-
1 prick
I[prik] n խայթ, խայթոց, ծակոց. (վարդի) փուշ. prick of a needle ասեղի ծակոց. prick of conscious խղճի խայթII[prik] v ծակել, խոցել, խայթել. prick one’s finger մատը ծակել. prick a balloon փուչիկը ծակել. prick out plants բույսեր տնկել. His conscious pricked him փխբ. Խիղճը նրան տանջում էր -
2 PRICK THE CHART (TO)
-
3 prick-eared
[ˌprik΄iəd] a ցցված ականջ ներով. սրականջ (շուն) -
4 prick-ears
[ˌprik΄iəz] n սուր/ցցված ա կանջներ (շուն). փխբ. ականջները լարած/սրած -
5 ear
I[iə] n ականջ. prick up one’s ears (նաև փխբ.) ականջները սրել. strain one’s ears ուշադրությամբ լսել. listen with half an ear ականջի պոչով լսել. couldn’t believe my ears չէի կարող ականջներիս հավատալ. box smb’s ears ականջին հասցնել. set by the ears կռվեցնել. be all ears համակ ուշադրություն լինել. turn a deaf ear չլսել, ուշադրություն չդարձնել. shut one’s ears ականջ փակել, խուլ լինել մի բանի հանդեպ. give ear to ականջ դնել, ունկնդրել. gain the ear of իրեն լսել տալ. for one’s own private ear գաղտնի, գաղտ նաբար. over head and ears, head over ears, up to the ears մինչև ականջները խրված. in at one ear out at the other մի ականջից մտնել, մյուսից դուրս գալ. ear drops ականջի կաթիլներ. a middle ear infection միջին ականջի բորբոքում. the lobes of the ear ականջի բլթակները. My ears are ringing/singing Ականջս կանչում է/ձայն է տալիս. երժշ. լսողություն have a good ear լավ լսողություն ունենալ. play by ear լսո ղությամբ նվագել. Let’s play it by ear փխբ. Կապրենք, կտեսնենք. ear of the needle ասեղի ծակII[iə] n հասկ, եգիպտացորենի կողր
См. также в других словарях:
Prick — Prick, v. t. [imp. & p. p. {Pricked}; p. pr. & vb. n. {Pricking}.] [AS. prician; akin to LG. pricken, D. prikken, Dan. prikke, Sw. pricka. See {Prick}, n., and cf. {Prink}, {Prig}.] 1. To pierce slightly with a sharp pointed instrument or… … The Collaborative International Dictionary of English
Prick — Prick, n. [AS. prica, pricca, pricu; akin to LG. prick, pricke, D. prik, Dan. prik, prikke, Sw. prick. Cf. {Prick}, v.] 1. That which pricks, penetrates, or punctures; a sharp and slender thing; a pointed instrument; a goad; a spur, etc.; a… … The Collaborative International Dictionary of English
Prick — can refer to: * Prick (album), an album by the rock band The Melvins * A band or a self titled album by an industrial rock project led by Kevin McMahon (musician) * Prick , a single by the Australian band Something for Kate * Prick can be a slang … Wikipedia
prick — (n.) O.E. prica (n.) point, puncture, particle; prician (v.) to prick, from W.Gmc. *prikojanan (Cf. Low Ger. pricken, Du. prikken to prick ); Dan. prikke to mark with dots, Swed. pricka to point, prick, mark with dots are probably from Low German … Etymology dictionary
prick — [prik] n. [ME prike < OE prica, point, dot, akin to Du prik, MHG pfrecken] 1. a very small puncture or, formerly, dot, made by a sharp point 2. Archaic any of various pointed objects, as a thorn, goad, etc. 3. PRICKING 4. a sharp pain caused… … English World dictionary
prick|le — «PRIHK uhl», noun, verb, led, ling. –n. 1. a) a small, sharp point; thorn; spine: »One of the prickles on the rosebush caught in my thumb. b) Botany. a sharp point growing from the bark of a plant like a thorn but able to be peeled off. 2. a… … Useful english dictionary
Prick — (englisch wörtlich „Stachel“, meist übertragen vulgär „Penis“) ist eine Rock Band von Kevin McMahon, der auch ein anderes musikalisches Projekt mit dem Namen Lucky Pierre führt. Das selbstbetitelte Debüt Prick aus dem Jahr 1995 wurde von Trent… … Deutsch Wikipedia
Prick — Album par Melvins Sortie Le 5 août 1994 Enregistrement Avril 1994 Durée 41 59 Genre Rock indépendant Metal Punk rock … Wikipédia en Français
prick — ► VERB 1) press briefly or puncture with a sharp point. 2) feel a sensation as though a sharp point were sticking into one. 3) (often prick up) (chiefly of a horse or dog) make (the ears) stand erect when alert. 4) (prick out) plant (seedlings)… … English terms dictionary
prick|et — prick|et1 «PRIHK iht», noun. 1. a sharp metal point on which to stick a candle. 2. a candlestick with such a point or points. ╂[Middle English pryket, perhaps < pryk prick + et et] prick|et2 «PRIHK iht», noun. a buck in his second year, with… … Useful english dictionary
Prick — Prick, v. i. 1. To be punctured; to suffer or feel a sharp pain, as by puncture; as, a sore finger pricks. [1913 Webster] 2. To spur onward; to ride on horseback. Milton. [1913 Webster] A gentle knight was pricking on the plain. Spenser. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
