Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(nie+chcieć+słuchać)

  • 1 hören

    hören ['hø:rən]
    I. vt
    1) ( wahrnehmen, vernehmen) słyszeć [ perf u-]
    jdn singen/lachen/reden \hören słyszeć, jak ktoś śpiewa/śmieje się/mówi
    2) (an\hören) Sendung, Vortrag, Konzert wysłuchać
    hast du diesen Pianisten schon mal gehört? słyszałeś już kiedyś tego pianistę?
    ich kann das nicht mehr \hören! nie mogę już tego słuchać!
    [am Tonfall/Klang] \hören, dass... poznać [po głosie/brzmieniu], że...
    4) ( erfahren)
    etw [über jdn/etw] \hören dowiedzieć się czegoś [o kimś/czymś]
    \hören, dass... usłyszeć, że...
    von wem hast du das denn gehört? od kogo to usłyszałeś?
    etw von sich \hören lassen odzywać [ perf odezwać] się ( pot)
    nichts von sich \hören lassen nie dawać znaku życia
    nichts [davon] \hören wollen nie chcieć nawet [o tym] słyszeć
    wie man hört/wie ich höre, ... jak mówią/jak słyszałem,...
    5) etw [von jdm] zu \hören bekommen [o kriegen (fam: ] von jdm ausgescholten werden) usłyszeć parę słów [od kogoś]
    II. vi
    1) (zu\hören) słuchać [ perf po-]
    hör mal! ( fam) słuchaj! ( pot)
    \hören Sie mal! ( fam) niech Pan posłucha! ( pot)
    2) ( vernehmen)
    gut/schlecht \hören mieć dobry/słaby słuch
    3) ( erfahren)
    ich habe von ihm etw gehört słyszałem coś o nim
    auf jdn/etw \hören słuchać [ perf po-] kogoś/czegoś
    5) ( heißen) Hund
    sie hört auf den Namen Anke ( sie heißt Anke) suka wabi się Anke; ( sie kommt herbei, wenn man sie so ruft) suka reaguje na imię Anke
    6) ihm/ihr vergeht Hören und Sehen będzie miał/miała się z pyszna! ( pot)
    du hörst wohl schlecht! ( fam) chyba się przesłyszałeś! ( iron)
    na hör/\hören Sie mal! wypraszam to sobie sobie!
    man höre und staune! ( als Einschub) niesłychane!

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > hören

См. также в других словарях:

  • słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… …   Słownik frazeologiczny

  • chcieć — 1. Chcąc nie chcąc «(nawet) wbrew własnej woli»: Na widok męża zeskoczyła z osła i podbiegłszy ku niemu podniosła nań swoje wielkie oczy. Chcąc nie chcąc musiał przystanąć. Z. Kossak, Przymierze. 2. Los, traf, przypadek, pech chciał, nieszczęście …   Słownik frazeologiczny

  • zamykać – zamknąć [zatykać – zatkać] uszy — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie chcieć słuchać, słyszeć czegoś; ignorować to, co ktoś mówi, co dociera do świadomości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie zatykaj uszu, gdy do ciebie mówię. Zamykać uszy na głos przestrogi. Zatkać uszy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przechwałka — ż III, CMs. przechwałkałce; lm D. przechwałkałek «przechwalanie się, chełpliwość, samochwalstwo; chełpliwe słowa itd.» Czcze, głupie przechwałki. Mówić o czymś z przechwałką w głosie, bez przechwałki. Wysłuchiwać czyichś przechwałek. Nie chcieć… …   Słownik języka polskiego

  • ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

  • ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

  • usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …   Słownik języka polskiego

  • Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

  • Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre …   Wikipédia en Français

  • Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»