(pobierać)

См. также в других словарях:

• pobierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pobieraćam, pobieraća, pobieraćany {{/stl 8}}– pobrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, pobieraćbiorę, pobieraćbierze, pobieraćbierz, pobieraćbrany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pobierać się – pobrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o dwojgu ludziach: zawierać związek małżeński, brać ślub : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobrali się po roku znajomości. Najwięcej par pobiera się zwykle na wiosnę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pobierać — → pobrać …   Słownik języka polskiego

• pobrać — dk IX, pobraćbiorę, pobraćbierzesz, pobraćbierz, pobraćbrał, pobraćbrany pobierać ndk I, pobraćam, pobraćasz, pobraćają, pobraćaj, pobraćał, pobraćany 1. «w stylu urzędowym: wziąć, otrzymać coś jako wynagrodzenie, przydział itp.; wziąć, przyjąć,… …   Słownik języka polskiego

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• asymilować — ndk IV, asymilowaćluję, asymilowaćlujesz, asymilowaćluj, asymilowaćował, asymilowaćowany 1. «przyswajać, upodabniać, wchłaniać» Asymilować obcą kulturę, zdobycze techniki. 2. biol. «pobierać z zewnątrz stosunkowo proste związki chemiczne i… …   Słownik języka polskiego

• cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… …   Słownik języka polskiego

• emerytura — ż IV, CMs. emeryturaurze; lm D. emeryturaur «dożywotnie, miesięczne świadczenie pieniężne przysługujące byłemu pracownikowi za przepracowanie ustawowej liczby lat i po osiągnięciu określonego wieku» Otrzymywać, pobierać emeryturę. Być na… …   Słownik języka polskiego

• fasować — I ndk IV, fasowaćsuję, fasowaćsujesz, fasowaćsuj, fasowaćował, fasowaćowany 1. «odmierzać lub odważać oznaczone porcje środków lekarskich, przesypując je lub przelewając z większych naczyń lub opakowań do mniejszych» 2. rzad. «przecierać przez… …   Słownik języka polskiego

• fortepian — m IV, D. u, Ms. fortepiannie; lm M. y «instrument strunowo klawiszowy, z którego tony głośne i ciche wydobywa się przez uderzenie w struny młoteczków, wprawianych w ruch wskutek naciskania palcami klawiszy; kształtem przypomina skrzydło ptaka»… …   Słownik języka polskiego

• gaża — ż II, DCMs. gażaży; lm D. gaż a. gaży «stałe wynagrodzenie za pracę wypłacane pracownikowi, zwykle za okres miesięczny; pensja, uposażenie w niektórych zawodach, zwłaszcza aktora, wojskowego» Gaża oficerska. Pobierać, wypłacać gażę. Być, zostać… …   Słownik języka polskiego