(pisarstwo)

См. также в других словарях:

• pisarstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. pisarstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} twórczość literacka; ogół dzieł literackich jakiegoś pisarza, okresu itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pisarstwo polskie, francuskie. Pisarstwo pozytywistyczne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pisarstwo — n III, Ms. pisarstwowie, blm «twórczość pisarska, literacka» Pisarstwo historyczne. Pisarstwo epoki Oświecenia. Nowy rodzaj pisarstwa …   Słownik języka polskiego

• Stefan Lichański — (b. September 3, 1914 in Warsaw October 30, 1983 in Warsaw, Poland) was a Polish literature critic and writer.During the Second World War he was arrested and imprisoned in the German concentration camp Auschwitz, but survived.Works* Literatura i… …   Wikipedia

• Жулавский, Анджей — Анджей Жулавский Andrzej Żuławski Жулавский получает из рук президента Квасьневского орден …   Википедия

• Жулавски, Анджей — Анджей Жулавский Andrzej Żuławski Жулавский получает из рук президента Квасьневского Орден Возрождения Польши, 2001 Дата рождения: 22 ноября 1940 …   Википедия

• Жулавский А. — Анджей Жулавский Andrzej Żuławski Жулавский получает из рук президента Квасьневского Орден Возрождения Польши, 2001 Дата рождения: 22 ноября 1940 …   Википедия

• Жулавский Анджей — Анджей Жулавский Andrzej Żuławski Жулавский получает из рук президента Квасьневского Орден Возрождения Польши, 2001 Дата рождения: 22 ноября 1940 …   Википедия

• oręż — m II, D. a zwykle blm 1. książk. «narzędzie walki; broń, uzbrojenie» Oręż bojowy. Szczęk oręża. ◊ Porwać się do oręża, chwycić za oręż, podnieść oręż «podjąć walkę zbrojną» ◊ Złożyć, rzucić oręż «przestać walczyć, poddać się» ◊ Wytrącić komuś… …   Słownik języka polskiego

• tłum — m IV, D. u, Ms. tłummie; lm M. y 1. «bardzo duża liczba ludzi zgromadzonych w jakimś miejscu, rzesza, ciżba; zwykle w lm: wielka liczba, mnóstwo» Zbity tłum. Nieprzebrane tłumy. Tłum, tłumy wczasowiczów, przechodniów. Przepychać się przez tłum.… …   Słownik języka polskiego

• ukoronować — dk IV, ukoronowaćnuję, ukoronowaćnujesz, ukoronowaćnuj, ukoronowaćował, ukoronowaćowany 1. «dokonać aktu koronacji» 2. «stworzyć dzieło będące najwyższym, ostatecznym osiągnięciem; stać się najważniejszym osiągnięciem» Ukoronował swoje pisarstwo… …   Słownik języka polskiego

• chałturowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chałturowywi, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest chałturą; związany z chałturą; robiący chałtury : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chałturowe pisarstwo. Chałturowy występ, malarz, reżyser. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień