(promieniowania)

См. также в других словарях:

• jądrowy — przym. od jądro (tylko w zn. 1, 4 i 5) a) w zn. 1: Wytłoki jądrowe. b) w zn. 4: Błona jądrowa. c) w zn. 5: ∆ Broń jądrowa «broń, której działanie oparte jest na wykorzystaniu energii jądrowej lub promieniowania jonizującego» ∆ Chemia jądrowa… …   Słownik języka polskiego

• radiometr — m IV, D. u, Ms., radiometrtrze; lm M. y 1. fiz. «przyrząd do mierzenia energii promieniowania świetlnego, wyzyskujący działanie cieplne światła; stosowany w astrofizyce, spektroskopii oraz do badania promieniowania podczerwonego» 2. rad.… …   Słownik języka polskiego

• emisja — ż I, DCMs. emisjasji; lm D. emisjasji (emisjasyj) 1. «puszczenie w obieg pieniędzy, papierów wartościowych, znaczków pocztowych; zasób znaków pieniężnych, papierów wartościowych, znaczków pocztowych puszczonych jednocześnie w obieg» Emisja… …   Słownik języka polskiego

• fotoelektryczny — ∆ fiz. Zjawisko fotoelektryczne «powstawanie zmian stanu elektrycznego ciała w wyniku padania na nie promieniowania elektromagnetycznego; tłumaczy się wzrostem energii elektronów w ciele wskutek pochłaniania fotonów; fotoemisja» ∆ Komórka… …   Słownik języka polskiego

• luminescencyjny — przym. od luminescencja ∆ Ekran luminescencyjny «ekran pokryty cienką warstwą luminoforu, przetwarzającego energię niewidzialnego promieniowania elektromagnetycznego lub korpuskularnego w energię promieniowania widzialnego; ma zastosowanie m.in.… …   Słownik języka polskiego

• promieniotwórczy — chem. fiz. «związany ze zjawiskiem samorzutnej emisji promieni korpuskularnych oraz elektromagnetycznych z jąder atomów niektórych pierwiastków; radioaktywny» ∆ Pierwiastki, ciała, substancje promieniotwórcze «pierwiastki, ciała, substancje… …   Słownik języka polskiego

• radiacyjny — «dotyczący radiacji promieniowania, powstający na skutek radiacji» Mgły radiacyjne. Zagrożenie radiacyjne. ∆ fiz. Chemia radiacyjna «dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem reakcji chemicznych zachodzących pod wpływem promieniowania… …   Słownik języka polskiego

• radiometria — ż I, DCMs. radiometriarii, blm «dział metrologii, którego przedmiotem są pomiary różnych rodzajów promieniowania (np. świetlnego, jonizującego, radiowego, akustycznego) oraz pomiary wydajności źródeł tego promieniowania» ‹radio + gr.› …   Słownik języka polskiego

• rem — m IV, D. a, Ms. remmie; lm M. y «jednostka pochłoniętej przez organizm dawki promieniowania jonizującego równa działaniu 1 rada promieniowania gamma» Otrzymał dawkę około 5 remów. ‹skrót ang. Roentgen Equivalent Man› …   Słownik języka polskiego

• napromienienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. napromienić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}napromienienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. napromienienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} dawka promieniowania… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• promieniowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. promieniować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} strumień cząstek lub fal… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień