-
1 osiedlić się
-
2 osiedlić\ się
сов. поселиться -
3 osadzić\ się
osadzi|ć sięсов. 1. поселиться; водвориться;2. осесть; отложиться; 3. (zatrzymać się gwał-toumie — o koniu) остановиться (на полном ходу, внезапно)+1. osiedlić się, ulokować się
-
4 osadzić się
сов.1) посели́ться; водвори́ться2) осе́сть; отложи́ться3) ( zatrzymać się gwałtownie - o koniu) останови́ться (на полном ходу, внезапно)Syn: -
5 zamieszkać
глаг.• жить• обитать• поселить• поселиться• пребывать• существовать* * *поселитьсяzamarudzić, zatrzymać się dłużej разг. замешкаться* * *zamieszka|ć\zamieszkaćny сов. поселиться;\zamieszkać na wsi поселиться в деревне;
\zamieszkać kątem u kogoś снять угол у кого-л.* * *zamieszkany сов.посели́тьсяzamieszkać na wsi — посели́ться в дере́вне
zamieszkać kątem u kogoś — снять у́гол у кого́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
osiedlić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. osiedlać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osiedlać się – osiedlić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaczynać gdzieś mieszkać; lokować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osiedlać się na wsi, w mieście, za granicą. Chciał osiedlić się bliżej stolicy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagnieździć się — dk VIa, zagnieździć sięgnieżdżę się, zagnieździć siędzisz się, zagnieździć sięgnieźdź się, zagnieździć siędził się rzad. zagnieżdżać się ndk I, zagnieździć sięam się, zagnieździć sięasz się, zagnieździć sięają się, zagnieździć sięaj się,… … Słownik języka polskiego
osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… … Słownik języka polskiego
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
przesiedlić — dk VIa, przesiedlićlę, przesiedlićlisz, przesiedlićsiedl, przesiedlićlił, przesiedlićlony przesiedlać ndk I, przesiedlićam, przesiedlićasz, przesiedlićają, przesiedlićaj, przesiedlićał, przesiedlićany «przenieść kogoś (coś) na inne miejsce… … Słownik języka polskiego
zapuścić — dk VIa, zapuścićpuszczę, zapuścićcisz, zapuścićpuść, zapuścićcił, zapuścićpuszczony zapuszczać ndk I, zapuścićam, zapuścićasz, zapuścićają, zapuścićaj, zapuścićał, zapuścićany 1. «wprowadzić, włożyć, wbić coś do wewnątrz czegoś, umieścić coś w… … Słownik języka polskiego
utknąć — dk Va, utknę, utkniesz, utknij, utknął, utknęła, utknęli, utknąwszy utykać ndk I, utknąćam, utknąćasz, utknąćają, utknąćaj, utknąćał 1. «zatrzymać się nie mogąc dalej jechać, poruszać się; uwięznąć, ugrzęznąć w czymś» Autobus utknął w zaspach.… … Słownik języka polskiego
osiąść — dk XI, osiądę, osiądziesz, osiądź, osiadł, osiadła, osiedli, osiadłszy osiadać ndk I, osiąśćam, osiąśćasz, osiąśćają, osiąśćaj, osiąśćał 1. «obrać sobie siedzibę, mieszkanie; osiedlić się, ulokować się» Na starość osiadł na wsi. 2. «opadając… … Słownik języka polskiego
imigrować — ndk a. dk IV, imigrowaćruję, imigrowaćrujesz, imigrowaćruj, imigrowaćował «przybywać, przybyć do obcego kraju w celu osiedlenia się; osiedlać się, osiedlić się poza granicami własnej ojczyzny» Imigrować czasowo, na pobyt stały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
poosiadać — dk I, poosiadaćda, poosiadaćają, poosiadaćał, poosiadaćali 1. «o wielu: osiedlić się, zamieszkać gdzieś na stałe, osiąść» Wszyscy członkowie rodziny poosiadali w swojej wsi. 2. «o owadach, ptakach: siąść gromadnie zniżywszy lot, osiąść nisko»… … Słownik języka polskiego