(przekręcić)

См. также в других словарях:

• przekręcić — dk VIa, przekręcićkręcę, przekręcićkręcisz, przekręcićkręć, przekręcićcił, przekręcićcony przekręcać ndk I, przekręcićam, przekręcićasz, przekręcićają, przekręcićaj, przekręcićał, przekręcićany 1. «przechylić na bok, ustawić ukośnie» Przekręcić… …   Słownik języka polskiego

• przekręcić się — Umrzeć Eng. To die …   Słownik Polskiego slangu

• przekręcać się – przekręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być przekręcanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kurek przekręcił się i popłynęła woda. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kręcąc się, zmieniać swoją pozycję …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przekręcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przekręcaćam, przekręcaća, przekręcaćają, przekręcaćany {{/stl 8}}– przekręcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przekręcaćcę, przekręcaćci, przekręcaćkręć, przekręcaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poprzekręcać — dk I, poprzekręcaćam, poprzekręcaćasz, poprzekręcaćają, poprzekręcaćaj, poprzekręcaćał, poprzekręcaćany 1. «przekręcić, przekrzywić wiele czegoś albo przekręcić coś w wielu miejscach» Poprzekręcać krany. 2. «pozmieniać wygląd, postać czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• przenicować — dk IV, przenicowaćcuję, przenicowaćcujesz, przenicowaćcuj, przenicowaćował, przenicowaćowany przenicowywać ndk VIIIa, przenicowaćowuję, przenicowaćowujesz, przenicowaćowuj, przenicowaćywał, przenicowaćywany «uszyć jakąś część garderoby na nowo,… …   Słownik języka polskiego

• kozioł — 1. Fiknąć, machnąć, przewrócić, wywinąć kozła, koziołka a) «przewrócić się, upaść»: Szczęsny wywinął kozła, rąbnął o kant stołu i padł u nóg księdza. I. Newerly, Pamiątka. b) «przekręcić się szybko w powietrzu, głową w dół, odrywając stopy od… …   Słownik frazeologiczny

• gałka — ż III, CMs. gałkałce; lm D. gałkałek 1. «przedmiot kulisty, zwykle mały; okrągłe zakończenie różnych przedmiotów (wież, masztów okrętowych, lasek itp.)» Gałka drewniana, metalowa, z kości słoniowej. Drzwi z mosiężną gałką. Laska ze srebrną gałką …   Słownik języka polskiego

• klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… …   Słownik języka polskiego

• kontakt — m IV, D. u, Ms. kontaktkcie; lm M. y, D. ów 1. «bliższe zetknięcie się z kimś lub z czymś; styczność, łączność, związek» Kontakty osobiste, towarzyskie, koleżeńskie. Być z kimś w kontakcie. Nawiązać, utrzymywać z kimś kontakt. Zerwać z kimś… …   Słownik języka polskiego

• odbiór — m IV, D. odbiórbioru, Ms. odbiórbiorze, blm 1. «wzięcie, otrzymanie, odebranie, przyjęcie czegoś» Odbiór bagażu, listu. Odbiór budynku przez inwestora. Pokwitować odbiór czegoś. Zgłosić się po odbiór czegoś. przen. «percepcja, sposób reagowania,… …   Słownik języka polskiego