(otwór)

См. также в других словарях:

• otwór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I,D. otworu, Mc. otworze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dziura w jakiejś substancji, zazwyczaj owalnych kształtów; luka, szpara : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiercić otwory w desce. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• otwór — m IV, D. otworu, Ms. otworze; lm M. otwory 1. «naturalna lub sztucznie wytworzona przerwa w jakiejś substancji; wolne miejsce, luka, szpara, szczelina, dziura» Otwór w okiennicach, w płocie. Wywiercić otwór. Przez otwory w dachu przedostawała się …   Słownik języka polskiego

• otwór — 1. Coś stoi otworem «coś jest otwarte»: Benek nic nie odpowiedział, zmienił kilka haczykowatych drutów, coś zachrobotało i ciemna sień stanęła przed nimi otworem. Wpadli do środka, świecąc latarkami. M. Oramus, Święto. 2. Coś stoi przed kimś… …   Słownik frazeologiczny

• okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… …   Słownik języka polskiego

• przetkać — dk I, przetkaćam, przetkaćasz, przetkaćają, przetkaćaj, przetkaćał, przetkaćany rzad. przetknąć dk Va, przetkaćtknę, przetkaćtkniesz, przetkaćtknij, przetkaćtknął, przetkaćtknęła, przetkaćtknęli, przetkaćtknięty, przetkaćtknąwszy przetykać ndk I …   Słownik języka polskiego

• okno — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. oknonie; lm D. okien {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otwór w ścianie jakiegoś pomieszczenia doprowadzający światło i powietrze do wnętrza i umożliwiający zobaczenie tego, co jest… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… …   Słownik frazeologiczny

• dysza — ż II, DCMs. dyszaszy; lm D. dysz a. dyszy 1. techn. «odcinek przewodu o zmiennym przekroju poprzecznym, zapewniającym przemianę energii wewnętrznej przepływającego płynu w energię kinetyczną» ∆ Dysza paliwowa (gaźnika) «kalibrowany otwór dozujący …   Słownik języka polskiego

• luk — m III, D. u, N. lukkiem; lm M. i mors. «zamykany otwór w pokładzie statku lub jego nadbudówki, służący do ładowania i wyładowywania towarów, do schodzenia w głąb kadłuba statku, do oświetlania i wietrzenia pomieszczeń pod pokładem itp.;… …   Słownik języka polskiego

• odwiercić — dk VIa, odwiercićcę, odwiercićcisz, odwiercićwierć, odwiercićcił, odwiercićcony odwiercać ndk I, odwiercićam, odwiercićasz, odwiercićają, odwiercićaj, odwiercićał, odwiercićany, górn. «wiercąc wykonać otwór na pewną (planowaną) głębokość;… …   Słownik języka polskiego

• okienko — n II, N. okienkokiem; lm D. okienkonek 1. «małe okno» Niewielkie, ozdobne, zakratowane okienko. 2. «zwykle w biurach, urzędach, gdzie się załatwia interesantów: otwór w ścianie, w przepierzeniu itp. kształtem przypominający najczęściej małe okno» …   Słownik języka polskiego