-
1 to
[tuːˌ tə] 1. prep1) ( usu) do +gento go to Germany — jechać (pojechać perf) do Niemiec
to count to ten — liczyć (policzyć perf) do dziesięciu
to the left/right — na lewo/prawo
2) ( with expressions of time) za +accto give sth to sb — dawać (dać perf) coś komuś
to talk to sb — rozmawiać (porozmawiać perf) z kimś
to be a danger to sb/sth — stanowić zagrożenie dla kogoś/czegoś
4) (purpose, result)to come to sb's aid — przychodzić (przyjść perf) komuś z pomocą
2. prep, with verbto sentence sb to death — skazywać (skazać perf) kogoś na śmierć
1) ( simple infinitive)2) ( with verb omitted)3) (purpose, result) żeby, (a)byI did it to help you — zrobiłem to, żeby or aby ci pomóc
he came to see you — przyszedł (, żeby) się z tobą zobaczyć
5) ( after adjective etc) żeby, (a)by3. advtoo old/young to … — za stary/młody, żeby +infin
to push/pull the door to — przymykać (przymknąć perf) drzwi
* * *1. [tə,tu] preposition1) (towards; in the direction of: I cycled to the station; The book fell to the floor; I went to the concert/lecture/play.) do, na2) (as far as: His story is a lie from beginning to end.) do3) (until: Did you stay to the end of the concert?) (aż) do4) (sometimes used to introduce the indirect object of a verb: He sent it to us; You're the only person I can talk to.) do, z5) (used in expressing various relations: Listen to me!; Did you reply to his letter?; Where's the key to this door?; He sang to (the accompaniment of) his guitar.) do, na6) (into a particular state or condition: She tore the letter to pieces.) na7) (used in expressing comparison or proportion: He's junior to me; Your skill is superior to mine; We won the match by 5 goals to 2.) od, do, w stosunku do8) (showing the purpose or result of an action etc: He came quickly to my assistance; To my horror, he took a gun out of his pocket.) ku, na9) ([tə] used before an infinitive eg after various verbs and adjectives, or in other constructions: I want to go!; He asked me to come; He worked hard to (= in order to) earn a lot of money; These buildings were designed to (= so as to) resist earthquakes; She opened her eyes to find him standing beside her; I arrived too late to see him.) ażeby, by10) (used instead of a complete infinitive: He asked her to stay but she didn't want to.)2. [tu:] adverb1) (into a closed or almost closed position: He pulled/pushed the door to.) do zamknięcia2) (used in phrasal verbs and compounds: He came to (= regained consciousness).)•
См. также в других словарях:
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zawrócić — dk VIa, zawrócićcę, zawrócićcisz, zawrócićwróć, zawrócićcił, zawrócićcony zawracać ndk I, zawrócićam, zawrócićasz, zawrócićają, zawrócićaj, zawrócićał, zawrócićany 1. «zmienić kierunek drogi na przeciwny temu, w którym się szło lub jechało; pójść … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
przejechać — dk, przejechaćjadę, przejechaćjedziesz, przejechaćjedź, przejechaćał, przejechaćany przejeżdżać ndk I, przejechaćam, przejechaćasz, przejechaćają, przejechaćaj, przejechaćał, przejechaćany 1. «jadąc przebyć jakąś drogę, przestrzeń» Przejechać… … Słownik języka polskiego
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego
mila — Na milę czuć (kogoś czymś, kimś); ktoś, coś na milę pachnie, trąci, pot. śmierdzi czymś «coś jest widoczne w sposób oczywisty»: On pewnie ci proponuje coś w rodzaju zamachu na cara, a to jest prowokator, śmierdzi tym na milę. H. Malewska, Apokryf … Słownik frazeologiczny
siedzieć — 1. pot. żart. Mieć na czym siedzieć «mieć duże pośladki, szerokie biodra»: – Nie zaprzeczę, że masz na czym siedzieć... – zaczął żartować. W. M. Korczyńska, Wróć. 2. Siedzieć komuś na karku, na głowie a) «naprzykrzać się komuś»: Przecież nie będę … Słownik frazeologiczny
podążyć — dk VIb, podążyćżę, podążyćżysz, podążyćdąż, podążyćżył podążać ndk I, podążyćam, podążyćasz, podążyćają, podążyćaj, podążyćał «pójść, pojechać w jakimś kierunku; pośpieszyć» Podążać w ślad za kimś. Podążył swoją drogą. Podążył za nim w… … Słownik języka polskiego