(powstrzymać)

См. также в других словарях:

• powstrzymać — dk I, powstrzymaćam, powstrzymaćasz, powstrzymaćają, powstrzymaćaj, powstrzymaćał, powstrzymaćany powstrzymywać ndk VIIIa, powstrzymaćmuję, powstrzymaćmujesz, powstrzymaćmuj, powstrzymaćywał, powstrzymaćywany «zatrzymać w miejscu, wstrzymać,… …   Słownik języka polskiego

• powstrzymywać się – powstrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie pozwalać sobie na coś (zwykle dla własnego dobra); hamować się, wstrzymywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powstrzymywać się od picia alkoholu, od śmiechu. Z trudem powstrzymał się, żeby go nie uderzyć. Powstrzymywał się przed …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powściągnąć — dk Va, powściągnąćnę, powściągnąćniesz, powściągnąćnij, powściągnąćnął, powściągnąćnęła, powściągnąćnęli, powściągnąćnięty, powściągnąćnąwszy rzad. powściągać ndk I, powściągnąćam, powściągnąćasz, powściągnąćają, powściągnąćaj, powściągnąćał,… …   Słownik języka polskiego

• powstrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, powstrzymywaćmuję, powstrzymywaćmuje, powstrzymywaćany {{/stl 8}}– powstrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, powstrzymywaćam, powstrzymywaća, powstrzymywaćają, powstrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

• koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

• wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… …   Słownik języka polskiego

• zatamować — dk IV, zatamowaćmuję, zatamowaćmujesz, zatamowaćmuj, zatamowaćował, zatamowaćowany «zagrodzić tamą, przeszkodą; utrudnić lub uniemożliwić odbywanie się ruchu, zapobiec przesuwaniu się czegoś; powstrzymać coś» Zatamować ruch uliczny. Zatamować… …   Słownik języka polskiego

• utrzymać — 1. Coś jest utrzymane w jakichś barwach, w jakimś stylu, tonie, nastroju, w jakiejś tonacji itp. «coś ma jakieś barwy, jakiś styl, ton, nastrój, charakter itp.»: Ściany utrzymane są w barwach odpowiadających kolorom kwiatów. Viva 20/2000. W sumie …   Słownik frazeologiczny

• zacisnąć — Zacisnąć, ścisnąć pięści «z trudem powstrzymać się od wybuchu gniewu (zwykle wykonując bezwiednie taki gest)»: Pomruk oburzenia i wściekłości poszedł po ludziach stojących. Baby gestykulowały, chłopi zaciskali pięści. Z. Kossak, Pożoga. (...)… …   Słownik frazeologiczny

• zaciskać — Zacisnąć, ścisnąć pięści «z trudem powstrzymać się od wybuchu gniewu (zwykle wykonując bezwiednie taki gest)»: Pomruk oburzenia i wściekłości poszedł po ludziach stojących. Baby gestykulowały, chłopi zaciskali pięści. Z. Kossak, Pożoga. (...)… …   Słownik frazeologiczny