-
1 przysługiwać
глаг.• болеть• быть• наступить• принадлежать• славиться• слыть• существовать* * *przysług|iwaćнесов. полагаться;\przysługiwaćuje mu prawo он имеет право
+ należeć się* * *несов.полага́тьсяprzysługuje mu prawo — он име́ет пра́во
Syn: -
2 należeć się
I несов.полага́ться, причита́ться, сле́доватьile ci się należy? — ско́лько тебе́ сле́дует (причита́ется)?
Syn:II сов.належа́ться, вдо́воль полежа́тьSyn: -
3 należeć\ się
należ|eć się%1 несов. полагаться, причитаться, следовать;ile ci się \należeć\ sięy? сколько тебе следует (причитается)?; ● jak się \należeć\ sięy как следует, как полагается
+ przysługiwać
См. также в других словарях:
przysługiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib, przysługiwaćguje {{/stl 8}}{{stl 7}} należeć się komuś z jakiejś racji, z tytułu ustawy, prawa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Studentom przysługują zniżki na bilety kolejowe. Komuś przysługuje nagroda. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przysługiwać — ndk VIIIb, przysługiwaćguje, przysługiwaćiwał «przypadać komuś w udziale, należeć się z tytułu ustawy, prawa, przywileju itp.» Komuś przysługuje urlop, premia, ubranie ochronne. Skorzystać z przysługującego prawa odwołania się do wyższych władz … Słownik języka polskiego
należeć — ndk VIIb, należećżę, należećżysz, należećleż, należećżał, należećżeli 1. «być czyjąś własnością, być przedmiotem czyjegoś posiadania» Majątek należał do dziadka. 2. «być czyimś mężem lub kochankiem, żoną lub kochanką» Tych dwoje młodych należało… … Słownik języka polskiego
należeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIa, należeć sięży się, należeć siężało się {{/stl 8}}{{stl 7}} przysługiwać komuś, przypadać komuś w udziale, stanowić czyjś dług, wynagrodzenie, powinność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ile się panu należy za tę usługę? … Langenscheidt Polski wyjaśnień
