(powierzchnia)

См. также в других словарях:

• powierzchnia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. powierzchniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strona zewnętrzna lub górna warstwa czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powierzchnia gładka, szklista, chropawa, porowata, szorstka,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powierzchnia — ż I, DCMs. powierzchniani; lm D. powierzchniani 1. «zewnętrzna, wierzchnia strona czegoś» Gładka, szorstka, chropowata, równa, falista, pomarszczona powierzchnia. Śliska powierzchnia jezdni. Szklista powierzchnia śniegu. Powierzchnia skał, głazów …   Słownik języka polskiego

• powierzchnia — 1. Utrzymać się na powierzchni «nie zmienić swojego statusu społecznego, nie zubożeć, nie stracić na znaczeniu; także: pozostać przy władzy, na stanowisku itp.»: (...) musieli zadowolić się zapłatą tak mizerną, że trudno pojąć, jakim cudem, przy… …   Słownik frazeologiczny

• gleba — Powierzchnia ziemi; podłoga Eng. The ground; the floor …   Słownik Polskiego slangu

• lico — n I; lm M. licoca, D. lic 1. książk. «twarz, oblicze; policzek» Pogodne, rumiane lico. Łzy płyną po licu. A chociaż wiekiem od młodej jutrzenki pod lat niewieścich schodziła południe, oboje: dziewki i matrony wdzięki na jednym licu zespoliła… …   Słownik języka polskiego

• plama — ż IV, CMs. plamie; lm D. plam 1. «znak, miejsce na powierzchni czegoś, różnej wielkości, różnego kształtu, wyodrębniające się inną barwą, szpecące tę powierzchnię, będące jej defektem» Krwawa, mokra, tłusta plama. Plama z oliwy. Plama na białym… …   Słownik języka polskiego

• walec — m II, D. walca; lm M. walce, D. walców 1. «bryła geometryczna powstała przez obrót prostokąta dokoła jednego z jego boków» Oś walca. Objętość, powierzchnia walca. ∆ mat. Walec kołowy «powierzchnia utworzona przez prostą przesuwającą się… …   Słownik języka polskiego

• zwierciadło — n III, Ms. zwierciadłodle; lm D. zwierciadłodeł 1. książk. «tafla szkła pokrytego na spodniej powierzchni warstwą srebra lub aluminium, mająca właściwość odbijania znajdujących się przed nią przedmiotów, używana jako przedmiot toaletowy (do… …   Słownik języka polskiego

• ciecz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «substancja o stanie pośrednim między stałym a gazowym, o określonej objętości, a bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje; płyn» Krew jest cieczą. Wylał na ulicę jakąś brudną… …   Słownik języka polskiego

• dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… …   Słownik języka polskiego

• elipsoida — ż IV, CMs. elipsoidaoidzie; lm D. elipsoidaoid mat. «bryła, której wszystkie przekroje płaskie są elipsami» ∆ Elipsoida obrotowa «powierzchnia powstała przez obrót elipsy dookoła jej osi symetrii» ∆ Elipsoida ziemska «elipsoida obrotowa… …   Słownik języka polskiego