-
1 έρχομαι
1) dochodzić czas.2) nastawać czas.3) pochodzić czas.4) przybyć czas.5) przybywać czas.6) przychodzić czas.7) przyjeżdżać czas.8) przyjść czas.9) zdarzać czas.
См. также в других словарях:
na czas — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w odpowiedniej chwili, punktualnie, nie spóźniając się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdążyć, przybyć, wylądować na czas. Powiadomić kogoś, ogłosić coś na czas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zdążyćżę, zdążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić coś na czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdążył z oddaniem pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opóźnić — dk VIa, opóźnićnię, opóźnićnisz, opóźnićnij, opóźnićnił, opóźnićniony opóźniać ndk I, opóźnićam, opóźnićasz, opóźnićają, opóźnićaj, opóźnićał, opóźnićany «zmniejszyć szybkość przebiegu, rozwoju czegoś, podziałać hamująco na coś, odwlec wykonanie… … Słownik języka polskiego
przybyły — przybyłyyli imiesł. przymiotnikowy czynny czas. przybyć (p.) przybyły, przybyła w użyciu rzecz. «ten, kto przybył, przyszedł» Witać przybyłych. Lustrowano nowo przybyłą … Słownik języka polskiego
przyjeżdżać — ndk I, przyjeżdżaćam, przyjeżdżaćasz, przyjeżdżaćają, przyjeżdżaćaj, przyjeżdżaćał 1. forma ndk czas. przyjechać (p.) 2. z odcieniem znaczenia dokonanego «jadąc przybyć dokądś, stawić się» Przyjeżdżać natychmiast. Przyjeżdżam na stałe do domu.… … Słownik języka polskiego
przyprowadzić — dk VIa, przyprowadzićdzę, przyprowadzićdzisz, przyprowadzićwadź, przyprowadzićdził, przyprowadzićdzony przyprowadzać ndk I, przyprowadzićam, przyprowadzićasz, przyprowadzićają, przyprowadzićaj, przyprowadzićał, przyprowadzićany 1. «prowadząc ze… … Słownik języka polskiego
utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… … Słownik języka polskiego
wcelować — dk IV, wcelowaćluję, wcelowaćlujesz, wcelowaćluj, wcelowaćował, wcelowaćowany rzad. wcelowywać ndk VIIIa, wcelowaćowuję, wcelowaćowujesz, wcelowaćowuj, wcelowaćywał, wcelowaćywany «wymierzyć, trafić w cel» Wcelować w środek tarczy. Ujrzał… … Słownik języka polskiego
zajechać — dk, zajechaćjadę, zajechaćjedziesz, zajechaćjedź, zajechaćjechał zajeżdżać ndk I, zajechaćam, zajechaćasz, zajechaćają, zajechaćaj, zajechaćał 1. «jadąc dotrzeć do jakiegoś celu, przybyć jakimś środkiem lokomocji na miejsce, zakończyć podróż;… … Słownik języka polskiego
zdążyć — dk VIb, zdążyćżę, zdążyćżysz, zdąż, zdążyćżył zdążać ndk I, zdążyćam, zdążyćasz, zdążyćają, zdążyćaj, zdążyćał 1. «nie pozostać w tyle, dotrzymać kroku; nadążyć za kimś, za czymś» Szedł tak szybko, że ledwie mogła zdążyć. 2. częściej dk «zdołać… … Słownik języka polskiego
zlecieć — dk VIIa, zleciećcę, zleciećcisz, zleć, zleciećciał, zleciećcieli zlatywać ndk VIIIa, zleciećtuję, zleciećtujesz, zleciećtuj, zleciećywał 1. «lecąc opuścić się, osiąść niżej; sfrunąć» Gołębie zlatywały z dachu na parapet. 2. «spaść z góry na dół,… … Słownik języka polskiego