-
1 odejść z pracy
уйти́ с рабо́ты, уво́литься -
2 odejść
глаг.• выбыть• выезжать• выехать• оставлять• отбывать• отступать• отходить• отъезжать• отъехать• перейти• поехать• покинуть• съездить• уезжать• уехать• уходить* * *odej|ść\odejśćdę, \odejśćdzie, \odejśćdź, odszedł, odeszła сов. 1. отойти; уйти;\odejść od okna отойти от окна; \odejść bez pożegnania уйти, не попрощавшись;
2. (o środkach lokomocji) отойти, отправиться;tramwaj już odszedł трамвай уже ушёл; 3. разг. отстать, отделиться; ● odeszła kogoś ochota na coś у кого-л. пропала охота к чему-л.;\odejść z kwitkiem уйти не солоно хлебавши; \odejść z pracy уйти с работы, уволиться;
\odejść na emeryturę уйти на пенсию+2. odjechać
* * *odejdę, odejdzie, odejdź, odszedł, odeszła сов.1) отойти́; уйти́odejść od okna — отойти́ от окна́
odejść bez pożegnania — уйти́, не попроща́вшись
2) ( o środkach lokomocji) отойти́, отпра́витьсяtramwaj już odszedł — трамва́й уже́ ушёл
3) разг. отста́ть, отдели́ться•- odejść z kwitkiem
- odejść z pracy
- odejść na emeryturęSyn:odjechać 2) -
3 odchodzić
( oddalać się) to go away, to walk away; (o pociągu, transporcie) to leave, to depart; ( umierać) to pass away; ( zwalniać się z pracy) to leave; ( o gałęziach) to spread out; ( o ulicach) to diverge, to branch off; (o lakierze, farbie) to come lub flake off, to peel (off)odchodzić od rozumu lub zmysłów ze zmartwienia — to be out of one's mind lub senses with worry
* * *ipf.1. (= oddalać się) go away, walk away, leave; odchodzić bez słowa leave without a word; odejść z pracy na własną prośbę resign from sb's job, give up l. leave l. quit sb's job; odchodzić w siną dal vanish without a trace, leave no forwarding address; odchodzić z kwitkiem go away empty-handed, be turned down; odejść w przeszłość belong to the past; odchodzić od rozumu be out of sb's mind l. senses (with worry, apprehension, etc.).2. (= porzucać) depart, stray (away); odchodzić od tematu depart l. stray (away) from the subject, stray off the subject.3. tylko ipf. przen. (= rozwidlać się) diverge, branch off.4. (= odjechać) leave, depart; pociąg odchodzi z toru przy peronie pierwszym the train departs from platform one.5. (= zostawiać) leave; odejść od żony leave sb's wife.6. (= zwolnić się) leave; odchodzić z pracy leave from work; odejść na emeryturę retire (from work).7. (= umierać) pass away; odejść z tego świata depart from this world.8. (= skończyć się, mijać) wear off, disappear, go away; ból odchodzi the pain is going away.9. (= odpadać) come off, flake off, peel (off).10. (= oddzielać się) come apart.11. pot. (= przeznaczać) be spent on.12. tylko ipf. pot. (= odbywać się) be going on.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odchodzić
-
4 zw|olnić2
pf — zw|alniać2 impf Ⅰ vt 1. (rozluźnić) to release, to relax [uścisk, chwyt]- zwolnić cięciwę łuku to unstring a bow2. (pozbawić pracy) to dismiss, to lay off- zwolnić pracownika dyscyplinarnie to dismiss an employee on disciplinary grounds- z kopalni zwolnili wtedy wiele ludzi they laid off a lot of people from the mine at that time3. (wypuścić na wolność) to release, to discharge- zwolnić kogoś z więzienia/aresztu to release sb from prison/custody- zwolnić kogoś za kaucją/warunkowo to release sb on bail/on parole4. (przestać zajmować) to vacate [pokój, mieszkanie] 5. (uwolnić od obowiązku) to exempt, to release- zwolnić kogoś z lekcji/dyżuru to excuse sb from class/duty- zwolnić kogoś ze służby wojskowej to exempt sb from military service- zwolnić kogoś z odpowiedzialności za coś to absolve sb of responsibility for sth- zwolnić kogoś z opłat to exempt sb from payment- zwolnić kogoś od kary to let sb off- przedsiębiorstwa zwolnione od podatku companies exempt from taxation- darowizny zwolnione od podatku tax-deductible a. tax-exempt donations- towary zwolnione od cła duty-free goodsⅡ zwolnić się — zwalniać się 1. (uzyskać zgodę na wyjście) to be excused- zwolniła się z ostatnich dwóch lekcji she was excused from the last two classes- zwolnił się wcześniej z pracy he excused himself and left work early2. (odejść z pracy) to hand in one’s notice, to give up one’s job; to quit pot.- jeśli nie dostanę podwyżki, zwalniam się if I don’t get a rise, I’m quitting- zwolnił się z pracy, żeby opiekować się chorym synem he gave up his job in order to take care of his sick son3. (zostać opuszczonym) [pokój, mieszkanie] to be vacated- długo czekał, aż zwolni się stolik he had to wait a long time for a table- zwolnił się etat w księgowości there’s a vacancy in the accounting departmentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zw|olnić2
-
5 porzucać
-cam, -casz, -cić; perf; vt(kraj, dzieci) to abandon, to leave; (pracę, naukę) to quit* * *ipf.1. (= opuszczać kogoś, coś) abandon, leave.2. (= zarzucać, zaniedbywać coś) quit, relinquish; porzucić studia quit one's studies; porzucić pracę (= odejść z pracy) quit work; (= zastrajkować) down tools.pf.(= rzucić coś wiele razy) throw ( sth several times).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porzucać
-
6 porozumie|nie
Ⅰ sv ⇒ porozumieć się Ⅱ n 1. (zgoda) agreement- dojść z kimś do porozumienia w sprawie czegoś to reach a. come to an agreement on sth- porozumienie z prezydentem okazało się niemożliwe it proved impossible to reach an agreement with the president- porozumienie między stronami wydaje się nieosiągalne it seems unlikely that the parties can a. will reach an agreement- zrobić coś w porozumieniu z kimś to do sth with sb’s approval- zrobić coś bez porozumienia z kimś to do sth without consulting sb- odejść z pracy za porozumieniem stron to terminate an employment contract by mutual agreement2. (zrozumienie) communication (z kimś with sth)- szukał porozumienia z ludźmi he wanted to communicate with people3. Polit. (układ) agreement- porozumienie handlowe/pokojowe a trade/peace agreement- porozumienie o zawieszeniu broni a ceasefire agreement- na mocy porozumienia under an agreement- podpisać/ratyfikować porozumienie to sign/ratify an agreementThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porozumie|nie
-
7 od|ejść
pf — od|chodzić1 impf (odejdę, odejdziesz, odszedł, odeszła, odeszli — odchodzę) vi 1. (oddalić się) to walk away, to wander off- szczeniaki nie odchodziły od matki the puppies didn’t leave their mother- „nie odchodź” – prosiła ‘don’t go,’ she pleaded- obraziła się i odeszła she got offended and walked off2. (zrezygnować ze stanowiska, pracy) to resign, to depart (z czegoś from sth); to leave vt- odejść ze stanowiska to resign one’s post a. from a post- wielu członków odeszło z naszej organizacji many members have left our organization- odejść na emeryturę to retire3. (odjechać) [pociąg, autobus] to leave, to depart- nasz ekspres odchodzi z peronu drugiego our express is leaving from platform two4. (odrywać się) [tapeta, podeszwa] to come off; [lakier, powłoka] to peel off, to come away (od czegoś from sth)- dobrze ugotowane mięso odchodzi od kości well-cooked meat comes away from the bone5. (przeminąć) [zmęczenie, ból, ład] to be a. have gone, to vanish- cała radość życia go odeszła all his joie de vivre vanished a. was gone- był zły, ale mu odeszło he was angry, but it passed- wcześniej bywał zazdrosny, ale mu odeszło he used to be jealous but now he’s past it pot.- świat, który odszedł w przeszłość a world that has vanished a. has gone for good- odeszła mi chęć a. ochota do pracy I don’t feel like working any more6. (umniejszać) to go- z pensji odchodzi mi 20 procent na podatek/spłatę pożyczki 20 per cent of my salary goes to the taxman/on the repayment of a loan7. (opuścić) to leave vt, to abandon vt (od kogoś sb)- mąż od niej odszedł her husband has left a. abandoned her8. książk. (umrzeć) to exit książk.- poeci, którzy odeszli z tego świata poets who have departed from this world9 (od wzorca, konwencji, tradycji, normy) to depart (od czegoś from sth); (od religii, ideologii, sposobu myślenia) to abandon vt- odeszła od katolicyzmu i przyjęła kalwinizm she abandoned Catholicism for CalvinismThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > od|ejść
-
8 odchodzić
vi1) ( oddalać się) weggehen, fortgehen4) ( zwalniać się z pracy)\odchodzić na emeryturę in Pension gehenodejść ze stanowiska seine Stelle aufgeben [ lub räumen]5) ( rozgałęziać się) gałęzie: sich +akk verzweigen6) ( krzyżować się) ulice: abzweigen8) ( opuszczać kogoś)odejść od kogoś jdn verlassen9) \odchodzić od rozumu [ lub zmysłów] ze zmartwienia vor Sorge den Verstand verlieren [ lub [wie] von Sinnen sein] -
9 bez2
Ⅰ praep. 1. (wyrażające brak) without- bez kogoś/czegoś without sb/sth- beze mnie without me- poszedł bez niej he went without her- rozmowa odbyła się bez świadków the conversation took place without witnesses- koszula bez kieszeni a shirt without pockets- sukienka bez rękawów/pleców a sleeveless/backless dress- pantofle bez pięt slingback shoes- bez wysiłku without (any) effort, effortlessly- bez końca endlessly- bez przerwy non-stop- bez smaku tasteless- bez żadnej pomocy without any help, unaided- zupełnie bez pieniędzy without any money at all- mięso bez kości boned meat- piwo bez alkoholu alcohol-free beer, non-alcoholic beer- sok bez cukru sugar-free juice- pijesz kawę z cukrem czy bez? do you take your coffee with sugar or without?- niebo bez najmniejszej chmurki a completely cloudless sky- dzień bez papierosa a non-smoking day, a cigarette-free day- dzień bez samochodu a car-free day- panna bez posagu a girl without a dowry- wszystko odbyło się bez zakłóceń/opóźnień everything went without any mishaps/delays- włóczyli się bez celu they wandered around a. about aimlessly- pracowała bez wynagrodzenia she worked without pay- pozostali bez środków do życia they were left with no means of subsistence- i bez tego mam niewiele czasu I don’t have much time as it is- „co u ciebie?” – „bez zmian” ‘how are things with you?’ – ‘same as ever’- obchodzić a. obywać się bez kogoś/czegoś to (make) do a. manage without sb/sth- obejdę się bez twojej pomocy I’ll manage without your help- zabójstwo nie może ujść bez kary murder cannot go unpunished a. be left unpunished- bez atu Gry no trumps- dwa bez atu two no trumps2. (wyrażające zaniechanie) without- wejść bez pukania to enter without knocking- odejść bez pożegnania to leave without saying goodbye- wziąć coś bez pytania to take something without asking a. permission- zniosła rozstanie bez płaczu she bore the separation a. parting without tears3. (wyrażające pomniejszenie, pozbawienie) less, minus- trzy miesiące bez dwóch dni three months less two days- 300 bez 26 300 less a. minus 26- wrócił do domu bez dwóch zębów z przodu he came back home minus two front teeth pot.- (być) bez dwóch/trzech (w grze w brydża) (to be) two/three down4. (w wyrażeniach wykrzyknikowych) spokojnie, bez paniki! don’t panic!, keep calm!- tylko bez wygłupów! pot. no messing (around) though! pot.- bez dyskusji! no arguing!- bez obaw! definitely!; no problem a. sweat pot.- bez przesady! don’t exaggerate!Ⅱ nie bez not without- nie bez talentu/powodu not without talent/reason- nie bez strachu not without fear- on sam jest nie bez winy he’s not without blame himself- nie bez znaczenia jest fakt, że… it is not without significance that…- nie bez tego, żeby czasem czegoś nie spsocił it’s not that he never did any mischiefⅢ bez- w wyrazach złożonych bezbiałkowy protein-free- bezczasowy timelessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bez2
-
10 odpoczyn|ek
m (G odpoczynku) 1. (przerwa) break- podczas drogi robili krótkie odpoczynki they took short breaks along the way2. (odpoczywanie) rest- świąteczny odpoczynek zakłócili nam sąsiedzi the neighbours disturbed our peace and quiet during the holiday- potrzeba ci odpoczynku what you need is some rest■ nie dać komuś chwili odpoczynku pot. (zmuszać do pracy) to not give sb a moment’s peace; (niepokoić) to keep on at sb- odejść na zasłużony odpoczynek książk. to retire, to go into retirementThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpoczyn|ek
-
11 przytrzym|ać
pf — przytrzym|ywać impf Ⅰ vt 1. (nie pozwolić odejść) to hold- przytrzymać kogoś za rękaw to hold sb by a sleeve- przytrzymał moją rękę w swojej he held my hand in his- chciał iść, ale go przytrzymano he wanted to go, but they stopped him- chciał mnie pobić, ale go przytrzymano he wanted to attack me, but he was restrained2. (zapobiec upadkowi, otwarciu, przesunięciu) to hold- przytrzymać kogoś, żeby nie upadł to hold sb to prevent them from falling- przytrzymać komuś drzwi to hold the door open for sb- przytrzymać komuś drabinę to hold the ladder for sb- przytrzymać ręką włosy to hold one’s hair back with one’s hand- ręką przytrzymywała rozchylający się szlafrok she was holding her bathrobe together3. (przymocować) [śruba, pręt] to hold- fryzurę przytrzymywały dziesiątki szpilek (her) hair was held in place by dozens of hairpins4. (zatrzymać) to keep- przytrzymać kogoś w szkole/pracy to keep sb at school/work5. (potrzymać) to hold- możesz mi przytrzymać płaszcz? can you hold my coat for me?6. pot. (zająć) to keep [pokój, krzesło]- przytrzymaj mi to miejsce will you keep this seat for me?Ⅱ przytrzymać się — przytrzymywać się (chwycić się) przytrzymać się kogoś/czegoś to hold on to sb/sth- musiałem przytrzymać się ściany I had to hold on to the wallThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przytrzym|ać
-
12 żąda|nie
Ⅰ sv ⇒ żądać Ⅱ n (domaganie się) demand, request- żądanie czegoś a demand for sth- zwrócić się z żądaniem to make a demand- uwzględnić czyjeś żądania to meet sb’s demands- odejść a. zostać zwolnionym z pracy na własne żądanie to resign at one’s own requestThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żąda|nie
-
13 odchodzić odcho·dzić
-
14 iść
vi1) ( maszerować) gehen, laufen\iść za kimś jdm hinterherlaufen, jdm folgen\iść o lasce/kulach am Stock/an Krücken gehen; ( odejść)2) ( udawać się) gehen, sich +akk begeben\iść do lekarza zum Arzt gehen\iść dalej weitergehen\iść do domu nach Hause gehen\iść ulicą die Straße entlanggehen\iść na grzyby Pilze sammeln gehen\iść na sanki rodeln gehen\iść na spacer spazieren gehen\iść na zakupy einkaufen gehen\iść spać/do łóżka schlafen/ins Bett gehen\iść po coś etw holen gehen\iść na medycynę/prawo ( pot) anfangen Medizin/Jura zu studieren\iść [z czymś] do sądu ( pot) [mit etw] vor Gericht ziehen3) ( postępować w jakiś sposób) [be]folgen\iść prosto [ lub prostą drogą] przez życie [durch das Leben] den geraden Weg gehen, ein ehrliches [ lub aufrichtiges] Leben führen4) ( zagłębiać się) sinken\iść na dno untergehen6) ( nadchodzić) kommenidzie burza ein Gewitter zieht herauf [ lub kommt näher]idzie deszcz Regenwolken ziehen aufidzie zima der Winter kommtcoś idzie dobrze/źle etw geht gut/schlecht9) ( powodzić się) gehenjak ci idzie? ( pot) wie geht es dir?pensja idzie na utrzymanie das Gehalt geht für den Lebensunterhalt drauf ( fam)12) ( występować w określonej kolejności) [nacheinander] folgenidzie o pieniądze es geht ums Geldo co mu idzie? worum geht es ihm?, was will er denn?14) (pot: sprzedawać się) towar: abgehen, sich +akk absetzen lassen15) (pot: zgadzać się)\iść na coś sich +akk auf etw einlassen\iść z duchem czasu mit der Zeit gehen\iść dokądś/do kogoś jak w dym wohin/zu jdm ohne zu zögern gehen\iść na kompromis [ lub na ustępstwa] einen Kompromiss eingehen [ lub abschließen], sich +akk auf halbem Weg[e] treffen\iść w niepamięć [ lub w zapomnienie] in Vergessenheit geraten\iść komuś na rękę jdm auf halbem Weg[e] entgegenkommen\iść po trupach über Leichen gehen\iść z wizytą zu Besuch gehencoś idzie jak woda etw geht weg wie warme Semmeln\iść o zakład eine Wette abschließen, wetten\iść swoją drogą seinen Weg gehen\iść na swoje von Zuhause wegziehen
См. также в других словарях:
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
odchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odchodzićdzę, odchodzićdzi, odchodzićchodź {{/stl 8}}– odejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, odchodzićjdę, odchodzićjdzie, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żądanie — n I 1. rzecz. od żądać. 2. lm D. żądanieań «życzenie wyrażone w kategorycznej formie; to, czego ktoś żąda» Dziwne, kategoryczne, skromne, śmiałe, wygórowane żądanie. Stawiać żądania pod czyimś adresem. Uwzględnić czyjeś żądanie. Wystąpić z jakimś … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… … Słownik frazeologiczny