-
1 pobić
بيقوارگي ; شكست ; ضرب ; ضربان -
2 nachustać
pobić -
3 разбить наголову
pobić na głowę, pobić na łeb, zdeklasować -
4 beat the rekord
pobić rekord -
5 break a record
pobić rekord -
6 surpass the record
pobić rekordEnglish-Polish dictionary for engineers > surpass the record
-
7 break a record
pobić rekordEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > break a record
-
8 rrah
pobićpokonywaćuderzaćwalić -
9 yengmek
pobić; pokonać; rozbijać; skasować; uchylić -
10 ýeňmek
pobić; podbić; podbijać; pokonać; pokonywać; rozbijać; skasować; uchylić; zdobyć; zdobywać -
11 naloć komuś
pobić kogoś -
12 dreschen
-
13 schlagen
1. * vt, vibić, uderzać; ( besiegen) pobić, pokonaćblutig schlágen — zbić do krwi
in Stücke schlágen — rozbić na kawałki
2. * vr, sicheinen Rekord schlágen — pobić rekord
-
14 beat up
vt* * *(to punch, kick or hit (a person) severely and repeatedly: He beat up an old lady.) pobić -
15 break
[breɪk] 1. pt broke, pp broken, vtPhrasal Verbs:- break in- break up2. vicrockery, glass tłuc się (stłuc się perf), rozbijać się (rozbić się perf); weather przełamywać się (przełamać się perf); storm zrywać się (zerwać się perf); story, news wychodzić (wyjść perf) na jaw3. nthe day was about to break when … — świtało, gdy …
to break the news to sb — przekazywać (przekazać perf) komuś (złą) wiadomość
to break even — wychodzić (wyjść perf) na czysto or na zero
to break with sb — zrywać (zerwać perf) z kimś
to break open — door wyważać (wyważyć perf); safe otwierać (otworzyć perf)
to take a break — ( for a few minutes) robić (zrobić perf) sobie przerwę; ( have a holiday) brać (wziąć perf) wolne
* * *[breik] 1. past tense - broke; verb1) (to divide into two or more parts (by force).) łamać2) ((usually with off/away) to separate (a part) from the whole (by force).) odłamać3) (to make or become unusable.) rozbić, zepsuć (się)4) (to go against, or not act according to (the law etc): He broke his appointment at the last minute.) zerwać, nie dotrzymać5) (to do better than (a sporting etc record).) pobić6) (to interrupt: She broke her journey in London.) przerwać7) (to put an end to: He broke the silence.) skończyć, przerwać8) (to make or become known: They gently broke the news of his death to his wife.) przekazać, wyjść na jaw9) ((of a boy's voice) to fall in pitch.) załamywać się10) (to soften the effect of (a fall, the force of the wind etc).) osłabić11) (to begin: The storm broke before they reached shelter.) zaczynać się2. noun1) (a pause: a break in the conversation.) przerwa2) (a change: a break in the weather.) zmiana3) (an opening.) wyrwa, przerwa4) (a chance or piece of (good or bad) luck: This is your big break.) szansa•3. noun((usually in plural) something likely to break.) rzeczy łatwo tłukące się- breakage- breaker
- breakdown
- break-in
- breakneck
- breakout
- breakthrough
- breakwater
- break away
- break down
- break into
- break in
- break loose
- break off
- break out
- break out in
- break the ice
- break up
- make a break for it -
16 thrash
[θræʃ]vtPhrasal Verbs:* * *[Ɵræʃ]1) (to strike with blows: The child was soundly thrashed.) prać, lać2) (to move about violently: The wounded animal thrashed about/around on the ground.) rzucać się3) (to defeat easily, by a large margin: Our team was thrashed eighteen-nil.) pokonać, pobić na głowę• -
17 бить
глаг.• bić• drgać• grzmocić• haratać• lawirować• młócić• naganiać• naparzać• napierdalać• palnąć• pobić• pokonać• pokonywać• razić• sprać• trafić• trzaskać• tłuc• ubijać• uderzać• uderzyć• walić• zafrapować• zbić* * *bębnić, bić, grzać разг., grzmocić, kropić, lać, ( o broni) nieść, ( bić) okładać, ( bić się) okładać się, pałować, ( по воротам) strzelać спорт., tłuc, trzepać, uderzać, walić, ( o zegarze) wydzwaniać -
18 биться
глаг.• bić• drgać• kołatać• lawirować• młócić• naganiać• pobić• pokonać• pokonywać• pulsować• tłuc• ubijać• uderzać• walczyć• walić• zbić• zwalczyć* * *bić się, biedzić się, mordować się, (над чем-л.) męczyć się, mozolić się, porać się, tłuc się, szamotać się, trzepotać się -
19 колотить
глаг.• bić• grzmocić• lawirować• młócić• naganiać• palnąć• pobić• pokonać• pokonywać• razić• trafić• trzaskać• tłuc• ubijać• uderzać• uderzyć• walić• walnąć• zafrapować* * *grzmocić, kołatać, łoić, łomotać разг., łupić, naparzać прост., prać, tłuc, ( bić) trzepać, walić -
20 побеждать
глаг.• bić• lawirować• naganiać• pobić• podbijać• podbić• pokonać• pokonywać• przewyższać• przezwyciężać• przezwyciężyć• przełamać• rozładowywać• sforsować• ubijać• uderzać• walić• wznosić• zawojować• zdobywać• zdobyć• zjednywać• zwalczyć• zwyciężać• zwyciężyć* * *pokonywać, przemagać, przezwyciężać, wygrywać
См. также в других словарях:
pobić — kogoś jego własną bronią «pokonać przeciwnika, używając w walce tych samych co on sposobów, metod, argumentów»: Nie ma wielkiego sensu sprowadzanie obrazów z Wenecji czy Rzymu, skoro w Holandii żyje dostateczna ilość artystów, którzy potrafią… … Słownik frazeologiczny
pobić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bić III {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobić III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
póbič — a m (ọ̑) pog. fantek, fantič: gruča razposajenih pobičev / kot nagovor pobič, zakaj pa jokaš / rodil se jima je že drugi pobič sin … Slovar slovenskega knjižnega jezika
pobić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bić się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić – pobić na głowę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przewyższać, zwyciężać kogoś zdecydowanie, w sposób niepozostawiający wątpliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znajomością faktów bił na głowę wszystkich adwersarzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić – pobić rekord — {{/stl 13}}{{stl 7}} osiągać w jakiejś dziedzinie rezultat lepszy od wszystkich dotychczasowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bez środków dopingujących trudno bić rekordy na zawołanie. Pobił rekord w godzinnej jeździe na rowerze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobijać — → pobić … Słownik języka polskiego
potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… … Słownik języka polskiego
broń — 1. Dać, włożyć komuś broń do ręki «wyposażyć kogoś w środki działania, w argumenty przeciw komuś, czemuś»: Odrzucić anglikanizm znaczyło przyznać się do błędu i dać broń do ręki tym, których uważał za najgorszych przeciwników religii objawionej.… … Słownik frazeologiczny
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny