Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(naruszyć)

  • 1 naruszyć

    глаг.
    • изнасиловать
    • нарушать
    • нарушить
    • насиловать
    • преступать
    • преступить
    * * *
    narusz|yć
    \naruszyćопусов. 1. нарушить;
    2. повредить;

    \naruszyć kość повредить кость;

    3. тронуть;

    \naruszyć oszczędności тронуть (начать тратить) сбережения; nie \naruszyćony нетронутый; непочатый

    * * *
    naruszony сов.
    1) нару́шить
    2) повреди́ть

    naruszyć kość — повреди́ть кость

    3) тро́нуть

    naruszyć oszczędności — тро́нуть (нача́ть тра́тить) сбереже́ния

    nie naruszony — нетро́нутый; непоча́тый

    Słownik polsko-rosyjski > naruszyć

  • 2 naruszyć integralność

    нарушить целостность

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > naruszyć integralność

  • 3 naruszyć spokój

    нарушить покой

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > naruszyć spokój

  • 4 naruszać

    глаг.
    • изнасиловать
    • нарушать
    • нарушить
    • насиловать
    • переступать
    • преступать
    * * *
    narusza|ć
    \naruszaćny несов. 1. нарушать;
    2. повреждать; 3. трогать; ср. naruszyć
    * * *
    naruszany несов.
    1) наруша́ть
    2) поврежда́ть
    3) тро́гать; ср. naruszyć

    Słownik polsko-rosyjski > naruszać

  • 5 obrazić

    глаг.
    • обидеть
    • обижать
    • оскорбить
    • оскорблять
    • ранить
    • ушибить
    * * *
    obra|zić
    \obrazićżę, \obrazićżony сов. 1. оскорбить; обидеть;

    \obrazić słownie нанести словесное оскорбление; \obrazić do żywego кровно обидеть;

    2. нарушить, преступить, попрать
    +

    1. znieważyć, ubliżyć 2. naruszyć

    * * *
    obrażę, obrażony сов.
    1) оскорби́ть; оби́деть

    obrazić słownie — нанести́ слове́сное оскорбле́ние

    obrazić do żywego — кро́вно оби́деть

    2) нару́шить, преступи́ть, попра́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obrazić

См. также в других словарях:

  • naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… …   Słownik języka polskiego

  • naruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naruszaćam, naruszaća, naruszaćają, naruszaćany {{/stl 8}}– naruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, naruszaćszę, naruszaćszy, naruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch …   Słownik frazeologiczny

  • obejść — prawo, przepisy itp. «wykorzystując luki lub niedoskonałości prawa lub przepisów, bezkarnie je naruszyć»: Ostatnio szczytem hipokryzji było bezkarne obchodzenie przepisów zakazujących reklamy trunków. Browary zachwalały piwo bez alkoholu, którego …   Słownik frazeologiczny

  • obchodzić — Obejść prawo, przepisy itp. «wykorzystując luki lub niedoskonałości prawa lub przepisów, bezkarnie je naruszyć»: Ostatnio szczytem hipokryzji było bezkarne obchodzenie przepisów zakazujących reklamy trunków. Browary zachwalały piwo bez alkoholu,… …   Słownik frazeologiczny

  • Sodoma — książk. Sodoma i Gomora a) «wielka awantura, rozgardiasz, zamieszanie»: A czy ja miałam czas włóczyć się po szkołach? Toż to cała Sodoma i Gomora była z wyjściem z roboty w czasie pracy. Gadania i bieganiny, żeby dyscypliny nie naruszyć. S.… …   Słownik frazeologiczny

  • granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

  • kamienny — kamiennynni 1. «mający związek z kamieniem bryłą skalną, zwłaszcza: zrobiony, powstały z kamienia, złożony z kamieni; będący kamieniem» Kamienny brzeg. Most kamienny. Posadzka, płyta kamienna. Kamienne schody. ∆ Węgiel kamienny «gatunek węgla… …   Słownik języka polskiego

  • kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy …   Słownik języka polskiego

  • napocząć — dk Xc, napocząćcznę, napocząćczniesz, napocząćcznij, napocząćczął, napocząćczęła, napocząćczęli, napocząćczęty, napocząćcząwszy napoczynać ndk I, napocząćam, napocząćasz, napocząćają, napocząćaj, napocząćał, napocząćany «wziąć, ująć trochę czegoś …   Słownik języka polskiego

  • nienaruszalny — «taki, którego nie można naruszyć, zmienić, pogwałcić; nietykalny» Nienaruszalne prawo. Nienaruszalne granice …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»