-
1 zestawianie pociągu
kol. формирование поездаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > zestawianie pociągu
-
2 bieg
сущ.• бег• гонка• движение• забег• заезд• запуск• курс• марш• направление• обиход• порядок• последовательность• поток• пробежка• работа• ряд• скорость• сорт• течение• тираж• ток• ход• цикл• шествие* * *♂, Р. \biegu 1. бег;zwolnić, przyśpieszyć \biegu замедлить, ускорить бег;
2. движение ň;\bieg planet движение планет; \bieg pociągu ход поезда;
3. течение ň;dolny, górny \bieg rzeki нижнее, верхнее течение реки;
4. ход, течение ň (событий etc.); z \biegiem czasu с течением времени;\bieg wydarzeń ход событий; naturalny \bieg rzeczy естественный ход вещей; nadać sprawie \bieg służbowy дать ход делу;
5. спорт. бег;\biegi krótkie, długie бег на короткие, длинные дистанции; \bieg przez płotki барьерный бег;
6. тех. ход, скорость ž;skrzynka \biegów коробка передач (скоростей); \bieg wsteczny задний ход;
7. в знач, нареч. \biegiem бегом;● \bieg schodów стр. марш (лестницы)+2. ruch 3. tok, przebieg, rozwój 6. przekładnia
* * *м, Р biegu1) бегzwolnić, przyśpieszyć biegu — заме́длить, уско́рить бег
2) движе́ние nbieg planet — движе́ние плане́т
bieg pociągu — ход по́езда
3) тече́ние ndolny, górny bieg rzeki — ни́жнее, ве́рхнее теч́ение реки́
4) ход, тече́ние n (событий и т. п.)z biegiem czasu — с тече́нием вре́мени
bieg wydarzeń — ход собы́тий
naturalny bieg rzeczy — есте́ственный ход веще́й
nadać sprawie bieg służbowy — дать ход де́лу
5) спорт. бегbiegi krótkie, długie — бег на коро́ткие, дли́нные диста́нции
bieg przez płotki — барье́рный бег
6) тех. ход, ско́рость żskrzynka biegów — коро́бка переда́ч (скоросте́й)
bieg wsteczny — за́дний ход
7) в знач. нареч. biegiem бего́м•Syn: -
3 doczepić
doczepi|ć\doczepićony сов. do czego прицепить к чему;\doczepić wagon do pociągu прицепить, подцепить вагон к поезду
+ przyczepić* * *doczepiony сов. do czegoприцепи́ть к чемуdoczepić wagon do pociągu — прицепи́ть, подцепи́ть ваго́н к по́езду
Syn: -
4 kierownik
сущ.• администратор• башка• вожак• вождь• гид• глава• голова• головка• губернатор• директор• дирижер• заведующий• заглавие• командир• кондуктор• лидер• мастер• менеджер• название• начальник• обух• проводник• провожатый• путеводитель• руководитель• справочник• управитель• управляющий• шеф• экскурсовод* * *♂ руководитель; начальник, директор, заведующий;\kierownik sklepu директор магазина; \kierownik pociągu начальник поезда; \kierownik redakcji заведующий редакцией; \kierownik artystyczny художественный руководитель
* * *мруководи́тель; нача́льник, дире́ктор, заве́дующийkierownik sklepu — дире́ктор магази́на
kierownik pociągu — нача́льник по́езда
kierownik redakcji — заве́дующий реда́кцией
kierownik artystyczny — худо́жественный руководи́тель
-
5 konduktor
сущ.• гид• кондуктор• проводник• руководитель* * *♂ кондуктор; проводник (w pociągu)* * *мконду́ктор; проводни́к ( w pociągu) -
6 konduktorka
konduktor|ka♀, мн. Р. \konduktorkaek 1. кондуктор ♂ (женщина); проводница (w pociągu);2. разг. дамская сумка (на длинном ремешке)* * *ж, мн Р konduktorek2) разг. да́мская су́мка ( на длинном ремешке) -
7 odjazd
сущ.• выезд• отлет• отлёт• отправление• отступление• отход• отъезд* * *odj|azd♂, Р. \odjazdu, Я \odjazdeździe 1. отъезд, выезд;2. (pociągu, autobusu itp.) отправление ň, отход; 3. жарг. кайф; отключка ž+1. wyjazd 2. odejście 3. oblot 2
* * *м, Р odju, П odjeździe1) отъе́зд, вы́езд2) (pociągu, autobusu itp.) отправле́ние n, отхо́д3) жарг. кайф; отклю́чка żSyn:wyjazd 1), odejście 2), oblot 2. 3) -
8 pociąg
сущ.• вкус• кортеж• наклонность• подверженность• поезд• прелесть• приманка• пристрастие• свита• склонность• тяготение* * *♂, Р. \pociągu 1. поезд;\pociąg osobowy пассажирский поезд; \pociąg bezpośredni поезд прямого сообщения; \pociąg dalekobieżny поезд дальнего следования; \pociąg pancerny бронепоезд;
2. do kogo-czego влечение ň к кому-чему+2. skłonność, upodobanie
* * *м, P pociągu1) по́ездpociąg osobowy — пассажи́рский по́езд
pociąg bezpośredni — по́езд прямо́го сообще́ния
pociąg dalekobieżny — по́езд да́льнего сле́дования
pociąg pancerny — бронепо́езд
2) do kogo-czego влече́ние n к кому-чемуSyn:skłonność, upodobanie 2) -
9 przesiąść się
-
10 skład
сущ.• вклад• вместилище• двор• депо• журнал• запас• кладовая• конституция• магазин• пакгауз• произведение• резерв• склад• сложение• состав• сочинение• структура• учреждение• хранилище• шток* * *1) (chemiczny, osobowy, pociągu itp.) состав2) skład (podręczny) разг. подсобка3) poligr. skład полигр. вёрстка4) skład (magazyn) склад, хранилище* * *♂, Р. \składu 1. склад; магазин przest.;\skład amunicji склад боеприпасов; \skład zbożowy зернохранилище;
2. состав;\skład chemiczny химический состав; \skład osobowy персональный состав; \skład sędziowski судейская коллегия;
3. полигр. набор;oddać do \składu сдать в набор;
● ani ładu, ani \składu ни складу ни ладу+1. magazyn
* * *м, P składu1) склад; магази́н przest.skład amunicji — склад боеприпа́сов
skład zbożowy — зернохрани́лище
2) соста́вskład chemiczny — хими́ческий соста́в
skład osobowy — персона́льный соста́в
skład sędziowski — суде́йская колле́гия
3) полигр. набо́рoddać do składu — сдать в набо́р
•- ani ładu- ani składuSyn:magazyn 1) -
11 tył
сущ.• зад• ягодица* * *1) (głowy) затылок2) tył (np. pociągu) хвост (напр. поезда)3) tył (np. szafy) спинка4) tył (tylna część) задняя часть5) tył (zad) задtyły, zaplecze тыл* * *♂, Р. \tyłu 1. задняя сторона (часть), зад;\tył głowy затылок;
odwrócić się do kogoś \tyłem повернуться к кому-л. спиной;do \tyłu назад; z \tyłu сзади;
w tyle позади, сзади;2. \tyły мн. воен. тыл ♂; тылы;na \tyłach в тылу;
3. см. tyłek;● (po)zo-stawać w tyle za kimś, czymś отставать от кого-л., чего-л.;w \tył zwrot! кругом! (команда)
* * *м, Р tyłu1) за́дняя сторона́ ( часть), задtył głowy — заты́лок
odwrócić się do kogoś tyłem — поверну́ться к кому́-л. спино́й
do tyłu — наза́д
z tyłu — сза́ди
w tyle — позади́, сза́ди
2) tyły мн, воен. тыл m; тылы́na tyłach — в тылу́
3) см. tyłek•- pozostawać w tyle za kimś, czymś- zostawać w tyle za kimś, czymś -
12 wykoleić się
сов.1) ( o pociągu) сойти́ с ре́льс(ов), потерпе́ть круше́ние2) перен. сби́ться с пути́; свихну́ться posp. -
13 przesiąść\ się
сов. пересесть;\przesiąść\ się się do innego pociągu пересесть на другой поезд
+ przesiąść -
14 wykoleić\ się
сов. 1. (о pociągu) сойти с рельс(ов), потерпеть крушение;2. перен. сбиться с пути; свихнуться posp. -
15 skład
m 1. склад; хранилище 2. chem. состав 3. состав 4. kol. состав 5. poligr. набор skład cząsteczkowy chem. молекулярный состав skład liczebny численный состав skład osobowy личный состав skład pociągu kol. поездной состав skład wagowy весовой составKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > skład
См. также в других словарях:
Ludzie z pociagu — Voir Panique dans un train … Dictionnaire mondial des Films
pociąg — m III, D. u, N. pociąggiem; lm M. i 1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi» Pociąg elektryczny, motorowy, parowy. Pociąg osobowy,… … Słownik języka polskiego
bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» … Słownik języka polskiego
pociągowy — 1. «o zwierzętach: używany do pracy, zaprzęgany do pojazdów i narzędzi rolniczych» Zwierzę pociągowe. Pociągowy typ konia. ∆ Siła pociągowa «siła wytwarzana przez pojazd ciągnący (np. ciągnik, lokomotywę) lub zwierzę pociągowe, wykorzystywana do… … Słownik języka polskiego
brankard — m IV, D. u, Ms. brankardrdzie; lm M. y «kryty wagon znajdujący się w zestawie pociągu towarowego, przeznaczony dla kierownika i obsługi pociągu» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
odjazd — m IV, D. u, Ms. odjazdjeździe; lm M. y «wyjazd, ruszenie w drogę, w podróż, odejście pociągu, statku lub innego środka lokomocji» Odjazd autobusu o godzinie 1400. Czekać na odjazd pociągu. Dać sygnał, znak do odjazdu. ∆ Odjazd! «nakaz ruszenia z… … Słownik języka polskiego
postój — m I, D. postójstoju; lm M. postójstoje, D. postójstojów a. postójstoi 1. «zatrzymanie się na pewien czas, np. dla odpoczynku w drodze, w marszu; przerwa w podróży, zatrzymanie się, stanie pociągu, samochodu, statku lub innego pojazdu» Zatrzymać… … Słownik języka polskiego
stukot — m IV, D. u, Ms. stukotocie; lm M. y «miarowy, powtarzający się odgłos powstający przy uderzaniu twardymi przedmiotami; stukotanie» Stukot obcasów. Stukot maszyny do pisania. Stukot pociągu, kół pociągu … Słownik języka polskiego
wykoleić — dk VIa, wykoleićeję, wykoleićisz, wykoleićej, wykoleićił, wykoleićejony rzad. wykolejać ndk I, wykoleićam, wykoleićasz, wykoleićają, wykoleićaj, wykoleićał, wykoleićany «spowodować, sprawić zjechanie pociągu, tramwaju, wagonu z toru, wyskoczenie… … Słownik języka polskiego
harmonijka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. harmonijkajce; lm D. harmonijkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kształt podobny do miecha harmonii, powstały np. na skutek wielokrotnego zgięcia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczekiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, oczekiwaćkuję, oczekiwaćkuje, oczekiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czekać na kogoś, na coś intensywnie, z nadzieją : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczekiwać przyjazdu pociągu lub na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień