Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(obciążyć+się)

  • 1 obciążyć się

    сов.
    1) нагрузи́ть на себя́

    obciążyć się się bagażem — нагрузи́ть на себя́ бага́ж

    2) czym обремени́ть себя́ чем, взять на себя́ что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obciążyć się

  • 2 obciążyć\ się

    сов. 1. нагрузить на себя;

    \obciążyć\ się się bagażem нагрузить на себя багаж;

    2. czym обременить себя чем, взять на себя что
    +

    1. obładować się 2. obarczyć się

    Słownik polsko-rosyjski > obciążyć\ się

  • 3 obciążać się

    несов.
    1) нагружа́ть на себя́
    2) czym обременя́ть себя́ чем, брать на себя́ что; ср. obciążyć się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obciążać się

  • 4 obciążać\ się

    несов. 1. нагружать на себя;
    2. czym обременять себя чем, брать на себя что; ср. obciążyć się
    +

    1. obiadowy wać się 2. obarczać się

    Słownik polsko-rosyjski > obciążać\ się

  • 5 obładować się

    сов.
    нагрузи́ться; навью́читься
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obładować się

  • 6 obładować\ się

    сов. нагрузиться; навьючиться
    +

    obciążyć się, objuczyć się

    Słownik polsko-rosyjski > obładować\ się

  • 7 obarczyć się

    сов. czym
    взвали́ть на себя́ что; обремени́ть себя́ чем
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obarczyć się

  • 8 obarczyć\ się

    сов. czym взвалить на себя что; обременить себя чем

    Słownik polsko-rosyjski > obarczyć\ się

  • 9 spaść

    глаг.
    • валиться
    • впасть
    • завалить
    • завалиться
    • опадать
    • падать
    • пасть
    • рухнуть
    • слететь
    • спадать
    • спасть
    • стряхнуть
    • упасть
    * * *
    1) (na niższą pozycję) перейти
    2) spaść (o opadach atmosferycznych) выпасть, пройти
    3) spaść (opaść) опасть, осыпаться
    4) spaść (utuczyć) откормить, скормить
    5) przen. spaść (np. o nieszczęściu) перен. лечь, пасть, обрушиться
    6) przen. spaść (np. o natchnieniu) перен. слететь, снизойти
    7) spaść (obniżyć się) спасть, понизиться, опуститься, снизиться, спуститься
    8) spaść (upaść) спасть, упасть, свалиться, обрушиться
    9) przen. spaść (np. kamień z serca) перен. спасть
    uratować, ocalić, zbawić спасти
    * * *
    spa|ść
    %1, \spaśćdnę, \spaśćdnie, \spaśćdnij, \spaśćdł, \spaśćdli сов. 1. упасть; спасть;

    \spaść z drzewa упасть (свалиться) с дерева; ceny \spaśćdły цены упали; opuchlizna \spaśćdła опухоль спала;

    2. (zwalić się na kogoś) свалиться, обрушиться;
    З. опасть, осыпаться;

    liście \spaśćdły листья опали;

    4. na kogo (obciążyć) пасть, лечь на кого (об ответственности, заботах etc.);
    5. пройти выпасть;

    \spaśćdł deszcz прошёл дождь; \spaśćdł śnieg выпал снег; ● kamień (ciężar) \spaśćdł z serca отлегло от сердца; włos mu z głowy nie \spaśćdnie его никто пальцем не тронет; ему ничего не будет;

    \spaść z głowy свалиться с плеч (о заботе etc.) di. zlecieć
    2. откормить
    +

    1. skarmić 2. utuczyć

    * * *
    I spadnę, spadnie, spadnij, spadł, spadli сов.
    1) упа́сть; спасть

    spaść z drzewa — упа́сть (свали́ться) с де́рева

    ceny spadły — це́ны упа́ли

    opuchlizna spadła — о́пухоль спа́ла

    2) ( zwalić się na kogoś) свали́ться, обру́шиться
    3) опа́сть, осы́паться

    liście spadły — ли́стья опа́ли

    4) na kogo ( obciążyć) пасть, лечь на кого (об ответственности, заботах и т. п.)
    5) пройти́ вы́пасть

    spadł śnieg — вы́пал снег

    - ciężar spadł z serca
    - włos mu z głowy nie spadnie
    - spaść z głowy
    Syn:
    II spasę, spasie, spaś, spasł, spaśli, spasiony сов.
    1) скорми́ть
    2) откорми́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > spaść

См. также в других словарях:

  • obciążyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obciążać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obciążać się – obciążyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obciążać siebie, brać do dźwigania jakiś ciężar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obciążył się bagażami swoimi i żony. Zbytnio obciążali się sprzętem i musieli sporo rzeczy zostawić w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… …   Słownik języka polskiego

  • skrupić się — dk VIa, skrupić siępi się, skrupić siępił się skrupiać się ndk I, skrupić siępia się, skrupić sięają się, skrupić sięał się «spaść na kogoś, skupić się na kimś, obciążyć kogoś (zwykle o niesłusznej karze, o złych skutkach czegoś)» Ktoś zawinił, a …   Słownik języka polskiego

  • wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …   Słownik frazeologiczny

  • opodatkować — dk IV, opodatkowaćkuję, opodatkowaćkujesz, opodatkowaćkuj, opodatkowaćował, opodatkowaćowany opodatkowywać ndk VIIIa, opodatkowaćowuję, opodatkowaćowujesz, opodatkowaćowuj, opodatkowaćywał, opodatkowaćywany «nałożyć podatek, obciążyć podatkiem»… …   Słownik języka polskiego

  • obciążenie — n I 1. rzecz. od obciążyć ∆ Obciążenie dziedziczne «chorobowe cechy dziedziczne» 2. lm D. obciążenieeń elektr. «moc elektryczna pobierana w danej chwili ze źródła energii elektrycznej» 3. lm D. obciążenieeń fiz. «układ sił zewnętrznych… …   Słownik języka polskiego

  • wdepnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, wdepnąćnę, wdepnąćnie, wdepnąćnij, wdepnąćnął, wdepnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wejść w coś, najczęściej brudzącego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wdepnąć w błotnistą kałużę. Nie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obciążać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obciążaćam, obciążaća, obciążaćają, obciążaćany {{/stl 8}}– obciążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obciążaćżę, obciążaćży, obciążaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nakładać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… …   Słownik języka polskiego

  • spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»