(nasiona)

См. также в других словарях:

• nasienie — n I; lm M. nasieniesiona, D. nasieniesion 1. «organ rozmnażania się roślin nasiennych, zawierający zarodek oraz materiały zapasowe, jak białka, tłuszcze, skrobię, zmagazynowane w bielmie lub liścieniach zarodka» Nasiona lotne, pływające,… …   Słownik języka polskiego

• orzeszek — m III, D. orzeszekszka, N. orzeszekszkiem; lm M. orzeszekszki «owoc albo nasienie wielu roślin o różnym kształcie, okryte zwykle twardą łupinką» Orzeszki bukowe, laskowe. Jeść, chrupać orzeszki. ∆ Orzeszki ziemne «Arachis hypogaea, brazylijska… …   Słownik języka polskiego

• słonecznik — m III, D. a, N. słonecznikkiem; lm M. i «Helianthus, jednoroczna roślina oleista i pastewna z rodziny złożonych, o wysokiej łodydze, liściach sercowatych, szorstkich i o dużych, żółtych kwiatach; jeden z gatunków, słonecznik zwyczajny, uprawiany… …   Słownik języka polskiego

• wysiać — dk Xb, wysiaćsieję, wysiaćsiejesz, wysiaćsiej, wysiaćsiał, wysiaćsiali a. wysiaćsieli, wysiaćsiany wysiewać ndk I, wysiaćam, wysiaćasz, wysiaćają, wysiaćaj, wysiaćał, wysiaćany 1. «rzucić, sypnąć nasiona na odpowiednio przygotowaną glebę, aby… …   Słownik języka polskiego

• anyż — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. bot. Anyż a. biedrzeniec anyż «Pimpinella anisum, roślina zielna z rodziny baldaszkowatych, której nasiona dostarczają olejku stosowanego w przemyśle spożywczym i kosmetycznym oraz w lecznictwie» ∆ Anyż gwiazdkowaty… …   Słownik języka polskiego

• arachid — m IV, D. u, Ms. arachididzie; lm M. y bot. arachidy «owoce orzecha ziemnego, zawierające w drewniejących strąkach jadalne nasiona; także te nasiona; orzeszki ziemne, orzeszki arachidowe, fistaszki» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• bawełna — ż IV, CMs. bawełnanie, blm 1. bot. «Gossypium, krzew lub drzewo z rodziny ślazowatych, o torebkach nasiennych wysłanych włóknami, które stanowią jeden z głównych surowców włókienniczych, uprawiane w krajach podzwrotnikowych» Kwiaty, nasiona… …   Słownik języka polskiego

• dołować — ndk IV, dołowaćłuję, dołowaćłujesz, dołowaćłuj, dołowaćował, dołowaćowany 1. «umieszczać coś w dole pod przykryciem w celu przechowania przez jakiś czas» Dołować kartofle, warzywa na zimę. ∆ bud. Dołować wapno «umieszczać i przechowywać ciasto… …   Słownik języka polskiego

• kardamon — m IV, D. u, Ms. kardamonnie; lm M. y 1. bot. «Alpinia, roślina z rodziny imbirowatych, o białych, żółtych i czerwonych kwiatach i aromatycznych kłączach mających zastosowanie w lecznictwie, a także w przemyśle spożywczym; występuje w kilkuset… …   Słownik języka polskiego

• nasienny — 1. «dotyczący nasion organu rozmnażania się roślin; wytwarzający, wydający nasiona» Uprawa nasienna. Gospodarstwo nasienne. ∆ Las, drzewostan nasienny «las, drzewostan, który wyrósł z nasion, nie z odrośli, przeznaczony między innymi do produkcji …   Słownik języka polskiego

• orzech — m III, D. a; lm M. y 1. «owoc suchy o zdrewniałej owocni (łupinie owocowej), pękający w czasie kiełkowania zawartego w nim nasienia» Orzechy laskowe, włoskie. Orzech pusty, robaczywy, zdrowy. Łupać, tłuc, gryźć orzechy. Fala rzucała łódką jak… …   Słownik języka polskiego