(pojedynczy)

См. также в других словарях:

• pojedynczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący osobno; jednostkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pojedyncze strzały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pojedynczy — 1. «występujący sam jeden, oddzielnie, osobno; rozpatrywany w oderwaniu od innych, jeden z wielu; jednostkowy, poszczególny» Chwytać z rozmowy tylko pojedyncze słowa. Pojedynczy wypadek o niczym nie świadczy. Szukać pojedynczego pokoju. ∆ jęz.… …   Słownik języka polskiego

• jednostka — ż III, CMs. jednostkatce; lm D. jednostkatek 1. «pojedynczy człowiek, osoba, osobnik» Nieprzeciętna, genialna, wybitna jednostka. Interesy jednostki. Rozwój duchowy jednostki. 2. «wyodrębniona, jednolita całość, podstawowa całość organizacyjna… …   Słownik języka polskiego

• indywiduum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. indywiduumdua {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojedynczy okaz, przedstawiciel jakiejś grupy, gatunku; osobnik, pojedynczy żywy organizm, egzemplarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzadko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jeden — I {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. odm. jak przym. IIIb, M. ż jedna, n jedno {{/stl 8}}{{stl 7}} najmniejsza z liczb naturalnych; jedność, jednostka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden człowiek, pies, wóz. Jedna kobieta, owca, sukienka. Jedno dziecko, okno.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• КОЛОННА ОДНОВЕТВЕВАЯ — колонна 1., ствол которой образован одним стержневым элементом (Болгарский язык; Български) едностеблена колона (Чешский язык; Čeština) jednodříkový sloup (Немецкий язык; Deutsch) einstielige Stütze (Венгерский язык; Magyar) tömöroszlop… …   Строительный словарь

• bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; …   Słownik języka polskiego

• fasetka — ż III, CMs. fasetkatce; lm D. fasetkatek 1. zdr. od faseta (zwykle w zn. 1) Narożne fasetki. 2. biol. «część składowa oka złożonego stawonogów, stanowiąca pojedynczy układ optyczny; oczko proste» …   Słownik języka polskiego

• idiomatyzm — m IV, D. u, Ms. idiomatyzmzmie; lm M. y jęz. «wyrażenie, zwrot (czasem pojedynczy wyraz) właściwe tylko danemu językowi, nie dające się przetłumaczyć dosłownie na inny język» Idiomatyzm polski, angielski, łaciński. Idiomatyzmy gwary złodziejskiej …   Słownik języka polskiego

• indywidualny — indywidualnyni 1. «właściwy tylko danej jednostce; osobisty, jednostkowy, osobniczy, odrębny, swoisty» Indywidualny styl. Indywidualna metoda pracy. Indywidualne odczucia, wrażenia. 2. «oddzielny, osobny; pojedynczy, niezespołowy» Indywidualny… …   Słownik języka polskiego

• jednostkowo — «w sposób uwzględniający jeden, pojedynczy, jednostkowy wypadek; oddzielnie» Badać, opracowywać coś jednostkowo …   Słownik języka polskiego