-
1 nastąpić
глаг.• болеть• быть• наступить• славиться• следить• следовать• слушать• слыть• существовать* * *nastąpi|ćсов. 1. наступить;\nastąpić na nogę наступить на ногу;
2. наступить; последовать;3. произойти; \nastąpićło zderzenie произошло столкновение+2. nadejść, nastać
* * *сов.1) наступи́тьnastąpić na nogę — наступи́ть на́ ногу
2) наступи́ть; после́довать3) произойти́nastąpiło zderzenie — произошло́ столкнове́ние
Syn: -
2 dobiec
dobie|c\dobiecgnie, \dobiecgł сов. 1. do kogo-czego добежать до кого-чего; подбежать к кому-чему;\dobiec do mety спорт. прийти к финишу, финишировать;
2. (о dźwiękach) донестись;3. приблизиться; ● \dobiec końca подойти к концу+2. donieść się 3. nastąpić, nadejść
* * *dobiegnie, dobiegł сов.dobiec do mety — спорт. прийти́ к фи́нишу, финиши́ровать
2) ( o dźwiękach) донести́сь3) прибли́зиться•Syn: -
3 nadepnąć
nadepn|ąć\nadepnąćięty сов. наступить (на что-л.);● \nadepnąć na odcisk наступить на (любимую) мозоль
+ nadeptać, nastąpić* * *nadepnięty сов.наступи́ть (на что-л.)Syn: -
4 nadeptać
глаг.• натоптать* * *nadep|tać\nadeptaćcze/\nadeptaćce, \nadeptaćtany сов. 1. редко наступить (на что-л.);2. натоптать, наследить+1. nadepnąć, nastąpić 2. zadeptać
* * *nadepcze / nadepce, nadeptany сов.1) редко наступи́ть (на что-л.)2) натопта́ть, наследи́тьSyn: -
5 nastać
глаг.• настать* * *nasta|ć\nastaćne;\nastaćnie, \nastaćń, \nastaćł сов. 1. наступить, настать; 2. разг. вступить в должность; \nastaćł nowy kierownik пришёл новый начальник, назначили нового начальника+1. nadejść, nastąpić
* * *nastanę, nastanie, nastań, nastał сов.1) наступи́ть, наста́ть2) разг. вступи́ть в до́лжностьnastał nowy kierownik — пришёл но́вый нача́льник, назна́чили но́вого нача́льника
Syn: -
6 następować
глаг.• болеть• быть• наследовать• наступать• наступить• славиться• следить• следовать• слушать• слыть• существовать* * *несов. 1. наступать;2. наступать; следовать; 3. происходить; ср. nastąpić+2. nadchodzić, nastawać
* * *несов.1) наступа́ть2) наступа́ть; сле́довать3) происходи́ть; ср. nastąpićSyn:nadchodzić, nastawać 2) -
7 dokonać się
сов.соверши́ться, произойти́dokonał się przewrót — произошёл переворо́т
dokonała się reforma — была́ проведена́ рефо́рма
Syn: -
8 dokonać\ się
dokona|ć sięсов. совершиться, произойти;\dokonać\ sięł się przewrót произошёл переворот; \dokonać\ sięła się reforma была проведена реформа
+ nastąpić, zajść -
9 ausbleiben
ausbleiben vi ( irr, sn) ( nicht kommen) nie nadchodzić < nadejść>, nie przychodzić < przyjść>; Ereignis nie nastąpić pf, nie mieć miejsca;die Folgen blieben nicht aus skutki nie kazały na siebie długo czekać -
10 da
da adv ( dort) tam; ( hier) tu, oto; zeitlich wtedy, wówczas; (in diesem Fall) w tym wypadku, w takim razie; ( unter diesen Umständen) wobec tego, tu; konj ( weil) ponieważ, skoro; ( als) gdy;da und da tam a tam;da und dort tu i tam;da doch, da nun skoro jednak;da sein być (tu, tam); ( existieren) istnieć; ( bei Bewusstsein, wach sein) przyjść do siebie, oprzytomnieć; Zeitpunkt nastąpić, nadejść;von da an odtąd;es ist kein Brot da chleba nie ma;ist jemand da? jest tu ktoś?;es war niemand da (tam) nie było nikogo;er war da on tam był;da sind wir oto jesteśmy;ich bin gleich wieder da zaraz wrócę;wer da? kto tam?;da kann man nichts machen na to się nic nie poradzi
См. также в других словарях:
nastąpić — komuś na odcisk zob. odcisk. Następować komuś na pięty zob. pięta 2 … Słownik frazeologiczny
nastąpić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}następować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nastąpić — dk VIa, nastąpićpię, nastąpićpisz, nastąpićstąp, nastąpićpił następować ndk IV, nastąpićpuję, nastąpićpujesz, nastąpićpuj, nastąpićował 1. «stąpnąć, nadepnąć na kogoś lub na coś» Nastąpić komuś na nogę. Nastąpić na suchą gałązkę. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
nastąpić — komuś na odcisk Urazić kogoś, zirytować, lub obrazić Eng. To bother, irritate, or offend someone … Słownik Polskiego slangu
następować — → nastąpić … Słownik języka polskiego
następować — Nastąpić komuś na odcisk zob. odcisk. Następować komuś na pięty zob. pięta 2 … Słownik frazeologiczny
odcisk — Nastąpić, nadepnąć komuś na odcisk «narazić się komuś»: (...) nie darmo mówi się o niej „do rany przyłóż, ale nie daj Boże nadepnąć jej na odcisk”, wtedy to umie buzię rozedrzeć (...). K. Kofta, Wióry … Słownik frazeologiczny
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
przedsmak — m III, D. u, N. przedsmakkiem zwykle blm «zapowiedź, próbka tego, co ma nastąpić, wyczucie czegoś mającego nastąpić (częściej o czymś niemiłym)» Przedsmak klęski, porażki … Słownik języka polskiego