-
1 odgłos
m (G odgłosu) 1. (dźwięk) sound; (głośny) noise- odgłos nadjeżdżającego pociągu the noise of an oncoming train- odgłos kroków the sound of footsteps- odgłos uderzenia a thud- odgłos stukania knocking2. zw. pl (dźwięki otoczenia) sound- odgłosy lasu/ulicy the sounds of the forest/street3. przen. (reakcja) response- moje wystąpienie wywołało odgłosy niezadowolenia my speech provoked an angry response- odgłosy krytyki a critical response* * ** * *mi1. (= dźwięk) noise, sound; odgłos kroków footstep, footfall; odgłos ciszy sound of silence; odgłos walki sound of fighting; odgłosy niezadowolenia rumblings.2. (= echo, odzew) echo.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odgłos
-
2 odgłos
-
3 odgłos
-
4 odgłos
сущ.• галдеж• гам• гвалт• звук• звучание• отголосок• отзвук• резонанс• сообщение• шум• шумок• эхо* * *♂, Р. \odgłosu отзвук; отголосок+oddźwięk, echo
* * *м, Р odgłosuо́тзвук; отголо́сокSyn: -
5 odgłos
1. bruit2. retentissement3. répercussion4. résonance5. écho6. éclat -
6 odgłos
1 athfhuaimnigh 2 folláin 3 gleo 4 macalla 5 torann 6 tuarascáil -
7 odgłos
jehonë -
8 odgłos
[одглос]m -
9 odgłos
aidas -
10 odgłos
ч1. відгомін, відголос;2. поголоска, чутка;3. звук (мед.) -
11 odgłos
1 alingawngaw2 dagundong3 taginting4 tumaginting5 umalingawngaw -
12 odgłos
doklad; hasabat; maglumat; ýaň; yang -
13 odgłos
ηχώ -
14 odgłos
דה -
15 odgłos
انتشار ; پارازيت ; خش ; سروصدا ; شهرت ; صدا ; صداكردن ; صوت ; گزارش -
16 odgłos odgło·s
-
17 basowy odgłos
басовый отзвукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > basowy odgłos
-
18 blaszany odgłos
жестяный отзвукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > blaszany odgłos
-
19 brzydki odgłos
некрасивый отзвукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > brzydki odgłos
-
20 cichy odgłos
тихий отзвукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > cichy odgłos
См. также в других словарях:
odgłos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. odgłossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dźwięk wydawany przez coś lub związany z jakąś czynnością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odgłos burzy. Odgłosy bójki. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odgłos — m IV, D. u; Ms. odgłossie; lm M. y «dźwięk towarzyszący czemuś, jakiejś czynności; brzmienie, echo czegoś» Odgłos kroków, motoru, pociągu. Odgłosy dnia, nocy, ulicy. Odgłos pioruna. Odgłosy dział, bębnów, trąb. ∆ med. Odgłos opukowy «dźwięk, jaki … Słownik języka polskiego
cha — «odgłos śmiechu; wyraz, zwykle powtarzany, oznaczający wybuch śmiechu» Wybuchnąć śmiechem: cha, cha, cha! … Słownik języka polskiego
buch — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyraz naśladujący tępy, krótko brzmiący, głośny odgłos o ciemnej barwie, powstający np. przy wystrzale, wybuchu, uderzeniu pioruna, gwałtownym upadku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pstrykać — ndk I, pstrykaćam, pstrykaćasz, pstrykaćają, pstrykaćaj, pstrykaćał, pstrykaćany pstryknąć dk Va, pstrykaćnę, pstrykaćniesz, pstrykaćnij, pstrykaćnął, pstrykaćnęła, pstrykaćnęli, pstrykaćnięty, pstrykaćnąwszy 1. «wywoływać charakterystyczny… … Słownik języka polskiego
chlust — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. chlustchluście {{/stl 8}}{{stl 7}} czynność i odgłos gwałtownego rozlania (się) na coś, przemieszczenia się w powietrzu i uderzenia o jakąś przeszkodę znacznej ilości wody, czegoś płynnego; chluśnięcie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tętnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, tętnićni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o kopytach, nogach uderzających o ziemię w biegu: powodować stłumiony, głuchy, rytmiczny odgłos; odzywać się tętentem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chlast — «wyraz, zwykle powtórzony, naśladujący odgłos powstający przy chlaśnięciu, uderzeniu, uderzenie, przy którym powstaje taki odgłos» Wylać wodę na ścieżkę: chlast! Matka chlast urwisa po karku … Słownik języka polskiego
chlupać — ndk IX, chlupaćpię, chlupaćpiesz, chlup, chlupaćał chlupnąć dk Va, chlupaćnę, chlupaćniesz, chlupaćnij, chlupaćnął, chlupaćnęła, chlupaćnęli, chlupaćnąwszy 1. «o cieczy, substancji płynnej: przelewać się, wydając charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
chlust — m IV, D. u, Ms. chlustuście; lm M. y 1. «gwałtowne wylanie, rozlanie płynu, uderzenie płynu o jakąś zaporę itp.; odgłos spowodowany takim uderzeniem» Morze uderzało chlustami o piasek. 2. ndm «wyraz naśladujący odgłos gwałtownego wylania,… … Słownik języka polskiego
chrupać — ndk IX, chrupaćpię, chrupaćpiesz, chrup, chrupaćał, chrupaćany chrupnąć dk Va, chrupaćnie, chrupaćnął, chrupaćnęła, chrupaćnąwszy 1. «wydawać charakterystyczny odgłos przy gryzieniu, łamaniu, kruszeniu (się) czegoś; trzeszczeć» Lód, śnieg chrupie … Słownik języka polskiego