-
1 defy
[dɪ'faɪ]vt( disobey) person przeciwstawiać się (przeciwstawić się perf) +dat; order ignorować (zignorować perf), postępować (postąpić perf) wbrew +dat; ( challenge) wyzywać (wyzwać perf); ( fig)to defy description/imitation — być nie do opisania/podrobienia, nie dawać się opisać/podrobić
* * *1) (to dare (someone to act); to challenge: I defy you to try and stop me!) wyzywać2) (to resist boldly or openly: Are you defying my authority?) przeciwstawiać się -
2 counter
['kauntə(r)] 1. n(in shop, café) lada f, kontuar m; (in bank, post office) okienko nt; ( in game) pionek m; ( TECH) licznik m2. vt 3. advto run counter to — być niezgodnym z +instr
to buy under the counter ( fig) — kupować (kupić perf) spod lady
to counter with sth/by doing sth — odparowywać (odparować perf) czymś/robiąc coś
* * *I see count II 0. noun(a token used in numbering or playing certain games; counters for playing ludo etc.) pionekII 1. adverb((with to) in the opposite direction or manner to: The election is running counter to the forecasts.) przeciw2. verb(to meet or answer (a stroke or move etc by another): He successfully countered all criticisms.) przeciwstawiać się- counter-III noun(a kind of table or surface on which goods are laid: Can you get me some sweets from the confectionery counter?) lada -
3 противиться
глаг.• oponować• przeciwstawiać• przeciwstawić• sprzeciwiać• sprzeciwić* * *przeciwstawiać się, sprzeciwiać się, stawać sztorcem
См. также в других словарях:
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawić — dk a. ndk VIa, stawićwię, stawićwisz, staw, stawićwił, stawićwiony daw. dziś tylko we fraz. Stawić czoło komuś, czemuś «oprzeć się, odważnie się przeciwstawić komuś, czemuś; podjąć walkę z kimś, czymś» ◊ Stawić opór «przeciwstawić się,… … Słownik języka polskiego
przeciwstawienie — n I 1. rzecz. od przeciwstawić Przeciwstawienie dwóch postaw życiowych. ∆ W przeciwstawieniu do… «inaczej niż…; na odwrót, przeciwnie» 2. «ktoś krańcowo różniący się od kogoś innego; coś przeciwstawnego; przeciwieństwo» Pod każdym względem była… … Słownik języka polskiego
ostać — I dk, ostaćanę, ostaćaniesz, ostaćań, ostaćał ostawać ndk IX, ostaję, ostajesz, ostaćwaj, ostaćwał, przestarz. dziś gw. «zostać, pozostać» Ostań z Bogiem. ostać się ostawać się to samo, co ostać ostawać Miałeś, chamie, złoty róg, miałeś, chamie,… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
powstać — dk, powstaćwstanę, powstaćwstaniesz, powstaćwstań, powstaćwstał powstawać ndk IX, powstaćwstaję, powstaćwstajesz, powstaćwaj, powstaćwał 1. «zacząć istnieć, wziąć początek; stać się, utworzyć się, wytworzyć się; ukazać się, zjawić się, wszcząć… … Słownik języka polskiego
mur — 1. Ktoś jest jak mur «ktoś jest nieugięty, nieustępliwy» 2. pot. Na mur, na mur beton «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»: Ci chłopi to na ogół honorowi ludzie. Jak już obiecają to na mur. A. Strączek, Wyznanie. (...) nie mogę wam niejako… … Słownik frazeologiczny
