoś; nauczyć czegoś praktycznie»… … Słownik języka polskiego
przyuczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przyuczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyuczać się – przyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykształcać w sobie jakąś umiejętność, jakiś nawyk; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyuczyć się do nowych obowiązków, do wczesnego wstawania. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyuczać — → przyuczyć … Słownik języka polskiego
przyuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyuczaćam, przyuczaća, przyuczaćają, przyuczaćany {{/stl 8}}– przyuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przyuczaćczę, przyuczaćczy, przyuczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… … Słownik języka polskiego
przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś … Słownik języka polskiego
ujeździć — dk VIa, ujeżdżę, ujeździćdzisz, ujeźdź, ujeździćdził, ujeżdżony ujeżdżać ndk I, ujeździćam, ujeździćasz, ujeździćają, ujeździćaj, ujeździćał, ujeździćany «ćwiczeniem przyzwyczaić, przyuczyć konia do chodzenia pod siodłem, w zaprzęgu» Ujeździć… … Słownik języka polskiego