-
1 ausbleiben
* vi s1) nie stawi(a)ć się ( o osobach)die Gäste blieben aus — goście nie przyszli; nie następować ( o zjawiskach)
das kann nicht ausbleiben — to musi nastąpić;
2) ( aussetzen) ustać
См. также в других словарях:
pozjeżdżać — dk I, pozjeżdżaćam, pozjeżdżaćasz, pozjeżdżaćają, pozjeżdżaćaj, pozjeżdżaćał 1. «o wielu osobach, pojazdach itp.: kolejno zjechać w dół» Pozjeżdżali z góry na sankach. Samochody pozjeżdżały do podziemnego garażu. 2. «o wielu osobach, pojazdach… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
podochodzić — dk VIa, podochodzićdzi, podochodzićchodź, podochodzićdził, podochodzićdzony 1. «o wielu osobach, zwierzętach, rzeczach: dochodząc osiągnąć kolejno określone miejsce» W ciągu godziny podochodzili na miejsce zbiórki. Wszystkie listy podochodziły. 2 … Słownik języka polskiego
pokończyć — dk VIb, pokończyćczę, pokończyćczysz, pokończyćkończ, pokończyćczył, pokończyćczony 1. «skończyć, doprowadzić do końca wiele rzeczy; także o wielu osobach: skończyć, doprowadzić coś do końca» Pokończyć zaczęte listy, prace. Dzieci pokończyły… … Słownik języka polskiego
policzyć — dk VIb, policzyćczę, policzyćczysz, policzyćlicz, policzyćczył, policzyćczony 1. «sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki; zliczyć, porachować, zsumować coś» Policzyć coś na maszynie, na liczydłach, na palcach.… … Słownik języka polskiego
poodsuwać — dk I, poodsuwaćam, poodsuwaćasz, poodsuwaćają, poodsuwaćaj, poodsuwaćał, poodsuwaćany 1. «odsunąć, odepchnąć wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Poodsuwać krzesła od stołu, szafy od ścian. 2. «ciągnąc otworzyć, odsłonić, wysunąć wiele czegoś… … Słownik języka polskiego
porozbierać — dk I, porozbieraćam, porozbieraćasz, porozbieraćaj, porozbieraćał, porozbieraćany 1. «zdjąć odzież z wielu osób; rozebrać (kolejno) wiele osób» Wychowawczyni porozbierała dzieci. Porozbieraj gości z palt. 2. «wiele czegoś kolejno rozebrać,… … Słownik języka polskiego
porozbijać — dk I, porozbijaćam, porozbijaćasz, porozbijaćają, porozbijaćaj, porozbijaćał, porozbijaćany 1. «rozbić, potłuc (kolejno) wiele czegoś» W złości porozbijał sprzęty. Wszystkie drzwi w domu były porozbijane. 2. «o wielu osobach: uszkodzić jakąś… … Słownik języka polskiego
pourządzać — dk I, pourządzaćam, pourządzaćasz, pourządzaćają, pourządzaćaj, pourządzaćał, pourządzaćany 1. «zaopatrzyć wiele pomieszczeń w odpowiednie wyposażenie; umeblować, zagospodarować» Pourządzano kawiarenki w stylu secesji. 2. pot. «urządzić wiele… … Słownik języka polskiego
powypierać — I dk I, powypieraćam, powypieraćasz, powypieraćają, powypieraćaj, powypieraćał, powypieraćany «wyprać wiele czegoś, jedno po drugim» Powypierać brudne rzeczy. powypierać się «o wielu plamach lub barwach, deseniach tkaniny: zostać wywabionym po… … Słownik języka polskiego
pozdawać — dk IX, pozdawaćdaję, pozdawaćdajesz, pozdawaćwaj, pozdawaćwał, pozdawaćwany 1. «zdać, złożyć kolejno (wiele egzaminów); o wielu osobach: zdać (egzamin), uzyskać promocję, prawo wstępu do szkoły na podstawie złożonego egzaminu» Pozdawał wszystkie… … Słownik języka polskiego