-
1 przestępca
przestępca m (-y; G -ów) Kriminelle(r), Verbrecher m;przestępca wojenny Kriegsverbrecher m;przestępca kryminalny Straftäter m;młodociany przestępca jugendlicher Krimineller m -
2 przestępca
-y; -y( decl like f in sg) criminal* * *miprzestępczyni f. (= osoba oskarżona l. skazana) criminal; (= osoba łamiąca prawo) offender; młodociany przestępca juvenile delinquent.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przestępca
-
3 przestępca
сущ.• виновник• злодей• злоумышленник• правонарушитель• преступник• уголовник* * *przestępc|a♂, мн. И. \przestępcaу, РВ. \przestępcaów преступник;\przestępca wojenny военный преступник
* * *м, мн И przestępcy, РВ przestępcówпресту́пникprzestępca wojenny — вое́нный престу́пник
-
4 przestępca
dekl wie f in Sg Verbrecher(in) m(f) -
5 przestępca
1. coupable2. criminel3. délinquant4. hors-la-loi5. malfaiteur -
6 przestępca
mStraftäter m, Verbrecher m -
7 przestępca
1 ciontach 2 coirpeach -
8 przestępca
fajtor -
9 przestępca
cani; suçlu -
10 przestępca
[пшестêпца]m -
11 przestępca
nusikaltėlis -
12 przestępca
ч злочинець -
13 przestępca
1 kriminal2 mabaksik3 makasalanan4 manghaharang5 may-sala6 pusóng7 salarín8 sukab9 taksil10 tulisán -
14 przestępca
gunakar; jenaýatcy; jenaýatly -
15 przestępca
1) εγκληματίας2) ένοχος -
16 przestępca
بزهكار ; جاني ; جنايتكار ; جنايي ; چوش ; گناهكار ; متمرد ; ياغيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > przestępca
-
17 przestępca przestępc·a
-
18 przeciętny przestępca
средний преступникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przeciętny przestępca
-
19 uliczny przestępca
уличный преступникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uliczny przestępca
-
20 zwyczajny przestępca
обыкновенный преступникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zwyczajny przestępca
См. также в других словарях:
przestępca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. przestępcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto popełnił przestępstwo, kto złamał prawo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestępca kryminalny. Ścigać, schwytać przestępcę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestępca — m odm. jak ż II, DCMs. przestępcacy; lm M. przestępcacy, DB. przestępcaców «człowiek, który popełnił przestępstwo, podlegający odpowiedzialności karnej przed sądem» Przestępca kryminalny. Przestępcy wojenni. Ścigać przestępcę … Słownik języka polskiego
mruk — przestępca … Słownik gwary warszawskiej
sowa — przestępca … Słownik gwary warszawskiej
bandzior — przestępca; bandyta … Słownik gwary warszawskiej
delikwent — m IV, DB. a, Ms. delikwentncie; lm M. delikwentnci, DB. ów 1. praw. «człowiek sądzony za przestępstwo, winowajca oczekujący kary; skazaniec, przestępca» 2. pot. «z pobłażaniem o kimś, kto jest od kogoś zależny, np. o interesancie, kliencie»… … Słownik języka polskiego
domniemany — domniemanyni książk. «przypuszczalny, prawdopodobny, rzekomy» Domniemany przestępca, sprawca wypadku … Słownik języka polskiego
gorszy — gorsi «stopień wyższy od zły» Gorszy uczeń, pracownik, rzemieślnik. Sprzedawać gorsze towary. Włożyć najgorsze ubranie. Ktoś jest gorszy od innych. W następnym meczu nasi zawodnicy byli gorsi od swych przeciwników. (To) nie najgorszy pomysł. ◊… … Słownik języka polskiego
kidnaper — m IV, DB. a, Ms. kidnapererze; lm M. kidnapererzy, DB. ów «przestępca, który porwał dziecko lub osobę dorosłą w celu wymuszenia okupu» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
kryminalista — m odm. jak ż IV, CMs. kryminalistaiście; lm M. kryminalistaiści, DB. kryminalistatów «człowiek dopuszczający się przestępstwa; przestępca, zbrodniarz; ten, kto został skazany przez sąd w sprawie kryminalnej» … Słownik języka polskiego
kryminalny — kryminalnyni «odnoszący się do przestępstwa, związany z kryminalistyką lub z kryminalistą» Więzień, przestępca kryminalny. Element kryminalny. Policja kryminalna. ∆ Powieść kryminalna «powieść o charakterze sensacyjnym, której tematem jest… … Słownik języka polskiego