-
1 nazywać
глаг.• величать• вызвать• вызывать• выкликать• звать• звонить• именовать• кликать• кликнуть• назвать• называть• наименовать• нарекать• обзывать• окликнуть• позвать• призвать• призывать• прозывать• скликать• созывать* * *называть, наименовыватьwyliczać, wymieniać называть (перечислять)spraszać называть (приглашать многих)* * *nazywa|ć\nazywaćny несов. 1. называть, давать название; именовать;2. обзывать; ср. nazwać+2. przezywać
* * *nazywany несов.1) называ́ть, дава́ть назва́ние; именова́ть2) обзыва́ть; ср. nazwaćSyn:przezywać 2) -
2 nazywać\ się
nazyw|ać sięнесов. называться;jak się \nazywać\ sięa ta ulica? как называется эта улица?; jak się pan (pani) \nazywać\ sięa? как вас зовут?; как ваша фамилия?
-
3 nazywać się
несов.называ́тьсяjak się nazywa ta ulica? — как называ́ется э́та у́лица?
jak się pan (pani) nazywa? — как вас зову́т?; как ва́ша фами́лия?
-
4 nazywać przeszłość
звать прошлыеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nazywać przeszłość
-
5 nazywać rzecz
звать вещьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nazywać rzecz
-
6 nazywać system
звать системаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nazywać system
-
7 nazywać życie
звать животOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nazywać życie
-
8 czelność nazywać
наглость зватьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czelność nazywać
-
9 называть
-
10 imię
1) (osobiste) имя (личное)2) imię (opinia) имя (мнение)3) gram. imię грамм. имяnazwisko (sława) имя (известность)nazwisko (imię i nazwisko) имя (личное имя, отчество и фамилия)nazwa, miano имя (название предмета)inform. nazwa (element przestrzeni nazw) информ. имя (элемент пространства имён)* * *imi|ę☼ имя;\imię ojca а) имя отца;
б) отчество;jak mu na \imię? как его зовут?; nazywać po \imięeniu называть по имени;
w \imięeniu czyimś от чьего-л. имени; именем чего-л. \imięenia czyjegoś имени кого-л., чего-л.;\imię własne грам. имя собственное
* * *си́мяimię ojca — 1) и́мя отца́; 2) о́тчество
jak mu na imię? — как его́ зову́т?
nazywać po imieniu — называ́ть по и́мени
w imieniu czyimś — от чьего́-л. и́мени; и́менем чего́-л. imienia czyjegoś и́мени кого́-л., чего́-л.
imię własne — грам. и́мя со́бственное
-
11 wabić
глаг.• завлекать• завлечь• заманивать• заманить• искушать• манить• обольщать• поманить• привлекать• приманивать• соблазнить• соблазнять• совратить• совращать* * *wabi|ć\wabićony несов. 1. манить, приманивать;2. разг. звать, давать кличку (животному); 3. охот. вабить+1. kusić, mamić, nęcić 2. nazywać
* * *wabiony несов.1) мани́ть, прима́нивать2) разг. звать, дава́ть кли́чку ( животному)3) охот. ва́битьSyn: -
12 wołać
глаг.• восклицать• вскричать• вызвать• вызывать• выкликать• выкрикивать• звать• звонить• именовать• кликать• кликнуть• кричать• назвать• называть• наименовать• обзывать• окликать• окликнуть• плакать• подзывать• позвать• призвать• призывать• скликать• созывать* * *woła|ć\wołaćny несов. 1. звать, призывать;\wołać kelnera звать официанта;
2. кричать;3. требовать, просить;\wołać о pomoc звать на помощь; просить помощи;
4. прост. звать;\wołaćli na niego Jaś его звали Ясь (Ясем); ● buty \wołaćją pić ботинки просят каши;
coś woła o pomstę do nieba что-л. вопиет к нёбу+1. wzywać 2. krzyczeć 3. żądać 4. nazywać
* * *wołany несов.1) звать, призыва́тьwołać kelnera — звать официа́нта
2) крича́ть3) тре́бовать, проси́тьwołać o pomoc — звать на по́мощь; проси́ть по́мощи
4) прост. зватьwołali na niego Jaś — его́ зва́ли Ясь (Я́сем)
•- coś woła o pomstę do niebaSyn: -
13 zwać
глаг.• вызвать• вызывать• выкликать• звать• звонить• именовать• кликать• кликнуть• назвать• называть• наименовать• обзывать• окликнуть• позвать• призвать• призывать• скликать• созывать* * *zwa|ćzwę, zwie, zwij, \zwaćł, \zwaćny несов. звать, называть+* * *zwę, zwie, zwij, zwał, zwany несов.звать, называ́тьSyn: -
14 mianować się
-
15 narzekać
глаг.• жаловать• жаловаться• застонать• охать• пенять• простонать• сетовать• стонать• хныкать* * *жаловаться, роптать, сетоватьnazywać, nadawać imię разг. нарекать* * *несов. жаловаться, сетовать+utyskiwać, wyrzekać, biadolić, żalić się
* * *несов.жа́ловаться, се́товатьSyn: -
16 zwać się
-
17 mianować\ się
сов. несов. назваться/называться+nazwać/nazywać siebie
-
18 zwać\ się
несов. зваться, называться;● co się zowie как следует, что надо -
19 heißen
heißen ( heißt, hieß, geheißen) vi nazywać się; Buch, Lied usw a mieć tytuł; Titel, Befehl brzmieć; Tier wabić się; ( bedeuten) znaczyć;wie heißen Sie? jak godność pana (pani)?;wie heißt du (mit Vornamen)? jak masz na imię?;das heißt to znaczy;es heißt, er … on podobno …;was soll das heißen? co to ma znaczyć?;das will nichts heißen to nic nie znaczy;jemanden willkommen heißen powitać pf k-o -
20 Kind
ein Kind bekommen <u>rodzić dziecko;von Kind auf od dziecka;das Kind beim rechten Namen nennen nazywać rzeczy po imieniu;
См. также в других словарях:
nazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nazywaćam, nazywaća, nazywaćają, nazywaćany {{/stl 8}}– nazwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, nazywaćzwę, nazywaćzwie, nazywaćzwij, nazywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać — → nazwać nazywać się 1. forma ndk czas. nazwać się. 2. «nosić nazwę, być określonym jakąś nazwą, mianem, terminem» Naczynie na cukier nazywa się cukiernicą. Ta ulica nazywa się Marszałkowska. ∆ Nazywa się, że… «mówi się o czymś, określa się coś… … Słownik języka polskiego
nazywać się — I – nazwać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazywać samego siebie jakimś mianem, imieniem, tytułem; nadawać sobie, przybierać imię, miano, określenie, tytuł, przezwisko; określać się w jakiś sposób : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać – nazwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}po imieniu {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić o czymś wprost, bez ogródek; nie owijać w bawełnę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie chcę więcej słyszeć o pilnych wyjazdach służbowych, nazwij rzecz po imieniu, że masz kochankę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać — Nazwać rzecz (rzeczy) po imieniu «mówić o czymś wprost, szczerze; mówić coś bez ogródek, bez owijania w bawełnę»: (...) nie obędzie się bez zdecydowanej, wyraźnej ingerencji państwa przy pomocy wszystkich środków, jakie stoją do jego dyspozycji.… … Słownik frazeologiczny
nazwać — dk IX, nazwaćzwę, nazwaćzwiesz, nazwaćzwij, nazwaćał, nazwaćany nazywać ndk I, nazwaćam, nazwaćasz, nazwaćają, nazwaćaj, nazwaćał, nazwaćany 1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»… … Słownik języka polskiego
wabić — ndk VIa, wabićbię, wabićbisz, wab, wabićbił, wabićbiony 1. «przynęcać zwierzęta, zwłaszcza odpowiednim wołaniem (czasem naśladując ich głos)» Wabić gołębie gwizdaniem. Wabił wróble ziarnem. przen. «stanowić przynętę, działać przyciągająco;… … Słownik języka polskiego
zwać — ndk IX, zwę, zwiesz (rzad. zowię, zowiesz), zwij, zwał, zwany «określać jakąś nazwą, jakimś mianem, imieniem; dawać komuś, czemuś jakąś nazwę, nazywać» Zwano ich bohaterami. Dzieci zwały go wujkiem. W domu zwą ją Dzidzią. Pokój zwany salonem. ∆… … Słownik języka polskiego
Aspekt (Linguistik) — Der Aspekt (lat. ‚Blickrichtung‘) bezeichnet in der Linguistik eine verbale Kategorie, die die Haltung des Sprechers zur zeitlichen Struktur von Handlungen oder Ereignissen ausdrückt. In vielen Sprachen wird diese Kategorie neben Tempus und Modus … Deutsch Wikipedia
Verbalaspekt — Der Aspekt (lat. „Blickrichtung“) bezeichnet in der Linguistik eine verbale Kategorie, welche die Haltung des Sprechers zur zeitlichen Struktur von Handlungen oder Ereignissen ausdrückt. In vielen Sprachen wird diese Kategorie neben Tempus und… … Deutsch Wikipedia
a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca … Słownik języka polskiego