Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(obowiązywać)

См. также в других словарях:

  • obowiązywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib, obowiązywaćzuje, obowiązywaćywał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być czyimś obowiązkiem, normą, zasadą, której musi się lub trzeba przestrzegać : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obowiązywać — ndk VIIIa, obowiązywaćzuje, obowiązywaćywał «być czyimś obowiązkiem; być powszechnie uznaną zasadą, zwyczajem, prawem; mieć moc prawną» Obowiązuje przepis, traktat, uchwała, umowa, zakaz, zwyczaj. Po godzinie dziesiątej wieczorem obowiązuje w… …   Słownik języka polskiego

  • Concordat of 1925 — Main articles: Vatican and Poland (Pius IX Pius XII) and Pope Pius XII and Poland The 1925 concordat between the Holy See and the Second Polish Republic had 27 articles, which guaranteed the freedom of the Church and the faithful. It regulated… …   Wikipedia

  • wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

  • wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

  • dekret — m IV, D. u, Ms. dekretecie; lm M. y 1. «akt prawny mający moc ustawy, wydawany przez organ inny niż parlament, np. przez organ władzy wykonawczej (prezydenta, rząd)» Dekret prezydenta o zmianie waluty. Ogłosić, wydać, zawiesić dekret. Dekret… …   Słownik języka polskiego

  • działać — ndk I, działaćam, działaćasz, działaćają, działaćaj, działaćał 1. «robić, tworzyć co, być czynnym, pracować, występować w jakiejś sprawie» Działać bezinteresownie, solidarnie, wspólnie. Działać ręka w rękę z kimś, na własną rękę. Działać w czyimś …   Słownik języka polskiego

  • heteronomiczny — przym. od heteronomia ∆ Normy heteronomiczne «normy ustanowione nie przez tych, których mają obowiązywać» …   Słownik języka polskiego

  • obowiązujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. obowiązywać (p.) obowiązujący w użyciu przym. «mający moc prawną; ważny» Obowiązujące przepisy, prawa. Obowiązujący rozkład jazdy. Nadać czemuś moc obowiązującą …   Słownik języka polskiego

  • obowiązywanie — n I rzecz. od obowiązywać …   Słownik języka polskiego

  • rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»