Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(popełniać+błąd)

  • 1 mylić

    глаг.
    • дезориентировать
    • обманывать
    • перепутать
    • путать
    • смешать
    • смешивать
    • смущать
    • спутывать
    * * *
    1) (popełniać błąd) путать, спутывать
    2) mylić (wprowadzać w błąd) вводить в заблуждение, запутывать
    mydlić мылить
    * * *
    myl|ić
    \mylićony несов. путать; вводить в заблуждение, обманывать;

    jeśli mnie wzrok nie \mylići если я хорошо вижу, если я не ошибаюсь; ● \mylić krok (takt) сбиваться с ноги (с такта); pozory (często) \mylićą погов. внешность обманчива

    * * *
    mylony несов.
    пу́тать; вводи́ть в заблужде́ние, обма́нывать

    jeśli mnie wzrok nie myli — е́сли я хорошо́ ви́жу, е́сли я не ошиба́юсь

    - mylić takt
    - pozory mylą
    - często mylą

    Słownik polsko-rosyjski > mylić

См. также в других словарях:

  • popełniać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIIa, popełniaćam, popełniaća, popełniaćają, popełniaćany {{/stl 8}}– popełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, popełniaćnię, popełniaćni, popełniaćnij || popełniaćpełń, popełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} robić coś złego;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeliczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, przeliczyć sięczę się, przeliczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} licząc, obliczając coś, popełniać błąd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeliczyć się w kosztach. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mylić — ndk VIa, mylićlę, mylićlisz, myl, mylićlił, mylićlony 1. «mieszać, plątać, wikłać różne rzeczy, sprawy, wiadomości itp., popełniać błędy; brać jedną rzecz za drugą» Mylić adresy, daty, wiadomości. Mylić krok w marszu. Mylić rytm, takt w tańcu.… …   Słownik języka polskiego

  • popełnić — dk VIa, popełnićnię, popełnićnisz, popełnićnij (popełnićełń), popełnićnił, popełnićniony popełniać ndk I, popełnićam, popełnićasz, popełnićają, popełnićaj, popełnićał, popełnićany 1. «dopuścić się czegoś złego, zrobić coś złego» Popełnić… …   Słownik języka polskiego

  • sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»